Στέφανος Καραμούτσιος
Συνεχίζουμε για τρίτη ημέρα το αφιέρωμά μας με τον τίτλο “Δήμος Ιωαννιτών: 365 ημέρες φαγούρα”που γίνεται με αφορμή την συμπλήρωση ενός χρόνου από την ανάληψη της δημοτικής αρχής από τον Μωυσή Ελισάφ.
Η εκλογή του “πρώτου Εβραίου δημάρχου στην Ελλάδα”, όπως χαιρετίστηκε εν χορδαίς και τυμπάνοις από εγχώρια αλλά και εξωχώρια κέντρα ενημέρωσης αλλά και πολιτικής ισχύος, κινδυνεύει σήμερα να αποτελέσει την μεγαλύτερη επικοινωνιακή φούσκα των τελευταίων ετών.
Γιατί ποτέ δεν γράφτηκαν τόσες πολλές υπερβολές – οι οποίες διαψεύστηκαν τόσο γρήγορα- για έναν υποψήφιο δήμαρχο επαρχιακής πόλης, ο οποίος παρουσιάστηκε ως οιονεί απόστολος ενός νέου διαφωτισμού, ένα είδος Μεσσία, που είχαν ανάγκη όχι μόνο τα Γιάννενα αλλά και η ίδια η χώρα.
Ο καθηγητής παθολογίας ενός επαρχιακού Πανεπιστημίου, που δεν είχε μάλιστα συνδέσει το όνομά του και με κάποια άξια λόγου επιστημονική επιτυχία στον τομέα του, παρουσιάστηκε ως ένας επιστήμονας παγκοσμίου ακτινοβολίας και μάλιστα έγινε προεκλογικά αλλά και μετεκλογικά το σύμβολο μιας δήθεν επανάστασης που συντελέστηκε στα Γιάννενα, που είχαν “κατορθώσει”, ξεπερνώντας τη μισαλλοδοξία και τα στερεότυπα να εκλέξουν τον πρώτο Εβραίο δήμαρχο της Ελλάδος, λες και η Γιαννιώτικη κοινωνία εμφορούνταν από τέτοια πρωτόγονα ένστικτα αντιδραστικών κοινωνιών σκοτεινών εποχών, που θεωρούσαν τους Εβραίους διαβολικά όντα ή στην Ελλάδα οι Εβραίοι στερούνταν των πολιτικών τους δικαιωμάτων.
Το σλόγκαν του Μωυσή Ελισάφ ” ξεπερνώντας τη μισαλλοδοξία και τα στερεότυπα…” έγινε τίτλος σε μεγάλα Αθηναϊκά ΜΜΕ αλλά και σε ΜΜΕ εκτός της χώρας” και ο ίδιος ο δήμαρχος και οι συνεργάτες του έφτασαν στο σημείο σε συνεδρίαση της επιτροπής για την τουριστική προβολή των Ιωαννίνων να εισηγηθούν ότι το brand name του τουριστικού προϊόντος της περιοχής είναι το όνομα του δημάρχου!
Ζώντας και απολαμβάνοντας αυτό το μύθο, δήμαρχος και δημαρχιακή αρχή κάθισαν πάνω στα φτερά μια εφήμερης και επίπλαστης δημοσιότητας και θεώρησαν ότι αυτό ήταν από μόνο του αρκετό για να γίνουν τα Γιάννενα μια πόλη, που θα συγκέντρωνε τον θαυμασμό των ξένων και οι κάτοικοί της θα ζούσαν καλύτερες ημέρες.
Όμως οι συμβολισμοί και τα επικοινωνιακά τρικ μπορούν να σου δώσουν μια εκλογική νίκη όμως δεν είναι αρκετά για να κυβερνηθεί ένας δήμος σαν αυτός των Ιωαννίνων.
Χρειάζεται πρόγραμμα, σκληρή δουλειά και πολιτικές και τεχνοκρατικές ικανότητες από την δημοτική αρχή, κάτι που δεν χαρακτηρίζει τα περισσότερα μέλη της ομάδος, που συγκροτεί τη σημερινή διοίκηση του δήμου.
Ο ίδιος ο δήμαρχος μπορεί να είναι ένας καλός καθηγητής παθολογίας αλλά στο διάστημα των 12 μηνών φανέρωσε μεγάλες πολιτικές αδυναμίες, που είναι ορατές σε κάθε βήμα του.
Άνθρωπος, που ανήκοντας στο κοινωνικό κατεστημένο της πόλης και έχοντας διαμορφώσει ένα αυταρχικό χαρακτήρα που τον διακρίνει ο συγκεντρωτισμός και οι εμμονές, αδυνατεί να αποτελέσει το πρόσωπο εκείνο που έχοντας την πολιτική και ιδεολογική ηγεμονία θα εμπνεύσει και θα καθοδηγήσει τους συνεργάτες του και θα αναγκάσει την αντιπολίτευση, αν όχι να τον ακολουθήσει, τουλάχιστον να μην τον αντιστρατεύεται και μάλιστα σε άγονες μάχες, που μέχρι σήμερα ο ίδιος επέλεξε να δίνει μαζί της.
Το πολιτικό κεφάλαιο που απέκτησε με τόση ευκολία, εκμεταλλευόμενος τη στήριξη που αφειδώς του χορηγήθηκε από κέντρα κυρίως εκτός των Ιωαννίνων ξοδεύτηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα και σήμερα ο Μωυσής Ελισάφ έχει ως αντίπαλο τον εαυτό του και τον μύθο του.
Αν θα καταφέρει να νικήσει τον κακό εαυτό του είναι το στοίχημα από εδώ και πέρα.
Το γεγονός όμως ότι κατασπατάλησε το 1/4 της θητείας του με τέτοιο τρόπο, αποτελεί κακό οιωνό για την συνέχεια.
