ΗΓΕΤΗΣ – ΙΚΕΤΗΣ – ΕΠΑΙΤΗΣ

Η επίσκεψη υπήρξε πολύ άνιση εκ των προτέρων:

ΤΟ
ΠΛΑΙΣΙΟ: Μετά από μια δεκαετία μνημονίων έχει σαφώς υποτροπιάσει η
σχέση κράτους – πελάτη, αν υποθέσουμε ότι είχε τερματιστεί με τις
συγγνώμες του Clinton. Πελάτης του νταβατζή σημαίνει εντολοδόχος. Σου
παρέχω προστασία και θα τα φέρνεις παντοιοτρόπως και ασυζητητί, είτε με
προσχηματικό τρόπο είτε με απροσχημάτιστο.

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ: ένας
γόνος, που η πρώτη του δουλειά ήταν μεγαλοστέλεχος τραπέζης, με μισθό
δέκα φορές τον βασικό, απέναντι σε έναν επιχειρηματία, ικανό να πουλήσει
παγάκια στους Εσκιμώους.

ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ: Το μόνιμο λάβαρο
μας, ένα νέο είδος «ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ», το κομίσαμε στον πλανητάρχη που
είναι τάχα αφοσιωμένος στην υπεράσπιση του δικαίου όπου γης. Μόλις είχε
δολοφονήσει ένα αξιωματούχο αντίπαλης χώρας (μη εμπόλεμης), ο οποίος
βρισκόταν επισήμως σε μια τρίτη χώρα. Ανέλαβε δε υπερηφάνως την ευθύνη
της εκτέλεσης, ενώ εμείς προστρέχαμε να του πούμε για κάποια δίκαιά μας
που τα καταπατά ο Ερντογάν.
 Καταφύγαμε, δηλαδή, σε αυτόν ακριβώς που εξυμνεί
εμπράκτως την ωμότητα της ισχύος και απειλεί με το απόλυτο χάος,
περιγελώντας το διεθνές δίκαιο.

Ο ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΣ: Στη γεωγραφία
θεωρείται γνώση δημοτικού το να ξεχωρίζεις Πέρσες και Άραβες. Ο φίλος
του Προέδρου Ερντογάν χαρακτήρισε τον Σολεϊμανί «μάρτυρα» κι ο Πρόεδρος
σχολίασε πως μεταξύ φίλων υπάρχει κατανόηση. Αντιθέτως ο δικός μας
παραλίγο να προλάβει ακόμη και τον Netanyahu, επαινώντας το έγκλημα, σε
αντίθεση με όλη την υπόλοιπη Ε.Ε. Ατάκα ισάξια του «Ευχαριστούμε τους
Αμερικάνους».

Ο ΕASTMED: Δεν ξέρω πόσο ωφέλιμος ή οικολογικός
είναι ο αγωγός αλλά τα μέτρα προστασίας του φαίνεται ότι ισοδυναμούν με
μια de facto υπεράσπιση των ΑΟΖ Κύπρου & Ελλάδας. Ωστόσο καμία
ευνοϊκή συγκυρία δεν πρόκειται να οδηγήσει άλλους να συγκρουστούν υπέρ
τρίτου αν αυτός δεν δείχνει αποφασισμένος για κάτι τέτοιο. Μετά από τόσα
χρόνια χίμαιρας του κατευνασμού ακούγεται κάπως ανιστόρητο το να είναι
οι Ρώσοι με τους Τούρκους και εμείς να αναζητούμε την συμμαχία του…
Ιμπραήμ.


ΟΙ ΥΠΟΨΙΕΣ: ο Πρόεδρος θεωρεί την Ευρωπαϊκή Ένωση εχθρό
του, που τα έχει φτιάξει μάλιστα κρυφά με τους Ρώσους. Πολύ περισσότερο
εχθρεύεται μια αμιγώς γερμανική Ευρώπη μετά το Brexit. Οπότε, όταν εμείς
του πουλάμε μεσογειακή ευθυγράμμιση στα ενεργειακά, επιφυλάσσεται. Με
προσποιητή αμερικανική αφέλεια ερωτά: και με τον Χριστοφοράκο τι νέα;

ΟΙ
ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ: Ποιο το δέλεαρ για να πλησιάσει σοβαρός άνθρωπος μια χώρα
καθημαγμένη και απειλούμενη, τώρα μάλιστα που χάσαμε και τον Διαμαντάρη;
Μέχρις ότου να δούμε τα δολάρια τους θα επενδύουμε εμείς στην δική τους
βιομηχανία με F-16 αλλά και F-35. Κι όσο για την «συμπαραγωγό» ΕΑΒ, ας
επισκευάσει πρώτα τα ελικόπτερα του ΕΚΑΒ και μετά βλέπουμε για τα
Stealth.

