Παναγιώτης Τζανετής
Ένα πρωί, στο Γραφείο Πρωθυπουργού βρίσκονται πέντε φάκελοι: Ο πρώτος λέει τα αυριανά κρούσματα, ο δεύτερος στα πόσα ναυτικά μίλια θα φθάσει την επομένη το Oruc Reis, ο τρίτος την ακριβή ύφεση του Γ’ τριμήνου, ο τέταρτος τα αποτελέσματα των προσωπικών του ιατρικών εξετάσεων και ο πέμπτος τις «κρυφές» δημοσκοπήσεις. Ποιον λέτε, ότι θα προτιμήσει να ανοίξει πρώτον ο κ. Μητσοτάκης;
Προφανώς, θα προηγηθεί ο φάκελος με τα αποτελέσματα των κρυφών δημοσκοπήσεων, ως ο πιο σημαντικός και επείγων. Απορίας άξιον, δεδομένου ότι τα αποτελέσματα τους υποτίθεται ότι τον ευνοούν, συνεχώς και αδιαλείπτως. Η ίδια παράδοξη εικόνα εμφανίστηκε και στο χθεσινό (νιοστό) διάγγελμα. Ενώ η γνωστή ασυλία των μονοφωνικών ΜΜΕ του επιτρέπει, κυριολεκτικά, να λέει ό,τι θέλει, αυτός δεν ξέρει, τι ακριβώς θέλει να πει!
Δημοσκοπήσεις, ΜΜΕ και social media δεσπόζουν πλέον της πολιτικής ζωής ακόμη και στην Κολοπετινίτσα. Οπότε ο Πρωθυπουργός μας, ρέκτης των σύγχρονων τεχνικών, θεωρεί ότι καινοτομεί στις μεθόδους. Εάν επρόκειτο για απλή άσκηση προπαγάνδας ή marketing, θα ήταν έτσι αλλά όταν πρόκειται για την τέχνη του κυβερνάν, επιφυλάσσομαι. Η άστοχη κατάχρηση των όπλων που διαθέτει κανείς, σε θέματα και στιγμές άσχετες, κρύβει πολλές παγίδες. Δεν κάνουν τα ίδια εργαλεία για όλα! Θα μπορούσε να ονομάζεται και πλάνη εργαλείου αυτό που συμβαίνει.
ΜΕ ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΚΟΠΩΝ
Πρακτικά, αν δεν εγκαταλείψει την επιλογή λάθος φακέλου, αν δεν κεντράρει στην πολλαπλά επικίνδυνη πραγματικότητα αντί για τις απατηλές εντυπώσεις, ο χρόνος και ο … χώρος χάνονται ανεπιστρεπτί. Στο τέλος όσα τον διέσωσαν ή τον εξύψωσαν όχι απλώς θα ξεθωριάσουν αλλά και θα στραφούν εναντίον του. Κανείς δεν θυμάται πια τον μυθικό Μωυσή, που τον εκτίναξε κατά την άνοιξη στο 86% συναίνεση. Το επίδικο επικοινωνιακό ερώτημα δεν είναι πια αν θα επανέλθει το 86% αλλά το ακριβώς ανάποδο. Πως δεν θα πάει όλος ο λογαριασμός Μαξίμου, όπως ακριβώς πήγαν εκεί όλα τα «κέρδη» κατά την άνοιξη.
