Για πρώτη φορά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε επίσημη συνάντηση ( με τον Ιταλό πρόεδρο Ναπολιτάνο) έξέφρασε με τον πιο σαφή και κατηγορηματικό τρόπο την δραματική κατάσταση που βιώνει η χώρα, τονίζοντας ότι η: «Η Ελλάδα επιχειρεί μια βίαια μείωση του δημοσιονομικού
ελλείμματος με βαρύ οικονομικό και κοινωνικό κόστος. Η οικονομία βυθίζεται σ’
ένα φαύλο κύκλο ύφεσης. Η ανεργία προσεγγίζει το απαράδεκτο ποσοστό του 25%,
ενώ η ανεργία στους νέους κινείται στο εφιαλτικό 54%. Είναι σαφές ότι δεν
μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι. Η ελληνική κοινωνία έχει φθάσει στα όριά της.
Είναι ζωτική ανάγκη η απολύτως αναγκαία δημοσιονομική εξυγίανση να συνδυασθεί
με δραστική πολιτική ανάπτυξης».
Ποτέ ο πρόεδρος δεν ήταν πιο σαφής στην περιγραφή της κατάστασης που βρίσκεται η χώρα.Αλλά και ποτέ άλλοτε δεν ήταν πιο επιτακτικό οι διαπιστώσεις αυτές να συνοδευτούν επιτέλους με συγκεκριμένες πράξεις από τη μεριά του, που να σηματοδοτούν την βούληση του κορυφαίου πολιτειακού θεσμού να εκφράσει το δεινά δοκιμαζόμενο έθνος,
Όταν ο λαός ζει μια τέτοια τραγωδία, τότε οι ανώτατοι άρχοντες κατεβαίνουν από τον θρόνο τους και συμπαρατάσσονται μαζί του.Διαφορετικά τα λόγια είναι περιττά…