 |
Ο ‘μπουμπούκος’ και πολλά άλλα μπουμπούκια (Κάντας, Λιάπης, Τομπούλογλου, Άγγελος Φιλιππίδης & Κλέωνας Παπαδόπουλος, Κοντομηνάς & Γριβέας και φυσικά κάτι ξηρο-υπουργάρες όπως Δένδιας & Αθανασίου) υπήρξαν η πλούσια ανθοδέσμη μπουμπουκιών με την οποία υποδέχθηκε η προεδρεύουσα πλέον Ελλάδα την Ευρώπη της κρίσης! Μαζί με κάτι ψευτοαπαγορεύσεις διαδηλώσεων που εμφάνιζαν τους απηυδισμένους Έλληνες σαν τάχα τρομοκράτες με μπαζούκας έξω από την κατοικία του πρέσβεως …
Θα μου πεις και ποιος περίμενε από την ψωροκώσταινα να δείξει στην Ευρώπη το πώς να βγει από την κρίση; Τι μπορεί αλήθεια να περιμένει κανείς από μια χώρα η οποία δεν μπορεί να βγάλει ούτε τον Άδωνι από το υπουργικό της συμβούλιο και έχει αναθέσει την αντιφασιστική πάλη στον κ Βορ-βορ-ίδη; Τουλάχιστον οι Ευρωπαίοι δημοκράτες δεν έχουν 20% Χρυσαυγίτες ούτε μια ανωτέρα τάξη που να συνωθείται στον εύαερο και ευήλιο Κορυδαλλό!
Σωστά, αλλά τον Μάιο μάλλον θα δουν και αυτοί την πιο «μαύρη» και «ευρωσκεπτικιστική» Ένωση όλων των εποχών…. Θα πρέπει λοιπόν εγκαίρως κάποιος να τους έχει πει, για το καλό τους, ότι όταν τα προγράμματα επιτυγχάνουν αλλά οι άνθρωποι πεθαίνουν, τότε το τέλος της δημοκρατίας είναι κοντά Από την άποψη αυτή έχουν κάποιο δίκαιο όσοι λένε ότι η ευρωπαϊκή προεδρία χωρίς τον Τσίπρα είναι σκορδαλιά χωρίς σκόρδο. Πόσο πιο ενδιαφέροντα θα ήταν άραγε όλα και για την Ευρώπη, αν την προεδρία της δεν την είχε αναλάβει χθες ένας ανιαρός οσφυοκάμπτης ψηλολέλεκας αλλά ένα απρόβλεπτο κιτρολέμονο από την εύανδρο Άρτα;
Αλλά και για την ημετέρα πιο πάνω τάξη που συσπειρώθηκε πριν δύο χρόνια τελευταία στιγμή γύρω από τον Αντωνάκη, σαν άκουσε ότι ταξιαρχίες πάνοπλων συριζαίων κατηφορίζουν από Πάρνηθα για Εκάλη, από Πεντέλη για Ψυχικό και από Υμηττό για Γλυφάδα τι έγινε; πώς πήγανε τα πράγματα; Δίκες, καταδίκες, ανακριτές, αλλεπάλληλα σκάνδαλα και αποκαλύψεις φαίνεται ότι αποτελούν το αντιστάθμισμα μιας ανάπτυξης που όλο αναγγέλλεται και ποτέ δεν έρχεται Όσο θα ζούμε στον πάτο της ύφεσης και του μνημονίου τόσο θα γεμίζει ο Κορυδαλλός από τους τέως ισχυρούς της πολιτικής και του χρήματος και από ένα σημείο και πέρα δεν θα είναι τίποτε συριζαίοι απ’ έξω να φυλάνε καραούλι αλλά μάλλον κάποιος Ντι Πιέτρο του ελληνικού αστισμού που θα αλληλοσπαράσσεται ομνύοντας οψίμως στο όνομα της πάταξης της διαφθοράς Εξάλλου όσο περισσότερο δεν θα έχουμε άρτο τόσο περισσότερο θα μας χρειάζονται και τα θεάματα … Όσο δεν θα υπάρχει δηλαδή στον ορίζοντα ένα κάποιο ριζοσπαστικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης τόσο ένας εισαγγελέας θα αποτελεί την ύστερη παρηγορία όλων! Ας το εξηγήσει κάποιος και στο στουρνάρι από την Φθιώτιδα που λέει πως είναι από την Φιλοθέη …
Αλλά και οι υπόλοιποι οι φιλήσυχοι μικρομεσαίοι που έχουν ακόμη κάτι για να χάσουν και τρέμουν για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, πιστεύουν στα αλήθεια ότι ο κίνδυνος για αυτήν είναι ο κ. Π Λαφαζάνης; Μα αν μετά από έξι χρόνια ύφεσης συνεχίσουμε στα ίδια με την παραγωγή μας και η Ευρώπη συνεχίσει να σφυρίζει στον ίδιο σκοπό, τότε η Ελλάδα προφανώς δεν θα αντέξει! Και τον Μάϊο θα δεί την έξοδο με πρόφαση την πολιτική της αλλαγή Κάπως όπως μας εγκατέλειψαν οι, προ πολλού αποφασισμένοι για κάτι τέτοιο, σύμμαχοι το 1920 γιατί τάχα δεν τους άρεσε η ψήφος του λαού και ο επανακάμψας βασιλεύς Κωνσταντίνος. Θα πουν τότε ότι αυτό έγινε ένεκα πολιτικής ανεπαρκείας των Ελλήνων αλλά η χώρα θα έχει βγει προ πολλού από το χορό απλώς γιατί δεν κατάφερε να ψελλίσει κάτι για την σωτηρία της ούτε καν επί της προεδρίας της.
Μάλλον αυτή ακριβώς θα ήταν και η ύψιστη, προτεραιότητα της ελληνικής Προεδρίας, αν τυχόν πρόεδρος είχε αναλάβει οιοσδήποτε άλλος κι όχι ένας ανιαρός οσφυοκάμπτης ψηλολέλεκας.
Αποκαυκίδιον το αναχωρητικόν
