Του Νίκου Παπαδογιάννη.
Ο Χαρδαλιάς έχει ρόλο αυστηρού υπολοχαγού δίπλα στον Σωτήρη Τσιόδρα και μιλάει απ’ ευθείας στο θυμικό του νεοέλληνα. Ο ένας μιλάει απλά και ανθρώπινα σαν να απευθύνεται σε μαθητές του δημοτικού, ο άλλος γαυγίζει με ύφος που δεν σηκώνει αντιρρήσεις. Ο συνδυασμός χτυπάει φλέβα και οι δύο άνδρες ζουν τον μύθο τους όχι χέρι χέρι, αλλά από απόσταση δύο μέτρων.
Υπάρχει, όμως, ένα προβληματάκι στη ζυγαριά των ισορροπιών. Ο Τσιόδρας είναι διακεκριμένος επιστήμονας απόφοιτος του Χάρβαρντ, ενώ ο Χαρδαλιάς έχει στο βιογραφικό του περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις.
Δεν προσφέρει δα πτυχίο Ivy League η 11ετής θητεία στον δημαρχιακό θώκο του Βύρωνα. Ούτε οι καταδικαστικές αποφάσεις μπορούν να θεωρηθούν ντοκτορά.
Το όνομα του Νίκου Χαρδαλιά ανέβηκε για πρώτη φορά στα πρωτοσέλιδα τον Φεβρουάριο του 2005, όταν ο 37χρονος δήμαρχος της ΝΔ λανσάρισε πρόγραμμα «Εθελοντικής Φύλαξης», για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας στη γειτονιά της δικαιοδοσίας του.
Εξήγησε ότι το εμπνεύστηκε από τον θεσμό «Neighbourhood Watch», γνωστό από τα αμερικάνικα σήριαλ. Και ζητούσε 150 εθελοντές, για να αναλάβουν καθήκοντα περιφρούρησης. «Το βασικό μέλημα των σεμιναρίων είναι να τους εξηγήσουμε όχι τι πρέπει να κάνουν, αλλά τι πρέπει να αποφεύγουν», δήλωσε ο δήμαρχος.
Ο ρόλος αυτών των εθελοντών φυλάκων θα ήταν να περιπολούν τους δρόμους τις νυχτερινές ώρες (10 μμ με 5 πμ), με δύο περιπολικά αγορασμένα από τον Δήμο και εφοδιασμένα με «φάρο» και προβολέα. Εάν παρατηρούσαν ύποπτη κίνηση ή περιστατικό σε εξέλιξη, θα ειδοποιούσαν άμεσα την αστυνομία.
Η εξάρτυσή τους θα περιλάμβανε ασύρματο, κινητό τηλέφωνο, σφυρίχτρα, φακό, μπουφάν και καπέλο, ενώ μέσα στα περιπολικά θα υπήρχαν πυροσβεστήρας, κορδέλα σήμανσης, φαρμακείο και άλλα σύνεργα βγαλμένα από το «CSI».
‘Η παίζουμε τον χωροφύλακα σωστά ή καθόλου.
Πρόκειται, φυσικά, για πολιτοφυλακή. Παράνομη πολιτοφυλακή. Πιλοτική πολιτοφυλακή, την οποία έσπευσε να αγκαλιάσει το τότε υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Σε περιοχή, μάλιστα, που δεν είχε ιδιαίτερο πρόβλημα εγκληματικότητας. Στην Ελλάδα της ξενοφοβίας και της αγραμματοσύνης.
Ο Δήμος Βύρωνα θα αναλάμβανε την επιμόρφωση των εθελοντών και η κυβέρνηση Καραμανλή θα παρακολουθούσε διακριτικά. Υπουργός ήταν τότε ο Γιώργος Βουλγαράκης.
«Υπάρχει κάποιος προβληματισμός για την εφαρμογή του σχεδίου και την προσαρμογή του στα ελληνικά δεδομένα», ομολογούσε ο Χαρδαλιάς. Αυτό το αριστούργημα ήταν μία από τις πρώτες ιδέες που ξεφούρνισε μετά την εκλογή του.
Η εξωφρενική πρωτοβουλία καταγγέλθηκε στο Κοινοβούλιο με ερώτηση του βουλευτή ΣυΡιζΑ Γιάννη Δραγασάκη, ο οποίος επισήμανε ότι το πρόγραμμα δεν είχε καν την έγκριση του δημοτικού συμβουλίου.
«Ελλοχεύει ο κίνδυνος να καλλιεργθεί κλίμα υστερίας, τρομοκρατίας και χαφιεδισμού», ξεσπάθωνε ο μετέπειτα αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ΣυΡιζΑ, τονίζοντας τις αντιδράσεις από φορείς του Βύρωνα και όμορων δήμων.
Τελικά, το σχέδιο εγκαταλείφθηκε προ της κατακραυγής και του θεσμικού κενού. Ο Χαρδαλιάς, που είχε πρωτοεκλεγεί το 2003, ανανέωσε τη θητεία του και έμεινε στο δημαρχείο Βύρωνα μέχρι το 2014, όταν εξελέγη περιφερειακός σύμβουλος Αττικής για μία πενταετία.
Ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης προφανώς θυμήθηκε το ανδραγάθημα του 2005 και θεώρησε τον στενό συνεργάτη και φίλο του ιδανικό άνθρωπο για την Πολιτική Προστασία και Διαχείριση Κρίσεων.
