Υπόψη
Κου Ζαρωτιάδη -Ενταύθα
Κύριε Ζαρωτιάδη , δεν είμαστε καλά και το αυτό επιθυμούμε και δια εσέ. Και δεν είμαστε καλά κι όσο πάμε και χειροτερεύουμε, γιατί κάτι βαριά πολιτικά πεπόνια, σαν και του λόγου σου, κάνοντας που και που και τα σοσιαλιστικά αηδόνια, φρόντισαν με τη συμμετοχή τους στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ, στις εκλογές Μαΐου-Ιουνίου, να επικυρώσουν και να νομιμοποιήσουν την ακραία νεοφιλελεύθερη στροφή του και να μας αποσφίξουν τη θηλιά στο λαιμό, που μας είχε ήδη περάσει η ηγεσία του (ΓΑΠ- Βενιζέλος & λοιπά Λοβερδικά τηλεοπτικά κατασκευάσματα). Και φυσικά και με τις δικές σου πλατούλες Γρηγόρη μου τον Ιούνιο κι όλων των υπολοίπων, όσων απομείνατε στο ΠΑΣΟΚ, εν γνώση σας και με πλήρη συνείδηση “κλίνατε επί δεξιά “, απόλυτα και σταθερά και μετά βαΐων & κλάδων, σχηματίσατε αυτή την εκτρωματική κυβέρνηση. Αντάμα με την ακροδεξιά του Σαμαρά και σφιχταγκαλιαστά με τη δεξιόστροφη γιαλαντζί αριστερά του Κουβέλη, φτιάξατε τελικά μια καραδεξιά κυβέρνηση, μούρλια. Μόνο το πουλί των Απριλιανών, σας λείπει από το λάβαρο της εθνοσωτήριας κυβέρνησης, αλλά δεν ανησυχούμε. Όπου νάνε, το υφαίνει ο Δένδιας, κάτι ψιλοβελονιές του λείπουν ακόμα, κάτι μικρομερεμέτια στη Μπουμπουλίνας κι άντε κι ένα ξεσκόνισμα στη Μακρόνησο από το Βρούτση , σκούπα μάπα από Βορίδη & Άδωνη και σα να μη πέρασε μια μέρα. Λες και ήταν χθες, που με εμβατήρια κοιμόμασταν, με τη λαχτάρα του γαλατά ξυπνούσαμε. Έτσι που λες Γρηγόρη. Αυτά τα νέα της ΓΑΔΑς από την Αλεξάνδρας που έλεγε ότι δεν ξέρει τι θα πει ξυλοφορτωμένος άνδρας. Και για να μη στα πολυλογώ Γρηγόρη μου και σε απασχολώ κι απ΄ τα υψηλά πανεπιστημιακά σου καθήκοντα, το τελευταίο σοσιαλιστικό φύλλο συκής κι εσύ και οι ομοσύνεδροί σου, το πετάξατε πέρυσι το καλοκαίρι. Ήταν βαρύς κι ο καύσωνας, ξεβρακωθήκατε τελείως. Αλλά βλέπεις ο σοσιαλισμός είναι δύσκολος δρόμος, θέλει συνεχή αναμέτρηση, θέλει ψυχή και κότσια Γρηγόρη, δεν είναι από λίγο όποτε μας βολεύει. Ολίγον από γιουβέτσι έχει το μενού, ολίγον από σοσιαλισμό δεν διαθέτει. Την κρίσιμη στιγμή Γρηγόρη, που έπρεπε να πεις το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι, στην άκρως νεοφιλελεύθερη πολιτική του ΠΑΣΟΚ, εσύ με το βουλοκέρι των εκλογών, είπες ναι. Τι σκούζεις τώρα, σαν αλλοπαρμένη χήρα κι εσύ κι ο Τσιόκας κι ο Τζιόλας κι ο κάθε τζιόρας της πολιτικής; Και μη μας πεις τώρα “δεν ήξερα, δεν κατάλαβα, δεν διάβασα ” μας τα παν κι άλλοι. Άγνοια πολιτικής, δεν δικαιολογείται. Είναι σαν την άγνοια νόμου, δεν απαλλάσσεσαι. Εκτός αν είχες άγνοια κινδύνου και τώρα ψάχνεις για την έξοδο κινδύνου. Αλλά είναι αργά και για σένα και για το κόμμα σου. Τώρα για σας δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής, ούτε συγχωροχάρτι λάθους πολιτικής κι επιλογής. Εμπρός στο νεοφιλελεύθερο δρόμο που χαράξατε Γρηγόρη. Άμε στο δρόμο της δεξιάς του Κυρίου κι άσε μας ήσυχους. Δεν πείθεις κανέναν σύντροφε.
Υστ.1 Εκτός αν νομίζεις ότι θα σε ξαναμαζέψουν οι 100, που υπέγραφες το μανιφέστο τους ως ο 101 (θυμάσαι;) Αλλά μη χτυπάς, να σου ανοίξουνε, μη χτυπάς σε μια πόρτα κλειστή, σε μια πόρτα για σένα σφαλισμένη. Έτσι κι αλλιώς περίσσευες, ήσουν ο 101. Όταν έφυγες, γιατί με την σύμπραξή σου στις εκλογές έφυγες, η πόρτα έκλεισε. Τα λοιπά τα φιλαράκια τα καλά, αμπαρώσανε και πήραν και τα μάνταλα.
Υστ. 2 Γράφει ο Μήτσος Μητσάρας. Δεν σε ξέρω, δε με ξέρεις, αλλά επειδή υποφέρω, εύχομαι να υποφέρεις. Δεν σε ξέρω, δεν με ξέρεις, κι ούτε θέλω να ξεραθούμε. Κακές συναναστροφές δεν είχα κι ούτε σκοπεύω να αποκτήσω με πολιτικούς αμοραλιστές.
