 |
Του Γιάννη Παντελάκη
“Είμαι ο Αντώνης… Δεν πιστεύω να κοιμάσαι…”. Ο Αντώνης, είναι ο πρωθυπουργός. Και αυτός που “δεν πιστεύει ότι κοιμάται” -παρότι βαθιά μεσάνυχτα- είναι κάποιος υπουργός. Κάπως έτσι περιγράφει, ένα κυριακάτικο δημοσίευμα, τα βράδια του πρωθυπουργού. Για την ακρίβεια, αναφέρεται “στις δυσκολίες του να κοιμηθεί τα βράδια”. Αιτία, οι ανησυχίες για την πορεία του κυβερνητικού έργου!
Ο καθένας θα έχει κάτι να πει γι’ αυτή την ιστορία. Εγώ, έχω να πω ότι αυτοί που διοχετεύουν τέτοια δημοσίευματα, μάλλον κακό κάνουν σ’ αυτόν που θέλουν να προβάλλουν. Τον Αντώνη, στη συγκεκριμένη περίπτωση. Επικοινωνιολόγοι είναι; Υπουργοί; Πρωθυπουργικοί συνεργάτες; Δεν ξέρω. Ξέρω, ότι λίγοι θα “συγκινηθούν” επειδή (αν ισχύει, βέβαια), ο Αντώνης έχει δύσκολα βράδια. Μπορεί ν’ ακούγεται λαϊκίστικο και όχι πολιτικά ορθό, αλλά ζούμε σε μια εποχή που τα βράδια όλων μας -ή σχεδόν όλων μας- είναι δύσκολα. Και σε πάρα πολλούς, απείρως πιο δύσκολα από τα πρωθυπουργικά. Προβάλλοντας τα τελευταία, μάλλον προκαλούν με αρνητικό πρόσημο, παρά κάνουν καλό σ’ αυτόν τον οποίο εξυπηρετούν.
Η αλήθεια είναι πως τέτοια επικοινωνιακά κόλπα γινόντουσαν πάντα. Με τον εκάστοτε Αντώνη. Υπήρχε και ένας Κώστας, για παράδειγμα, στην ίδια θέση με τον Αντώνη, αρκετά χρόνια πριν. Ο Σημίτης. Θυμάμαι, εκείνο το καλοκαίρι που ξανα-κάηκε η Πεντέλη. Ηταν από τις μεγαλύτερες πυρκαγιές που είχαν εκδηλωθεί. Ιούλιος του 1998. Εκείνες τις ημέρες, ο πρωθυπουργός βρισκόταν στη Σίφνο. Και εγώ εκεί ήμουν, αλλά σε απόσταση ασφαλείας. Οχι τόσο μεγάλη ωστόσο, για να μη βλέπω και εγώ και πολλοί ακόμα, τον αεικίνητο Κ. Σημίτη να κολυμπάει με τις ώρες απο τη μια άκρη του Πλατύ Γυαλού ως την άλλη. Ηταν οι ίδιες ώρες, που οι ραδιοφωνικοί σταθμοί μετέδιδαν την “πληροφορία” πως “ολόκληρο το εικοσιτετράωρο, ο πρωθυπουργός συντονίζει, από τη Σίφνο, το έργο της κατάσβεσης”!
Υπάρχει και ένα πανίγνωστο παράδειγμα και με τον διάδοχό του όμως, τον Καραμανλή. Πάλι με φωτιές, το μαρτυρικό 2007, όταν είχε καεί σχεδόν η μισή χώρα. Ο Ρουσόπουλος τον έντυσε με ένα στρατιωτικό τζάκετ, τον επιβίβασε σ’ ένα ελικόπτερο και πήγαν ως την Ηλεία για να συντονίσουν από κοντά το έργο της κατάσβεσης!
Δεν αμφισβητώ τον ρόλο της Επικοινωνίας στην πολιτική. Αλλωστε, πολλοί εκτιμούσαν πως ο Καραμανλής, με την επίσκεψή του εκείνη στην Ηλεία, βγήκε κερδισμένος. Ωστόσο, η επικοινωνία -και οι ειδικοί το ξέρουν καλά- πρέπει να παίρνει υπόψη της το κλίμα και τις συνθήκες της εποχής. Και η δική μας άγρια εποχή μάλλον δεν σηκώνει άυπνους πρωθυπουργούς. Περισσότεροι θα συγκινηθούν με τη Στανίση που έχασε τις οικονομίες της επειδή κουρεύτηκαν τα ομόλογα, παρά με τον Σαμαρά που έχασε τον ύπνο του. Αν τον έχασε…
