Σχολιάζει ο Στέφανος Καραμούτσιος
Πανηγυρίζει ( πατήστε ΕΔΩ) η Ισραηλιτική κοινότητα της Αθήνας για την επέτειο της εκλογής του Μωυσή Ελισάφ ως δημάρχου Ιωαννίνων, αφού είναι ο πρώτος Εβραίος δήμαρχος που εκλέγεται στη χώρα μας.
Ο Μωυσής Ελισάφ είναι αυτόχθονας Γιαννιώτης και οι Εβραίοι της πόλης μας είναι πολύ πιο Γιαννιώτες από όλους όσους ζουν στα Γιάννενα, γιατί κατοικούσαν εδώ από αιώνες, ενώ ο χριστιανικός πληθυσμός της πόλης προήλθε κυρίως από μετανάστευση από την ύπαιθρο χώρα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πέραν του αποτρόπαιου ολοκαυτώματος οι Εβραίοι υπέστησαν διακρίσεις ανά τους αιώνες σε πολλές χώρες, που κάθε πολιτισμένος άνθρωπος καταδικάζει απερίφραστα.
Και στη χώρα μας πριν τον πόλεμο υπήρχαν τέτοιεςπροκαταλήψεις, αν και οι Έλληνες Εβραίοι ανέκαθεν συμμετείχαν στη δημόσια ζωή του τόπου. Στο παρελθόν, αντιπροσωπεύονταν τόσο στη Βουλή των Ελλήνων όσο και στη Γερουσία,ενώ πολλοί κατείχαν σημαντικές θέσεις στον δημόσιο τομέα και στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.
Δεν γνωρίζω, αν άλλος Εβραίος διεκδίκησε να γίνει δήμαρχος στην Ελλάδα, πού και πότε.
Θεωρώ ότι ο Ελισάφ, οι ομόθρησκοί του και διάφορα λόμπι υπερβάλλουν σκόπιμα, όταν υποστηρίζουν ότι νίκησε προκαταλήψεις και πρότυπα, εκλεγόμενος δήμαρχος.
Τουναντίον στα σημερινά Γιάννενα ο Μωυσής Ελισάφ, όντας μέλος του Γιαννιώτικου κοινωνικού κατεστημένου είχε ασυγκρίτως περισσότερες δυνατότητες να εκλεγεί στη θέση του δημάρχου σε σχέση με έναν εργάτη ή αγρότη του δήμου ή έναν μικροαστό και δεν χρειάζεται να αναλύσουμε τους λόγους.
Από προνομιακή, λοιπόν, θέση διεκδίκησε να γίνει δήμαρχος και το πέτυχε για λόγους που δεν είναι του παρόντος.
Τώρα ο Μωυσής Ελισάφ, αφήνοντας πίσω τη φιλολογία που δεν λένε να σταματήσουν ορισμένοι κύκλοι, καλείται να αποδείξει πόσο καλός δήμαρχος θα είναι και έτσι νομίζουμε ότι θα μπορέσει να καταγραφεί στην Ιστορία του τόπου.
Όλα τα άλλα είναι εκ του περισσού και επαναλαμβανόμενα κουράζουν…
