Στέφανος Καραμούτσιος
Δραματική είναι η υποχώρηση των Ελληνικών επενδύσεων στην Αλβανία, σύμφωνα με το γραφείο του Εμπορικού Συμβούλου της Ελληνικής πρεσβείας στα Τίρανα.
Ενώ τα χρόνια μετά την πτώση του καθεστώτος Χότζα η Ελλάδα βρισκόταν στην κορυφή των χωρών που επένδυαν με εκατομμύρια ευρώ στην γείτονα, σήμερα η Ελλάδα έχει κατρακυλήσει στην 10η θέση με την τάση αυτή να αυξάνεται συνεχώς.
Με τις σχέσεις των δύο χωρών να δηλητηριάζονται από διάφορα γεγονότα για τα οποία ευθύνονται και οι δύο πλευρές, αντί η γείτονα να αποτελέσει την οικονομική ενδοχώρα της Ελλάδος και ιδιαίτερα της Ηπείρου, σημειώνεται μια σοβαρή οπισθοχώρηση με ορατές επιπτώσεις στην οικονομία μας αλλά και στην Εθνική Ελληνική μειονότητα.
Μια εθνική μειονότητα που μπορεί να βελτιώσει τη ζωή της μόνο μέσα από την ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών.
Την βασική ευθύνη για αυτό φέρνει η επίσημη πολιτική της χώρας, χωρίς να είναι άμοιρες ευθυνών και οι περιφέρειες Ηπείρου και Δ. Μακεδονίας.
Ιδιαίτερα για την περιφέρεια Ηπείρου και τον κ. Καχριμάνη το ενδιαφέρον του για την Βόρεια Ήπειρο και την Αλβανία είχε και έχει χαρακτήρα καθαρά ψηφοθηρικό, με χαρακτηριστικότερη απόδειξη τα ναυλωμένα πούλμαν την ημέρα των εκλογών να κατακλύζουν τα Γιάννενα και να αυξάνουν τα ποσοστά της παράταξής του.
Πουλώντας ανέξοδη εθνικοφροσύνη και σε συνεργασία με παράγοντες της Ομογένειας, εκμεταλλευόμενος και την απουσία των παρατάξεων της Αντιπολίτευσης από οποιαδήποτε παρουσία και ενδιαφέρον για τα προβλήματα του Ελληνισμού με την εξαίρεση των ΟΡΙΖΟΝΤΩΝ ΗΠΕΙΡΟΥ, ο κ. Καχριμάνης ακολούθησε και σε αυτό το ζήτημα την πεπατημένη, πουλώντας προσωπικές εξυπηρετήσεις.
Στο διάστημα της μακρόχρονης θητείας του δεν είδαμε καμιά σοβαρή επεξεργασία σχεδίου για την οικονομική και πολιτιστική παρουσία στην περιοχή, ενώ ο ρόλος του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων έπαψε να είναι σημαντικός με ευθύνη και των Πανεπιστημιακών Αρχών της πόλης μας.
Η παρουσία σε πανηγύρια και γιορτές της Ελληνικής μειονότητας του Περιφερειάρχη, κάποιων δημάρχων και βουλευτών δεν συνιστά κανενός είδους πολιτική και είναι για το θεαθήναι.
Αν όμως το ενδιαφέρον του κ. Καχριμάνη για τους Έλληνες της Αλβανίας είναι προσχηματικό, ο κ. Καχριμάνης έχει να επιδείξει λαμπρές “επιτυχίες” σε έναν άλλον τομέα, που είναι οι “βλάχικες” επενδύσεις στην Αλβανία και γενικότερα στα βαλκάνια.
Μετά την κατάρρευση του Χοτζικού καθεστώτος η Ελληνική πολιτική στην Αλβανία εκφράστηκε με την μεγαλοϊδεατική πολιτική της κ Τσουδερού, υφυπουργού Εξωτερικών της κυβέρνησης του πατρός Μητσοτάκη, η οποία στηρίχτηκε στο θεώρημα ότι στην γείτονα ζούσαν 600.000 βλάχοι με Ελληνική συνείδηση και οι οποίοι έπρεπε να ενσωματωθούν στον Εθνικό κορμό.
Προς τούτο στήθηκε ένας μηχανισμός με διπλωματικούς υπαλλήλους στην πρεσβεία των Τιράνων βλάχικης καταγωγής. στον οποίο μηχανισμό έπαιζαν σημαντικό ρόλο και διάφοροι παράγοντες από το εθνικό κέντρο, ένας εκ των οποίων ήταν και ο τότε Δήμαρχος Μετσόβου, κ. Καχριμάνης.
Η Ελληνοποίηση των βλάχων της Αλβανίας είχε ως αποτέλεσμα στη δεκαετία του 90 να λειτουργούν στην Αλβανία δεκάδες φροντιστήρια εκμάθησης της Βλάχικης γλώσσας, εκμάθηση που έδινε το πολυπόθητο εισιτήριο για την είσοδο στην Ελλάδα με τη χορήγηση βίζας 5 ετούς διάρκειας!
Και αυτό γινόταν την ίδια στιγμή που οι Έλληνες αδελφοί μας εκλιπαρούσαν στα κάγκελα των διπλωματικών υπηρεσιών στην Αλβανία για μια τρίμηνη βίζα.
Αποκτώντας το πολυθότητο αυτό προβάδισμα έναντι των πραγματικών Ελλήνων, που μετέπειτα τους οδήγησε στην Ελληνοποίηση διάφοροι Αλβανοί, αμφιβόλου καταγωγής και μηδενικής Ελληνικής συνείδησης είναι φυσικό να θεωρούν τον Περιφερειάρχη Ηπείρου ευεργέτη τους και σε κάθε εκλογική αναμέτρηση να γεμίζουν τα λεωφορεία και μαζί με τα αντίστοιχα “τροφεία” να έρχονται ιδιαίτερα από την περιοχή της Κορυτσάς στα Γιάννενα και να ψηφίζουν Καχριμάνη, ο οποίος αναγνωρίζεται ως ο τελευταίος φύλαρχος των βλάχων στα Δυτικά Βαλκάνια.
Έτσι με την πολιτική αυτή μπορεί να χάνουμε το τραίνο της οικονομικής κυριαρχίας στην Αλβανία, που ήταν ένας στόχος προσιτός, μας απέμειναν όμως αμανάτι οι ” βλάχικες” επενδύσεις του κ. Καχριμάνη, οι οποίες ενώ ενέτειναν το κλίμα καχυποψίας μεταξύ των δύο χωρών, αποδείχτηκαν όμως πολύτιμες για την πολιτική κυριαρχία του στην Ήπειρο.
Συνεχίζεται…
