Τάκης Λιδωρικιώτης
Η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ όπως κι η Κεντρική Επιτροπή που θα ακολουθήσει, μοιάζουν κουλούρια μπαγιάτικα. Έχουν περάσει σχεδόν 20 μήνες από την ανάδειξή τους αλλά μοιάζει σαν να έχουν περάσει είκοσι χρόνια. Οι τρεις κάλπες (Μάης Ιούνης, Σεπτέμβρης) που μεσολάβησαν δεν έχουν αφήσει πέτρα πάνω στην πέτρα.
Μετά την πανδημία κι ενώ ο κ Τσίπρας είχε ήδη προβεί σε πρόταση μομφής, η αμφισβήτηση του από την αριστερή αντιπολίτευση κορυφώθηκε. Δρομολογήθηκε τότε ένα συνέδριο αναμέτρησης συσχετισμών όπου οι συνασπισμένες δυνάμεις Τσίπρα υπερίσχυσαν με 75-25%. Κι αυτό μόνον χάρη στην μεγαλοψυχία του Αλέξη που δεν επέτρεψε να δοθεί δικαίωμα ψήφου για την ανάδειξη μελών της Κεντρικής Επιτροπής και στους πολυπληθείς νεοπροσήλυτους για την εκλογή του από την βάση.
Εκφράζει δηλαδή ο παρών συσχετισμός όχι απλώς το παρελθόν αλλά κι αποκλειστικά τους 40.000 παλιούς κι όχι τους 150.000 εκείνης της εκλογής προέδρου από την βάση. Ανέτως δηλαδή το 75-25% θα μπορούσε να είναι 90-10%, πράγμα που πιθανότατα θα είχε προκαλέσει το διαζύγιο από τότε. Και τι έγινε όμως με τον εσωκομματικό αυτό θρίαμβο; Πόσο επηρέασαν όλα αυτά την αληθινή τύχη του κ. Τσίπρα; Καθόλου …
Οι αληθείς συσχετισμοί είναι πάντως οι αναδειχθέντες από την πρόσφατη κάλπη 45%-9%-36% – 9% -1% ή έστω 56%-44% του Β’ γύρου κι απέχουν παρασάγγας από τις ισορροπίες της χθεσινής ΠΓ. που εκφράζουν το χθες ή το προχθές για να ακριβολογούμε.
Η τρίτη παράμετρος στρέβλωσης ήταν ο εξισορροπητισμός του τότε επικεφαλής που επέμενε να μετονομάζει το κρέας σε ψάρι. Έτσι στην συμπαγή πλειοψηφία των τότε προεδρικών φορτώθηκαν ως εταίροι οι νεοπαγείς τότε 6+6 καθώς και διάφοροι διευρυνσίες που στην πραγματικότητα εκπροσωπούσαν οτιδήποτε άλλο πλην της πασκοκογενούς πελατείας. Οι αξιωματούχοι αυτοί γνωρίζουν καλώς ότι ποτέ δεν πατούσαν σε δικά τους πόδια αλλά στην υποδειχθείσα υποστήριξη από την φιλοπροεδρική πλειοψηφία ή στις ποσοστώσεις.
Από τις χθεσινές ομάδες της ΠΓ που δυνητικά θα μπορούσαν αθροιζόμενες να πάρουν και το Χ από τον κ Κασσελάκη, μόνον οι δέκα είχαν εκλεγεί με δαπάνες της αντιπολίτευσης (οι εννέα υπογράψαντες κι η «λευκή» κ Φωτίου). Το 10:42 ήταν πολύ κοντά στην υπαρκτή αναλογία, έστω με τους περιορισμούς που προαναφέραμε. Αντανακλούσε μέσες-άκρες τον συσχετισμό της ΚΕ, δηλαδή τους 75-80 αντιπολιτευόμενους στους 300.
Αντιθέτως ο τότε γραμματέας Τζανακόπουλος (αρνητική ψήφος χθές) ήταν μέσα στις σκληρότερες γραμμές των προεδρικών. Παρομοίως τα 7 από τα 8 λευκά (Αχτσιόγλου, Ηλιόπουλος, Αναγνωστοπούλου, Μπίστης , Τεμπονέρας, Χαρίτσης, Βλαχάκης) καθώς και οι 4 απόντες κατά την ψηφοφορία: Κολτσίδα, Ραγκούσης, Τζουμάκας, Θεοχαρόπουλος.
Αυτό έκανε την χθεσινή αναμέτρηση ντέρμπι που το έκρινε η στάση των κεντρώων 6+6 και τινών πασοκογενών. Αυτοί με τα λευκά τους (8) ή με την αποχή τους (4) έδωσαν στον κ Κασσελάκη την πίστωση χρόνου που δικαιούται στον δρόμο προς το συνέδριο κι αρνήθηκαν να αθροιστούν με τους 9 σε μια συγκυριακή πλειοψηφία που θα βρισκόταν σε ένταση με την πρόσφατη ετυμηγορία.
Πρέπει ωστόσο αυτό να τους πιστωθεί θετικά γιατί αριθμητικά κάτι τέτοιο παρέμεινε λογιστικά δυνατόν μέχρι τέλους. Επίσης σημαντικός υπήρξε ο σχετικός ρόλος της γραμματέως κ. Σβίγκου η οποία προερχόταν για όποιον δεν θυμάται απο τα σπλάχνα της αντιπολίτευσης. Στις επόμενες στροφές (Κεντρική Επιτροπή, προσυνεδριακή διαδικασία) αυτή η δυνατότητα αριθμητικής αμφισβήτησης εκλείπει οριστικά. Στην ΚΕ ακομη κι αν αποφασιστεί πλέον η συρραφή, το άθροισμα δεν μπορεί να περάσει το 165-135 Ο κ Κασσελάκης στην ΚΕ θεωρείται ότι διαθέτει ένα μαξιλάρι ασφαλείας τουλάχιστον τριάντα ψήφων υπεροχής έτσι ώστε να μην χρειαστούν άλλες επιτήδειες απουσίες εκ μέρους των κεντρώων.
Με την έννοια αυτή η χθεσινή νύχτα πέρασε στας δέλτους της ιστορίας της ελληνικής αριστεράς.