Και γιατί όχι; Οι πολιτοφυλακές μπορεί να παραμένουν παράνομες, αλλά κάνουν θραύση στην Έβρο, στη Λέσβο και όπου αλλού ο νεοελληνικός «μπολιτιζμός» αισθάνεται ότι απειλείται από τους μετανάστες.
Η κυβέρνηση όχι μόνο ενθαρρύνει τη δράση των αυτόκλητων φρουρών, αλλά καλύπτει τους -συχνά ένοπλους- κατσαπλιάδες, συσκοτίζοντας το θεάρεστο έργο τους και τροφοδοτώντας τα ενσωματωμένα ΜΜΕ με εθνοκάπηλα fake news.
Η αστυνομοκρατία που τόσο αρέσει στους νοικοκυραίους και στην κυβέρνηση της καρδιάς τους είναι σήμερα η λύση για πάσα νόσο και πάσα μαλακία. Ακόμα και όταν η νόσος φτάνει σε διαστάσεις πανδημίας.
Yπάρχουν και άλλα θέματα, όμως, κρυμμένα πίσω από το αυταρχικό ύφος, τα δασκαλίστικα γυαλιά και τα σχεδόν στρατιωτικά γιλέκα του τέως δημάρχου. Θέματα σχετικά με το χρήμα. Και με δικαστική βούλα.
Ο Χαρδαλιάς κατηγορήθηκε το 2013 ότι διοχέτευσε κονδύλια του Δήμου Βύρωνα στην ομάδα μπάσκετ γυναικών του Αθηναϊκού, από τα έσοδα του καλοκαιρινού φεστιβάλ στο Θέατρο «Μελίνα Μερκούρη».
Ο δήμαρχος υπήρξε θέσει πρόεδρος του Αθηναϊκού από το 2005 ως το 2015 και μάλιστα πανηγύρισε την κατάκτηση του Εurocup το 2010, όταν η δημοφιλία του εκτοξεύτηκε.
Ο Χαρδαλιάς διέψευσε μετά βδελυγμίας τα δημοσιεύματα περί ατασθαλιών, τα οποία ωστόσο επικαλούνταν ενδελεχή έρευνα του ΣΔΟΕ, καθώς και δηλώσεις του πρώην προπονητή μπάσκετ του συλλόγου, Γιάννη Κτιστάκη.
«Εμετικές συκοφαντίες», χαρακτήρισε ο Χαρδαλιάς τις καταγγελίες, σχετικά με τα χαμένα έσοδα από τις εισπράξεις του Θεάτρου Βράχων και για τα χρέη 500.000 ευρώ που συσσωρεύονταν στον σύλλογο.
Τον Δεκέμβριο του 2015, μετά από αναβολές που κράτησαν μία πενταετία, το 10ο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθήνας επέβαλε πρωτόδικη ποινή 1 έτους με αναστολή, καθώς και πρόστιμο 3.000 ευρώ, στον Νίκο Χαρδαλιά και την εταιρία Α.Ε. Γήγερτον για ρύπανση δασικής έκτασης στον Υμηττό, μετά από καταγγελίες πολιτών στο Δασαρχείο Πεντέλης.
Τον Ιανουάριο του 2017, το Εφετείο Πλημμελημάτων μείωσε την ποινή του Χαρδαλιά σε 6μηνη φυλάκιση με αναστολή για την ίδια υπόθεση του 2010, απαλείφοντας το πρόστιμο.
Στην εκδίκαση παρεμφερούς μήνυσης, για έργα οδοποιίας αξίας 3 εκ. ευρώ σε αναδασωτέα περιοχή, το 9ο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθήνας επέβαλε πρωτοδίκως τον Δεκέμβριο του 2016 ποινή φυλάκισης 1 έτους με αναστολή καιπρόστιμο 1.500 ευρώ τόσο στον Χαρδαλιά όσο και στην εργολήπτρια εταιρεία.
Νωρίτερα, το 2013, η Επιτροπή Ελέγχου Δαπανών και Εκλογικών Παραβάσεων επέβαλε στον Χαρδαλιά πρόστιμο 63.423 ευρώ για παρατυπίες στα οικονομικά των δημοτικών εκλογών του 2010. Το συγκεκριμένο ποσό, από τα έσοδα του συνδυασμού του, δεν αναρτήθηκε στην κεντρική βάση δεδομένων.
Τελικά, ούτε γάτα ούτε ζημιά. Το συγχωροχάρτι που δόθηκε τον Μάρτιο του 2020 για διαγραφή προστίμων συνολικού ύψους 800.000 ευρώ βρήκε χώρο και για τον Νίκο Χαρδαλιά, του οποίο η «καμπάνα» γράφτηκε στο χιόνι.
Αυτό δα έλειπε, να μην προσέξουμε τα (πολύ) δικά μας παιδιά. Ένας χρεοκοπημένος Δήμος πάνω, ένας κάτω, δεν έχει και τόση σημασία μπροστά στην ομοψυχία. Άλλωστε, για να μη ξεχνιόμαστε, δεν είναι καιρός για αντιπολίτευση.
Την επόμενη φορά που θα σας κουνήσει άδικα το δάχτυλο αυτός ο λεβέντης και θα σας απειλήσει με φυλακίσεις και χρηματικές ποινές, μπορείτε να του απαντήσετε το εξής: στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε ούτε για σχοινί ούτε για πηλίκιο ούτε για πρόστιμα.
