Ενώ ακόμη τα πράγματα είναι πολύ ζεστά και τα καζάνια, στην Μεσόγειο και αλλού βράζουν ακόμη, θα επιχειρήσουμε και εμείς μια κατάθεση. Όχι χρημάτων, ούτε προσφορών. Κατάθεση σκέψεων για όσα συμβαίνουν στην Κύπρο και με αφορμή τα γεγονότα της Κύπρου. Τι απεδείχθη μέχρι στιγμής και ενώ όλα είναι πολύ ρευστά…
Απεδείχθη περίτρανα, πόσο αδίστακτοι είναι οι νταβατζήδες της Ευρώπης.Πορεύονται με ωμούς εκβιασμούς, πιστόλια στον κρόταφο, φριχτά διλήμματα. Μια συμμορία που κρατάει δεμένους με αλυσίδες λαούς και χώρες, έτοιμη ανά πάσα στιγμή να συνετίσει όποιον τολμήσει να σκεφτεί να αποδράσει, χρησιμοποιώντας κάθε πρόσφορο μέσο, από φριχτούς βασανισμούς, μέχρι δημόσιες εκτελέσεις…
Απεδείχθη πόσο αδίστακτοι είναι και οι εδώ συνεργάτες τους. Οι ντόπιοι δεσμοφύλακες, η περίφημη πολιτική και οικονομική ελίτ, της χώρας. Στο προσκήνιο κομπάζουν για την περίφημη αλληλεγγύη προς τον μαχόμενο αδελφό Κυπριακό λαό, ενώ στο παρασκήνιο βοηθούν τους κατακτητές με κάθε μέσον. Από προπαγάνδα μέχρι απειλές, και από ψηφοφορίες στο Γιούρογκρουπ μέχρι τυπικές και αναιμικές επικοινωνιακές στηρίξεις. Το μότο τους γνωστό. Ο δρόμος που έχουμε πάρει είναι ο μοναδικός, γι αυτό σκύψτε το κεφάλι και ακολουθείστε πιστά ό,τι λένε οι νταβατζήδες μας, όσο παράλογο και εξωφρενικό και αν είναι αυτό.
Απεδείχθη ότι ο στόχος ενός λαού πρέπει να υπάρχει να είναι καθαρός και κυρίως να μην περιορίζεται στην αναζήτηση του καλύτερου νταβατζή. Πόση πιθανότητα επιτυχίας έχει η εγκατάλειψη της συμμορίας της ΕΕ και η αναζήτηση «καλύτερου» νταβατζή, των Ρώσων εν προκειμένω, όταν είναι γνωστό ότι και οι δύο λειτουργούν με τους ίδιους όρους, αν δεν συνεργάζονται κιόλας. Στόχος ενός λαού, ενός πραγματικά λαϊκού κινήματος πρέπει να είναι η απόρριψη κάθε νταβατζή και όχι η αναζήτηση του καλύτερου.
Ανεξαρτήτως της έκβασης που θα έχει η περιπέτεια του ΌΧΙ της Κύπρου, απεδείχθη ότι αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν είναι ούτε ευρωπαϊκή ούτε ένωση. Καμία αξία από αυτές που ίσως υπήρξαν κάποτε, υπάρχει πια. Ούτε αλληλεγγύη, ούτε ελευθερία, ούτε φιλελευθερισμός, ούτε δημοκρατία.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια φυλακή, με πτέρυγες VIP, για λίγους στο Βορρά και τιγκαρισμένα κελιά για τους πολλούς στο Νότο. Κατέρρευσε και η τελευταία αυταπάτη για όποιον νομίζει ότι μια χώρα μπορεί ελεύθερα να αποφασίζει για το μέλλον της. Αντίθετα επιβεβαιώθηκε ότι κάθε χώρα είναι ελεύθερη να αποφασίζει ΜΟΝΟ ό,τι τα γερμανικά συμφέροντα επιβάλουν, στα περίφημα θέατρα των ευρωπαϊκών συσκέψεων κορυφής ή του Γιούρογκρουπ, όπου νυσταγμένοι και αξύριστοι ηγετίσκοι, αποδέχονται μετά από 15 ώρες ό,τι ακριβώς από την αρχή η Γερμανία με τις φίλες χώρες της, επιδιώκουν. Ό,τι εξυπηρετεί συγκεκριμένους κολοσσούς της « Ένωσης». Πολυτελή ή μη δεσμά για τους λαούς.
Απεδείχθη τέλος, ότι ένα ΌΧΙ δεν φτάνει. Χρειάζεται και κάτι περισσότερο, από το περήφανο ΌΧΙ της πλειοψηφίας των βουλευτών. Δεν είναι λίγο, αλλά δεν είναι και αρκετό. Δεν φτάνει μόνο του, θέλει και άλλα πράγματα. Θέλει κυρίως ενεργή συμμετοχή λαού, ετοιμότητα για πολύ δύσκολες καταστάσεις, επίγνωση ότι έχουμε να κάνουμε με αδίστακτους που θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο. Θέλει ενταφιασμό των ψευδαισθήσεων και των αυταπατών, που υπάρχουν σε χιλιάδες συμπολίτες μας, εδώ και στην Μεγαλόνησο. Θέλει αντιφοβικό ορό, στον καθένα και στην καθεμιά μας. Και θέλει επίγνωση για το δίλημμα που ξεπροβάλει μπροστά μας. Ελεύθερος πολίτης με κόστος ή δούλος στις κινέζικες επαρχίες του Νότου.
Και απεδείχθη ότι το όποιο ΌΧΙ πρέπει να έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο, καθαρό στόχο. Να είναι ΌΧΙ άρνησης της ουσίας, όχι δευτερεύουσας λεπτομέρειας, άρνηση των δομών, όχι της επιφάνειας. Άρνηση του συνόλου και όχι μέρους του.
Ένα καλό μάθημα, ένα πολύ χρήσιμο μάθημα είναι η Κύπρος, ένα γερό crash test, ένα τεστάρισμα του αντίπαλου, ο οποίος αποκάλυψε για τα καλά τα δόντια του και το φρικτό πρόσωπό του, ακόμη και στον πιο αφελή. Δεν είναι λίγο.
ΥΓ 1. Δεν μπορεί να είναι στόχος λαού η διατήρηση του κεκτημένου του χρηματοπιστωτικού κέντρου… Αυτό αφορά λίγους και όχι λαϊκές πλειοψηφίες… Αυτό είναι αίτημα Τζόγου…
ΥΓ 2. Στην φυλακή της Ευρώπης, η εξέγερση που ξέσπασε στην νοτιοανατολική πτέρυγα, μπορεί να κατεστάλει, αλλά το αίτημα για ελευθερία παραμένει.
Καλή Λευτεριά. (και πάλι)
