Ο Παναγιώτης Χαλιγιάννης, ένας από τους πιο γνωστούς κλαριντζήδες του ’50 και του ’60 που “έντυσε” με τη μουσική του τις χαρούμενες στιγμές της ελληνικής ομογένειας, “έφυγε” από τη ζωή, σε ηλικία 78 ετών.
Όπως γράφει η εφημερίδα “Εθνικός Κήρυκας” της Νέας Υόρκης, ο Παναγιώτης Χαλιγιάννης γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 1935 στον Παρακάλαμο νομού Ιωαννίνων σε μια οικογένεια μουσικών. Ο πατέρας του Χρήστος Χαλιγιάννης από την ηλικία των έξι ετών τον έμαθε να παίζει κλαρίνο και τον προετοίμασε για τη βιοπάλη, διότι ήταν ο μεγαλύτερος από τα έξι παιδιά. Μόλις τελείωσε ο πόλεμος ο 10χρονος τότε Παναγιώτης, όπως και άλλοι συμπατριώτες του, έφυγε από τον Παρακάλαμο αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στην Αθήνα. Σε ηλικία δώδεκα ετών ξεκίνησε τη μουσική του καριέρα παίζοντας κλαρίνο δίπλα σε διάσημους καλλιτέχνες, όπως τον Στέλιο Καζαντζίδη, την Μαρινέλλα, την Καίτη Γκρέη, την Ρίτα Σακελλαρίου και άλλων. Παράλληλα, συμμετείχε και στις ορχήστρες των οικογενειών Χαλκιά και Σούκα.
Το 1961 αποδέχτηκε την πρόταση ομογενή εστιάτορα και ήρθε στη Νέα Υόρκη με το συγκρότημά του και άρχισαν δουλειά στο νυχτερινό κέντρο «Κηφισιά» στην 8η Λεωφόρο του Μανχάταν. Την εποχή εκείνη στη Νέα Υόρκη ανθούσαν τα ελληνικά νυχτερινά κέντρα.
Με την πάροδο του χρόνου άρχισε να εμφανίζεται σε ομογενειακές εκδηλώσεις και σε πλείστες άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις και κατάφερνε πάντα να συνεπαίρνει τα πλήθη και να τα ξεσηκώνει σε χορό.
Στους γάμους, στις βαπτίσεις και σε άλλες γιορτές ο ήταν πάντα εκεί και συνέπαιρνε τα πλήθη με τα τραγούδια της ξενιτιάς, με τα μοιρολόγια και υπενθύμιζε σε όλους ότι «τα λεφτά, τα χρήματα στον Άδη δεν περνάνε /φάτε πιείτε και γλεντήστε όλοι βρε παιδιά /κι όποιος πάει στον άλλο κόσμο δεν ξαναγυρνά».
Ο εκλιπών το 1975 παντρεύτηκε την αγάπη της ζωής του, την Μαρία, με την οποία το 1984 έφεραν στον κόσμο τον μοναχογιό τους, Χρήστο. Το 2000 πέθανε η σύζυγός του, αλλά ο Παναγιώτης Χαλιγιάννης δεν το έβαλε κάτω. Συνέχισε την καριέρα του διότι ολόκληρη η ζωή του ήταν συνδεδεμένη με το τραγούδι.
Η νεκρώσιμη ακολουθία θα ψαλεί το μεσημέρι του Σαββάτου στον ιερό ναό του Αγίου Δημητρίου, στο Νιού Τζέρσεϊ.
