Χθες, άκουσα ότι το πρώτο αποτέλεσμα από τις φθινοπωρινές εκλογές της Γερμανίας ανακοινώθηκε ήδη.
Η δημιουργία μιας νέας προοδευτικής πλειοψηφίας στην Ελλάδα είναι πλέον αναπόφευκτη Η δε κυβερνητική της φιλοδοξία μπορεί να είναι μία και μόνη: το να καταστήσει την ελληνική τραγωδία φιτίλι έκρηξης για όλη την ΕΕ κι όχι φυσικά το να αποσυρθεί στην βαλκανική γωνιά της, “πικραμένη αλλά περήφανη”
Ξανακλείνει το πλάνο. Αν τώρα ο θρασύς Μεσσήνιος χαρτοπαίκτης και ο αείποτε για το έθνος θυσιαζόμενος χοντρός, αποτελούν δυο γνωστά σκυλάκια τύπου Παβλόφ μπροστά στις επιθυμίες της κυρίας, τι να συμβαίνει άραγε με τον κυρ Φώτη τον αντιστασιακό; Αν αυτός δεν απεμπλακεί ούτε και τώρα από το καταρρέον εγχείρημα, που το υπηρέτησε επί ένα έτος ως αριστερό άλλοθι, τότε πότε περιμένει να το κάνει;
Όχι για να διασωθεί το προπύργιο του πελατειακού κράτους που λέγεται ΕΡΤ ούτε για να δούμε μια κυβέρνηση της αριστεράς να συνεδριάζει συμβολικά στην Μακρόνησο ούτε καν για να γλυτώσουμε το επόμενο μνημόνιο και τις περικοπές του .. Μόνο και μόνο για να δούμε την ξινισμένη φάτσα της φράου Άγγελλα που θα δει στην πιο κρίσιμη στροφή της να της βγαίνει μπροστά με κόκκινο αυτός ο κοντοπόδαρος, μελαψός κι απρόβλεπτος λαός του νότου
Πάκης ο ευρωπαϊκός