Τα παλιά αφηγήματα δεν πείθουν πια. Η αναποφασιστικότητα στο να πάρει νέα μέτρα, χωρίς να γίνει ασύμφορα δυσάρεστος, θολώνει την εικόνα του «ενός και μοναδικού» ηγέτη. Δεν θα το έκανε έτσι ο Μακρόν … Η παρηγοριά του αυστηρού αλλά στοργικού Πατερούλη ξεθωριάζει από την καταφανή ταξική του μεροληψία και προκαλεί αναταραχή. Το πρόσχημα «ακούμε τους επιστήμονες» διακωμωδείται σε κάθε εμφάνιση του κ Μαγιορκίνη. Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα (πχ. 1000 κλίνες ΜΕΘ), έρχονται πίσω με την δύναμη του μπούμερανγκ. Οι συνήθεις αποδιοπομπαίοι τράγοι (νέοι, μετανάστες κοκ) και η αθώωση του τουρισμού ala Θεοχάρη, δεν πουλάνε. Το αυτοκρατορικό ύφος, που όχι απλώς αρνήθηκε περιφρονητικά την εθνική ενότητα στην πανδημία αλλά ακύρωνε συστηματικά ακόμη και τους υπουργούς του, μην τυχόν του κλέψει κανείς μέρος της δόξας, βαραίνει ήδη στο λαιμό του επικίνδυνα. Τα τεράστια επικοινωνιακά λάθη του αντιπάλου του στο Μάτι, στην αντιμετώπιση μιας καταστροφής, όπου τίποτε δεν προλάβαινε να διορθωθεί, τον οδήγησαν εξ αντιτυπίας στην επιλογή να ξορκίσει το κακό με τον αγιασμό της επικοινωνίας.
Το διάγγελμα του έβγαλε τίτλο, δια της πλαγίας οδού: «Ο Μεγάλος το σκέφτεται …» Από την μια είναι ο πρώτος φάκελος, των λοιμωξιολόγων, και από την άλλη ο τελευταίος φάκελος των επικοινωνιολόγων. Ο πρώτος λέει ότι το lockdown έρχεται με τα χίλια και ο άλλος λέει ότι αυτό γράφει μείον δέκα στις δημοσκοπήσεις με την μία. Δύσκολη λοιπόν η επιλογή, από την δική του οπτική γωνία αλλά όχι κι από εκείνη των θυμάτων…
Οπότε, ώδινεν όρος και έτεκεν μυν. Μετά το πάμε περίπτερο στις 12, χθες ακούσαμε το επικό ότι στις ταβέρνες θα κατεβάζουν οι πελάτες την μάσκα μόνο για να καταπιούν και μετά θα την ξανανεβάζουν. Αν ανατεθεί στην ΚΕΔΕ που έχει και τεχνογνωσία, να κατασκευάσει μάσκες φαγώσιμες, που να τις καταπίνει ο πελάτης κι αυτές στο τέλος; Έτσι θα γλυτώσουμε τον κίνδυνο να μπερδευτεί και να δαγκώσει αντί για τον κεφτέ, την μάσκα!
ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΛΗ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ και ΜΟΝΟΝ
Οι πειραγμένοι αριθμοί, κι όχι μόνο των κλινών ΜΕΘ, κατάντησαν νούμερα. Όλος ο κόσμος ελπίζει ότι στο δεύτερο κύμα ο ιός έχει χάσει μέρος της τοξικότητας του και δεν σκοτώνει εξίσου πολλούς. Πέραν των όποιων επιφυλάξεων, για τον μειωμένο ΜΟ ηλικίας των κρουσμάτων ή για τον ρόλο των θεραπευτικών βελτιώσεων, στην χώρα της φαιδρής πορτοκαλέας συζητούμε ακόμη για το ανάποδο! Γιατί έχουμε πολύ ψηλότερη θνητότητα από τους άλλους; Προφανώς αυτό συμβαίνει λόγω της υποκαταγραφής, δεδομένου ότι με την ελληνική πολιτική των τεστ «χάνονται» οι ασυμπτωματικοί και οι ελαφρά. Οι βαριά δεν χρειάζονται τεστ για να καταγραφούν αφού πηγαίνουν στα νοσοκομεία από μόνοι τους. Οπότε παρουσιάζεται ένας ψευδώς υψηλός λόγος θανάτων προς κρούσματα.
Είναι λοιπόν απλούστατο να «αυξήσει» κανείς τα κρούσματα, αφού ξέρει ότι είναι εκεί έξω και περιμένουν να τα μετρήσει. Κάτι τέτοιο φαίνεται ότι σημειώθηκε προ δεκαημέρου με την απότομη αύξηση των διενεργούμενων τεστ κατά 40% (διάγραμμα 6) Για την ακρίβεια η αύξηση του κρίσιμου κλάσματος στην κοινότητα υπήρξε ακόμη μεγαλύτερη, δεδομένου ότι ο αριθμός όσων γίνονται σε σύνορα, αεροδρόμια κλπ δεν άλλαξε. Έτσι στην υπαρκτή αυξητική κλίση της πανδημίας, προστέθηκε το bonus αυτής της απότομης αύξησης μετρήσεων.
