Ως προς τα εμβόλια και τις θεραπείες τηςΙατρικής σήμερα, νομίζω, πως σε λίγα χρόνια θα γελάμε. Αν το μωρό έπαθε
εγκεφαλική βλάβη από εμβόλιο δεν το ξέρουμε. Αν το μωρό έπαθε εγκεφαλική βλάβη
από λάθος του γιατρού που δεν θεώρησε απαραίτητο να κάνει εξετάσεις πριν
χορηγήσει το εμβόλιο δεν το ξέρουμε αφού κανένας γιατρός δεν το κάνει, πράγμα
που σημαίνει ότι τα εμβόλια θεωρούνται από τον Διεθνή Οργανισμό Υγείας ασφαλή
για όλους, αλλιώς θα έπρεπε να γίνονται εξετάσεις στα παιδιά πριν χορηγηθούν.
Αν ο Διεθνής Οργανισμός Υγείας είναι επιστημονικά κατοχυρωμένος να βγάζει
οδηγίες δεν το ξέρουμε αφού στην περίπτωση του H1N1 υπήρξε ασάφεια ως προς τις
ανακοινώσεις του Οργανισμού.
Αν τα δίδυμα είχαν διαφορετική κληρονομική
προδιάθεση δεν το ξέρουμε γιατί δεν έχουν γίνει σοβαρές έρευνες πάνω σ΄αυτο. Αν
η μητέρα έδειχνε προτίμηση στο γιο ή έβλεπε ότι ήταν πιο ασθενικός δεν το
ξέρουμε και δεν μπορούμε να πιθανολογούμε και μετά να ισχυριζόμαστε ότι αυτό
είναι επιστήμη. Αν το κοριτσάκι ζήλευε και κινητοποιούσε με αυτό τον τρόπο το
ανοσοποιητικό τους σύστημα για να κερδίσει τον θαυμασμό της μαμάς δεν το
ξέρουμε. Αν η μαμά κάπου μέσα της καταλάβαινε ότι αδικεί το ένα παιδί μπορεί να
έκανε ασυνείδητα κινήσεις υπέρ του παιδιού που αδικούσε, όμως ούτε αυτό το
ξέρουμε. Αν η κυρία που μας διηγήθηκε την ιστορία με τον δίδυμο αδελφό της έχει
προσθέσει χρώμα στα γεγονότα υπερβάλλοντας για την δική της ζωτικότητα δεν το
ξέρουμε.
Αν οι αποφάσεις που έχουν να κάνουν με ιατρικά θέματα μπορούν να παρθούν απο τον ασθενή ή απο την οικογένεια, τότε η Ιατρική δεν ειναι επιστήμη αλλα ερμηνεία και η ερμηνεία δεν είναι επιστήμη. Η γη ή είναι
στρογγυλή ή δεν είναι. Η επιστήμη δεν επιδέχεται ερμηνείας. Αρα, το μόνο
που ξέρουμε είναι οτι η σημερινή Ιατρική δεν ειναι επιστήμη, αλλιώς δεν θα
διαλέγαμε γιατρό και δεν θα διάλεγε ο γιατρός το δικο του φάρμακο ή τη δική του
θεραπεια.
Ετσι, πιστεύω πως το Πανεπιστήμιο πρέπει τελικά να διαλέξει ανάμεσα στο κέρδος των φαρμακευτικών Εταιρειών και των γιατρών και στην
Επιστήμη.
αθα λαζαρη
