Προειδοποιητικό «non paper» σε αυστηρούς τόνους, προς τους «σκιτσογράφους» (αλλά και σε όσους κρύβονται από πίσω τους) και επιχειρούν με πρόσχημα το χιούμορ να γελοιοποιήσουν την κυβέρνηση και προσωπικά τον Αντώνη Σαμαρά, έστειλε το Μέγαρο Μαξίμου
Μερικές από τις οδηγίες για την απεικόνιση του Αντώνη Σαμαρά, όπως σημειώνονται στο Non Paper του Μεγάρου Μαξίμου
«Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός προσωπικά, παραμένουν ντούροι και δεν εκβιάζονται, όσο κι αν μερικοί με πρόσχημα τη “δήθεν σάτιρα” επιχειρούν να τους διασύρουν εξυπηρετώντας ξένα συμφέροντα και υπονομεύοντας την πορεία της χώρας».
Με τη φράση αυτή, κλείνει η ανεπίσημη επιστολή που έστειλαν οι επικοινωνιακοί σύμβουλοι του Αντώνη Σαμαρά προς τους γελοιογράφους και τους σατιρικούς συγγραφείς των επιθεωρήσεων, δίνοντας σαφές μήνυμα για τη στάση της κυβέρνησης στο εξής, απέναντι στις χιουμοριστικές αθλιότητες ώστε να μην επαναληφθούν φαινόμενα όπως αυτό με την εφημερίδα «Το Ποντίκι» στο μέλλον.
Μάλιστα, σύμφωνα με ανακοίνωση της κας Βούλτεψη, πρόκειται να κατατεθεί σύντομα τροπολογία, που θα καθορίζει τα όρια της σάτιρας. Επίσης δεν θα αναγνωρίζεται πλέον ως ελαφρυντικό η προειδοποίηση ότι το περιεχόμενο (μιας γελοιογραφίας ή ενός κειμένου) δεν είναι πραγματικό αλλά σατιρικό, αφού έχει παρατηρηθεί ότι μεγάλο μέρος του κοινού δεν την καταλαβαίνει, δεν τη διαβάζει ή δεν είναι σε θέση να ξεχωρίσει τη διαφορά και πιστεύει τα πάντα! (Μέχρι και τον Δημοσθένη Λιακόπουλο).
Στις οδηγίες προς τους γελοιογράφους, περιλαμβάνονται σαφείς προδιαγραφές για την απεικόνιση της μύτης του πρωθυπουργού (ούτε πολύ μεγάλη, γιατί θυμίζει Πινόκιο – δηλαδή ψεύτη, ούτε πολύ μικρή γιατί θίγει το μέγεθος του ανδρισμού του).
Επίσης, ο πρωθυπουργός δεν πρέπει να απεικονίζεται με τη χωρίστρα αριστερά (σαν Συριζαίος) ενώ το χέρι του πρέπει πάντα να έχει προτεταμένο τον δείκτη δείχνοντας προς το μέλλον (όπως ο Κολοκοτρώνης).
Τέλος, συστήνεται στους «χιουμορίστες» να αποφεύγουν τις συνήθεις αθλιότητες, όπως τη σάτιρα για τη ΝΕΡΙΤ, για τον ΕΝΦΙΑ ή να θίγουν τις προσωπικές επιλογές του πρωθυπουργού (Ντινόπουλος, Βούλτεψη, Γιακουμάτο κοκ) γιατί «είναι πολύ ευαίσθητοι και πληγώνονται πολύ εύκολα από την άδικη (ή τη δίκαιη) κριτική».