Όντως η απότομη εκτίναξη επικαθόρισε την επικοινωνία και τις δημοσκοπήσεις. Όχι, όμως τόσο που να παρακαλούμε τον Μεγάλο να φέρει το lockdown και να μειώσουμε το πολιτικό κόστος του. Οπότε το σκέπτεται ακόμη…
Ένας άλλος ενδιαφέρων καθημερινός αριθμός είναι αυτός που αναφέρει πόσοι πήραν εξιτήριο, ως ανανήψαντες, από τις μονάδες (265) Δεδομένου ότι οι νεκροί είναι υπερδιπλάσιοι (549) είτε λιγότερο από 1:3 των εισερχομένων εξέρχεται ζωντανός (άτοπο) είτε πολλοί από τους νεκρούς δεν μπήκαν ποτέ σε ΜΕΘ! Ποιος ακριβώς είναι ο αριθμός αυτός και κυρίως πώς εξελίσσεται; Ο ΕΟΔΥ δεν τον ανακοινώνει, οπότε ο κρίσιμος δείκτης περί αντοχών του συστήματος, δηλ ο αριθμός των διασωληνωμένων, μπορεί να επηρεάζεται κατά το δοκούν με το να μένουν κάποιοι εκτός ΜΕΘ. Πληθαίνουν οι αναφορές για τέτοια περιστατικά θανάτων εκτός ΜΕΘ ακόμη και για νεαρές ηλικίες.
Μέσα στο χαμό, πετάχτηκε και ο Υπουργός Αισχροκέρδειας και Μαυραγοριτισμού, που διακρίθηκε για την σιωπή του επί πανδημίας στον τομέα ευθύνης του, προκειμένου να μας εξηγήσει ότι εντόπισε το αίτιο της έξαρσης στην συγκέντρωση έξω από το Εφετείο προ δύο εβδομάδων. Ασχέτως της ουσίας, το βέβαιο είναι ότι αποδείχθηκε για μια φορά ακόμη οκνηρός και αδιάβαστος. Ουδεμιά πρόσφατη επιδείνωση υπήρχε στην Αθήνα, αντιθέτως όπως δείχνει ο πίνακας 4 του ΕΟΔΥ, της ημέρας εκείνης, η κατάσταση είναι σημαντικά βελτιωμένη και το χρώμα της Αττικής είναι επιδημιολογικώς, ελπιδοφόρο (<50). Πίεση υπάρχει βέβαια στο ΕΣΥ, αλλά από τη συσσώρευση πολλών εκατοντάδων ασθενών στις πτέρυγες ΜΕΘ από πριν κι όχι από κάποια ανύπαρκτη πρόσφατη αθηναϊκή έξαρση. Ο κ. Υπουργός έσπευσε να «ερμηνεύσει» τους μύχιους πόθους του και μόνον.
Αντιθέτως, πολύ ανησυχητικά είναι τα πρόσφατα στοιχεία από πολλούς παραμεθόριους νομούς, με μερικούς εξ αυτών να μην είχαν σχεδόν καθόλου έκθεση στο παρελθόν (π.χ Ιωάννινα, Σέρρες). Αν την διαφορά την προκαλούν οι καιρικές συνθήκες, τότε θα άξιζε να μελετηθεί η διαφορά που υπήρξε κατά τις προηγούμενες εβδομάδες από τους μετεωρολόγους. Γιατί αν μικρές σχετικά διαφοροποιήσεις επιφέρουν τόσο μεγάλη επιδείνωση, τι πρόκειται, άραγε, να ακολουθήσει τους χειμερινούς μήνες;
Αφήνω ασχολίαστο τον τρόπο που αξιοποίησαν τους αριθμούς ο κ. Καραμανλής, συρμών και λεωφορείων ή η κα Κεραμέως που βασίζεται, λέει, στις εισηγήσεις των ειδικών τις οποίες όμως ζηλότυπα δεν δημοσιοποιεί. Τον λόγο επ’ αυτών έχουν οι γελοιογράφοι.
