Του Γιώργου Λακόπουλου
Μην πυροβολείτε τον Σαμαρά για την ΕΡΤ. Ένας τυπικός πολιτικός της Δεξιάς είναι. Προσπάθησε πριν από χρόνια -με τον τρόπο που ξέρουν όλοι- να αποκτήσει εξουσία. Απέτυχε. Τώρα που την απέκτησε -επίσης με τον τρόπο που ξέρουν όλοι- θα την ασκήσει με τον τρόπο του. Τον τρόπο των «Κενταύρων» και «Ρέιτζερς. Τον τρόπο του αυταρχισμού. Αυτός είναι, αυτό κάνει.
Μην πυροβολείτε ούτε τον Κεδίκογλου. Παπαγάλισε την ανακοίνωση που του έγραψαν – τα υπόλοιπα δεν έχουν νόημα.
Στην υπόθεση της ΕΡΤ οι άνθρωποι της ΝΔ είναι συνεπείς προς τον εαυτό τους. Προς την κουλτούρα και την παράδοσή τους. Λειτούργησαν με ευθύτητα σε ό,τι αφορά τις απόψεις και την ιδεολογία τους. Θα κριθούν, αλλά θα κριθούν σαν πολιτικοί που έκαναν μια συγκεκριμένη πολιτική και πήραν μια συγκεκριμένη απόφαση. Αποκρουστική, αλλά την πήραν ευθέως και ανάλαβαν και την ευθύνη της. Δεν κρύβονται. Εκτίθενται χωρίς προσωπεία.
Αυτοί που δεν αξίζουν τον κόπο ούτε να ασχολείται πια κανείς μαζί τους είναι ο Βενιζέλος με τον Κουβέλη. Ηγέτες της φακής. Δεν υπήρξαν απλώς δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι σε αυτή την υπόθεση. Δεν κρύφτηκαν, απλώς. Υπήρξαν και υποκριτές. Προσπάθησαν να κοροϊδέψουν και να παραπλανήσουν. Έβγαλαν απλώς… ανακοινώσεις «διαφωνίας», υποσχόμενοι ότι τάχα δεν θα επικυρώσουν την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου… σε 5-6 μήνες!
Σαν να μην καταλάβαιναν ότι το πρόβλημα δεν είναι η επικύρωση. Είναι αυτή καθ’ αυτή η Πράξη. Σαν να μην είχαν αίσθηση ότι με την έκδοσή της ο Σαμαράς τους διέσυρε. Και μαζί τους μερικές δεκάδες βουλευτών που τους ακολουθούν ακόμη, χωρίς κανείς να παίρνει το θάρρος να αντιδράσει – έστω παραιτούμενος. Κάνουν τους διαφωνούντες, αλλά στην πράξη αφήνουν τον Σαμαρά να υλοποιήσει το σχέδιό του. Μόνο ο Απόστολος Κακλαμάνης και ο Κώστας Σκανδαλίδης είχαν το θάρρος να μιλήσουν καθαρά.
Ο Σαμαράς κάνει τη δουλειά του όπως νομίζει. Μπορεί να οργίζεται κανείς μαζί του, αλλά δεν είναι άξιος περιφρόνησης. Το προνόμιο αυτό το κράτησαν για τον εαυτό τους οι άλλοι δύο και οι αξιολύπητες φιγούρες που τους αναγνωρίζουν ακόμη ως αρχηγούς. Στην Ιστορία τα βουβά πρόσωπα δεν άξιζαν ποτέ, ούτε τον κόπο της αποδοκιμασίας τους.