 |
«Κι εμείς παρακολουθούσαμε τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα» δήλωσε την Τρίτη στον ΒΗΜΑ 99,5 ο Θεόδωρος Πάγκαλος, με αφορμή την αποκάλυψη ότι η NSA είχε στήσει κέντρο υποκλοπών και παρακολούθησης επικοινωνιών στην αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα.
Ο κ. Πάγκαλος τόνισε ότι επί υπουργίας του στο υπουργείο Εξωτερικών γίνονταν παρακολουθήσεις και «στόχος» ήταν ο αμερικανός πρέσβης.
Πρόσθεσε, επίσης, ότι κάποτε η ΕΥΠ είχε καταφέρει να παρακολουθεί όχι μόνο τον αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα αλλά και τον αμερικανό πρέσβη στην Άγκυρα.
«Δεν μάθαμε τίποτε καινούριο, γιατί ξέραμε τα πάντα, αλλά ήταν πολύ διασκεδαστικό να ακούμε τον αμερικανό πρεσβευτή στην Αθήνα να μιλάει με τον πρεσβευτή στην Αγκυρα και το Στέιτ Ντιπαρτμεντ με ακατάλληλες για ανηλίκους εκφράσεις» είπε.
Συγκεκριμένα, την Τρίτη 29 Οκτωβρίου, ο Θεόδωρος Πάγκαλος μίλησε στους Βασίλη Χιώτη και Νότη Παπαδόπουλο για τις παρακολουθήσεις και τις υποκλοπές.
Συνέντευξη Θ. Πάγκαλου
Για τις παρακολουθήσεις των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και το τι γινόταν στην Ελλάδα
«Εγώ θα σας πω και θα σας φανεί παράξενο ότι κάποτε η ΕΥΠ είχε καταφέρει να παρακολουθεί όχι μόνο τον Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα, αλλά και τον Αμερικανό πρέσβη στην Άγκυρα. Και κάθε φορά που πήγαινα μαζί με τον καφέ μου και το κουλούρι μου, είχα στο γραφείο μου μια στοίβα με χαρτιά που μου έστελναν όχι όλα, αλλά αυτά που με ενδιέφεραν. Τον καιρό που ήμουν υπουργός (Εξωτερικών)… Δεν ξέρω ποιος ήταν ο Λάλας και μην προσπαθείτε να το γελοιοποιήσετε, διότι αυτός ήταν ένα γελοίο πρόσωπο. Η ΕΥΠ ήταν, προς τιμήν της. Έγραψε μια ένδοξη σελίδα. Παρακολουθούσε με μηχανήματα και αντέγραφε σε μαγνητοταινίες τις δύο πρεσβείες, της Άγκυρας και της Αθήνας. Πλάκα μου κάνετε; (σ.σ. αν το έκανε νομίμως). Μα, τι με ρωτάτε τώρα; Προφανώς κατασκόπευαν και με τεράστια επιτυχία! Κι αν το έστελναν μόνον στον υπουργό Εξωτερικών; Προφανώς και υπάρχουν τέσσερα πρόσωπα σε κάθε κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εξωτερικών, ο υπουργός Άμυνας και ο υπεύθυνος για την ΕΥΠ – που μπορεί να είναι ο υπουργός Εσωτερικών ή Προεδρίας, διότι κάποτε ήταν ο Αλέκος Παπαδόπουλος.
Βεβαίως και παρακολουθούσαμε και όλοι μπορούν να παρακολουθούν όποιον θέλουν. Αυτό έχει γίνει προ 20ετίας και υπάρχει πλήρης παραγραφή, για όλους.
Όταν εμείς γυρίσαμε και κάναμε τις εκθέσεις μας στο ΥΠΕΞ, ως βουλευτές, στο Συμβούλιο της Ευρώπης, ήταν 18-20 βουλευτές που έδωσαν τις εκθέσεις αυτές και οι υπουργοί τις έβαλαν στα αρχεία τους. Δεν ήταν συνηθισμένο να τα βάζεις με τους Αμερικανούς. Οι Αμερικανοί έκαναν ό,τι μπορούσαν, για το καλό όλων μας. Και γι’ αυτό μας είπαν «κοιτάξτε να δείτε, όπως είναι ο πόλεμος, δεν στον κηρύσσει με διπλωματική διακοίνωση όπως έκανε ο Μεταξάς με τον Μουσολίνι κτλ. Ο εχθρός είναι μέσα στο World Trade Center και ξαφνικά ειδοποιεί με το κινητό τους άλλους που είναι μέσα σε ένα αεροπλάνο να κάνουν αεροπειρατεία και να το ρίξουν εκεί πάνω…. Αυτά, δεν πρέπει να τα ξέρεις από πριν και να τα έχεις παρακολουθήσει και να μπορέσεις να επέμβεις εγκαίρως; Αν λοιπόν τα κάνουμε μαζί με τους Ευρωπαίους, είναι χαμένη υπόθεση. Διότι κατ’ αρχήν εσείς δεν προσφέρετε τίποτα και εμείς είμαστε πιο προχωρημένοι από εσάς και αν η τεχνική επεκταθεί σε μεγάλο αριθμό ανθρώπων, χάνεται η αξία της».
Να είστε εθνικά υπερήφανοι, διότι για βρωμοδουλειές είμαστε πρώτοι. Πότε ήμουν υπουργός Εξωτερικών; Κράτησε πολύ λίγο. Και δεν μάθαινα και κάτι σοβαρό, διότι όλα αυτά που έλεγαν τα ήξερα. Απλώς μερικές φορές ήταν πολύ διασκεδαστικό να ακούω τον Αμερικανό πρέσβη να λέει στο συνάδελφό του στην Άγκυρα ή σε κάποιον από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ “what is this motherfucker Pangalos doing?”. Και ο άλλος να απαντά “thismotherfucker called me today” κοκ. Φιλικά οι άνθρωποι… Και εγώ αντιστοίχως μιλούσα με συναδέλφους μου για κάποιους Αμερικάνους, όταν ήξερα και νόμιζα ότι κανείς δεν με ακούει. Τα άλλα τα ξέραμε, το γενικό πνεύμα της συζήτησης. Είχαμε κάνει τις αναλύσεις μας, τα ξέραμε.»
