 |
Η στήριξη του Ανδρέα Λοβέρδου στην υποψηφιότητα Καμίνη δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ούτε και η χαρούμενη αντίδραση του Γιώργου Καμίνη, ο οποίος μάλιστα υπενθύμισε πως έχουν και στο παρελθόν συνεργαστεί, όταν ο κ. Λοβέρδος ήταν υπουργός Υγείας, χωρίς, βέβαια, να διευκρινίσει σε τι ακριβώς..
Το χρονικό της δίωξης των “οροθετικών” γυναικών έχει ως εξής: Λίγο πριν τις εκλογές του 2012, ο Ανδρέας Λοβέρδος διατάζει την σύλληψη ιερόδουλων τις οποίες εξαναγκάζει σε εξετάσεις για HIV και πριν πάρει στα χέρια του τα αποτελέσματα, δημοσιεύει τις φωτογραφίες τους, οι οποίες διακινούνται σχεδόν από όλα τα ΜΜΕ. Η χωρίς προηγούμενο διαπόμπευση που ακολούθησε, ο εξευτελισμός και η ταπείνωση, χαρακτηρίστηκε από πολλούς ένα “σύγχρονο κυνήγι μαγισσών”.
Η ιστορία ως εδώ είναι γνωστή. Αυτό που δεν έγινε εξίσου γνωστό, όμως, είναι ότι δεν ήταν όλες οι συλληφθείσες ούτε ιερόδουλες, ούτε καν οροθετικές. Για την ακρίβεια, οι περισσότερες ήταν άστεγες, άπορες, ναρκομανείς. Άνθρωποι που χρειάζονταν, στην πραγματικότητα, την φροντίδα της κρατικής πρόνοιας. Άνθρωποι ξεχασμένοι, μέχρι την έσχατη στιγμή πριν τις εκλογές που ο Α. Λοβέρδος αποφάσισε να τις εκμεταλλευτεί παίζοντας ένα παιχνίδι ρατσιστικής προπαγάνδας κι η δημοτική Αρχή προσέφερε την σιωπηλή συναίνεση – για να μην πούμε συνενοχή- της.
Η διαπόμπευση αυτών των γυναικών αυτές έγιναν αιτία εγχώριες και ξένες οργανώσεις για την υποστήριξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να καταγγείλουν διεθνώς την Ελλάδα, να μιλήσουν για τριτοκοσμικές καταστάσεις. Ο εξαναγκασμός τους σε εξετάσεις αίματος, οι αθρόες συλλήψεις (μεταξύ των οποίων υπήρχαν και ανήλικα κορίτσια), η διαπόμπευση, ο κανιβαλισμός, όλα αυτά συνέθεσαν ένα πορτραίτο απόλυτου κανιβαλισμού.
Τι κι αν οι περισσότερες γυναίκες έχουν ήδη αθωωθεί; Τι κι αν ετεροχρονισμένα δικαιώθηκαν; Ο κ. Καμίνης είχε από τότε διαλέξει τους συμμάχους του και, όπως φαίνεται, θέλει να τους διατηρήσει. Χαιρέτισε την στήριξη του Ανδρέα Λοβέρδου. Έδειξε την επιθυμία του να παραμείνει η Αθήνα μια πόλη απάνθρωπων επιδρομών, μια πόλη που κυνηγά τους αδύναμους, τους φτωχούς, τους ανυπεράσπιστους. Και κουνά το χέρι στους ψηφοφόρους, καλώντας τους επιτακτικά να συνηγορήσουν πως σε μία τέτοια πόλη θέλουν να ζουν. Αλλά θα εκπλαγεί όταν αναπόφευκτα συναντήσει απέναντί του την ανάγκη του κόσμου να αναπνεύσει.
Παρακολουθήστε το διαφωτιστικό ντοκυμαντέρ της Ζωής Μαυρουδή, “Ruins”
