Επί τη ευκαιρία της αποχώρησης της κυρίας Άννας Διαμαντοπούλου έγινε έκτακτη μυστική σύσκεψη στα γραφεία του Αποκαύκου. Αποφασίστηκε, παρότι ως πολιτικοί αντίπαλοι δεν προσκληθήκαμε στην εκδήλωση αποχαιρετισμού, να αποσταλεί ειδική αφιέρωση στη γλυκιά παρουσία που σβήνει.
Ακούστηκαν άσματα μεγαλοπρεπή, βασισμένα στον Μπρέχτ ή τον Τολστόι, αντίστοιχα του πολιτικού της μεγαλείου. Ακόμη άσματα αυτοκριτικά από εκπαιδευτικούς που μόλις τώρα φαίνεται να καταλαβαίνουν τι είχαν και τι έχασαν, οι οποίοι πρότειναν το «Αννα δεν ήμουν εγώ για αεροπλάνα» Πολλά άσματα εκφράζανε κυρίως την απαιδιοδοξία των καιρών μας όπως την επιτείνει η απώλεια της (…το τοπίο είναι χακί, καίει τη καρδιά σου) ή την νοσταλγία για την αξέχαστη συντρόφισσα (….και χάνεται για πάντα στου κόσμου τη βουή) ή την απόρριψη που κάποτε ένοιωσαν οι ίδιοι (…το άρωμα σου είναι εδώ)
Μεταξύ τόσων θαυμασίων προτάσεων επικράτησε η πρόταση του αντιπροέδρου Ramon για το τραγούδι Άννα δεν είναι η βροχή στην αισθαντική όμως ερμηνεία Χατζηγιάννη! Ο κ. Αντιπρόεδρος συγκινημένος από το γεγονός ότι προκρίθηκε η δική του επιθυμία, εκφώνησε σύντομο λογύδριο στο οποίο έκανε ειδική αναφορά στον ξεφτίλα τον Σκανδαλίδη που για λίγους μόνο ψήφους της επίσης ξεφτιλισμένης Α’ Αθηνών πήρε την έδρα της Αννούλας, που αποχωρεί τώρα πικραμένη. Υποσχέθηκε ότι θα λύσει το θέμα με τη διαλεκτική των σιαγόνων του, αν πουθενά πετύχει τον καλούμενο «αιώνιο έφηβο», των ΚΑΠΗ. Ο Απόκαυκος του συνέστησε όμως να μην περιμένει όταν θα πέσει στα δόντια του ο λεγάμενος και να ξεσπάσει την ερωτική του απελπισία σε κάποιον κουμπάρο του, κάτοικο της πόλης μας, που θα του υποδείξει εκείνος εν ευθέτω χρόνω …
Για την ιστορία αναφέρουμε τις υπόλοιπες αξιόλογες προτάσεις συνεργατών που μειοψήφησαν:
–Την παιδική μου φίλη (Σαββόπουλος)
– Αχ Αννούλα του χιονιά (Μάριος Τόκας)
– Αννα δεν ήμουνα εγώ για αεροπλάνα (Καζούλης)
–Άννα το άρωμα σου είναι εδώ (Μαχαιρίτσας)
–Άννα μην κλαις (Μικρούτσικος – στίχοι Μπρεχτ)
– Άννα Καρένινα (Ξυδάκης – από την ηρωίδα του Τολστόι στην τραγική ηρωίδα του ΓΑΠ)
YouTube: Μιχάλης Χατζηγιάννης – Άννα
Ramon, ο ερωτιδεύς