Ο ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΟΣ: Η σκηνική παρουσία σχεδιάστηκε στο
τρίπτυχο αξιόπιστος, προβλέψιμος και προφορά Βοστώνης. Ο υπαινιγμός ήταν
σαφής: ούτε Ανδρέας ούτε Τσίπρας ούτε καν Βαρουφάκης! Όμως το πρόβλημα
μας δεν είναι παρά η προβλέψιμη συμπεριφορά της ιθύνουσας τάξης. Έχει
γίνει τόσο φανερό πως δεν σκοπεύει να ρισκάρει το παραμικρό ώστε
καθίσταται το αίτημα της φαιδρό (μήπως θα μπορούσατε να πολεμήσετε εσείς
αντί για εμάς, αν και εφόσον χρειασθεί;)

ΚΑΛΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ: Πώς
εκλαμβάνεται λοιπόν η επίδειξη καλής ανατροφής στις διεθνείς σχέσεις;
Ό,τι χρειάζεται για να καταντήσεις décor στο Οβάλ γραφείο. Όχι μόνο δεν
πήρε ο Πρόεδρος θέση για την τουρκική προκλητικότητα, όπως σπεύσαμε να
κάνουμε εμείς με το Ιράν. Επιπλέον μας διαβεβαίωσε ότι για την Λιβύη
μιλά ήδη με σοβαρούς ανθρώπους. Μας εξαίρεσε δηλαδή της συζήτησης όπως
είχε κάνει πρώτη η Merkel. Την Τουρκία, που δεν συνορεύει, την καλούν
και της προτείνουν μάλιστα να ντυθεί κυανόκρανος

ΤΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ:
Ας πάρουμε ως παράδειγμα τον Άδωνι των επενδύσεων και έστω ότι σοβαρός
τις επενδυτής στραβώνεται και εξετάζει το ενδεχόμενο να συζητήσει μαζί
του για επένδυση στην ημετέρα δουλοπαροικία χρέους. Ερευνώντας, ανοίγει
το διαδίκτυο και πέφτει πάνω στον εν λόγω να πουλάει βιβλία με το κιλό
και να ωρύεται «τα λιγουρεύεστε ε;» Η συνέχεια της επένδυσης επί της
οθόνης ….

Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ: Υπήρξε ανάλογη του επαγγελματισμού
αυτής της κυβέρνησης σε όλα τα πεδία. Όλα είχαν χαθεί κατά την
προετοιμασία της υπογραφής της αμυντικής συνεργασίας και τίποτε δεν
μπορούσε να διασωθεί πλέον στην Ουάσιγκτον, δοθέντων και των ανωτέρω
παραγόντων. Η καλλιέργεια τόσων πολλών προσδοκιών πρέπει να αποδοθεί
μόνο στον ζήλο των διαγκωνιζόμενων τηλεσχολιαστών.

Ο
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ: Δεν βλέπω ούτε περίσκεψη ούτε αναστοχασμό μετά από αυτή την
κατάληξη. Τα ΜΜΕ βεβαίως καθησυχάζουν με εμπιστευτικές πληροφορίες από
τις ιδιωτικές τάχα συζητήσεις! Ωστόσο οι πιο υποψιασμένοι δεν αποκλείουν
η κατάσταση πίσω από τις κάμερες να υπήρξε τρις χειρότερη. Γιατί
συνήθως τα οφέλη που δικαιούται ο ηγέτης του κράτους-πελάτη εξαντλούνται
αποκλειστικά σε επικοινωνιακό επίπεδο. Σε κάθε περίπτωση οι image
makers θα βάλουν τώρα τα δυνατά τους για τον Macron. αν και η ζημιά πια
έγινε. Αυτή την φορά ο αγενής Sarkozy ήταν Αμερικάνος.

*Ο Παναγιώτης Τζανετής είναι γενικός χειρουργός και μέλος της Κ.Ε.Α ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτικής Συμμαχίας