Ένοχοι κρίθηκαν όλοι οι κατηγορούμενοι από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Άρτας για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια του αδικοχαμένου 29χρονου Χρήστου Ζορμπά από ηλεκτροπληξία στη βιομηχανία Ήπειρος.
Η υπόθεση του Χρήστου Ζορμπά που πέθανε από ηλεκτροπληξία κατά τη βάρδια του στο εργοστάσιο «Ήπειρος» στην Άρτα τον Ιούνιο του 2020 είχε συγκλονίσει την τοπική κοινωνία και όχι μόνο.
Η απόφαση του δικαστηρίου με την οποία κρίνονται ένοχοι ο ο ιδιοκτήτης της βιομηχανίας καθώς και ο διευθυντής και ο τεχνικός ασφαλείας του εργοστασίου αποτελεί μια ηθική δικαίωση για την οικογένεια και τους ανθρώπους του Χρήστου, που εδώ και δύο χρόνια παλεύουν να αποδείξουν ότι χάθηκε άδικα λόγω ελλιπών μέτρων ασφαλείας, ζητώντας την τιμωρία των ενόχων και κυρίως τη λήψη μέτρων στους χώρους δουλειάς ώστε να μην βρεθεί άλλη οικογένεια στη δική τους θέση.
Ένοχοι για ανθρωποκτονία από αμέλεια
Η δικαίωση του Χρήστου να αξιοποιηθεί στον αγώνα για μέτρα προστασίας σε κάθε χώρο δουλειάς, τονίζουν στην ανακοινωσή τους οι δικηγόροι της οικογένειας του, Θανάσης Καμπαγιάννης, Όλυ Τσουμάνη, Εύη Συγίζη.
«Η απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Άρτας να καταδικάσει τον εργοδότη της «Ήπειρος ΑΕΒΕ» για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια του αδικοχαμένου 29χρονου Χρήστου Ζορμπά από ηλεκτροπληξία, καθώς και τον διευθυντή και τον τεχνικό ασφαλείας του εργοστασίου, αποτελεί ηθική δικαίωση για την οικογένειά του, δικαίωση για τους μεγάλους αγώνες του λαού της Άρτας, ώστε να μην συγκαλυφθεί το έγκλημα.»
» Η δικαίωση του Χρήστου να αξιοποιηθεί στον αγώνα για μέτρα προστασίας σε κάθε χώρο δουλειάς ώστε να γίνει πράξη ότι τα μέτρα υγείας και ασφάλειας είναι απαραίτητα για την προστασία της ανθρώπινης ζωής κατά την εργασία και πρέπει όχι μόνο να εφαρμόζονται αλλά και να διευρύνονται. Και να γίνει κτήμα περισσότερων ότι μπορεί να έχουν θεσμοθετηθεί αλλά πρέπει να κατοχυρώνονται στην πράξη από τους ίδιους τους εργαζόμενους».
Δικαιοσύνη για κάθε Χρήστο
Με μια συγκινητική ανάρτηση «έκλεισε» την υπόθεση ο δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης.
«Μια μέρα με τεράστια συγκινησιακή φόρτιση και μια πλημμυρίδα σκέψεων για τη μάχη που δώσαμε.
Από τον επίλογο της σημερινής αγόρευσης:
Ακούμε πολλά για το brain drain, την τάση μετανάστευσης νέων ανθρώπων και μάλιστα σπουδαγμένων. Ο Χρήστος Ζορμπάς ήταν ένα από τα παιδιά που επέλεξαν να μείνουν στην Ελλάδα και να εργαστουν.
Σε όλη τη διάρκεια της δίκης είναι εδώ παρούσα η οικογένειά του. Ακούσατε τους γονείς του, τον κύριο Μπάμπη και την κυρία Γεωργία, και την αδελφή του Λαμπρίνα. Προσωπικά δεν γνώρισα τον Χρήστο. Μου τον σύστησε η ξαδέλφη του, η Μαρία Μπολοβίνα, με αυτο το μήνυμα που θέλω να σας το διαβάσω:
«Πριν διαβάσετε όσα γράψαμε αισθάνομαι την ανάγκη να πω τα εξής για να γνωρίσετε τον Χρήστο έστω και λίγο. Ο Χρήστος Ζορμπάς ήταν 29 χρονών, μοίρασε τη σύντομη ζωή του ανάμεσα στο χωριό και την πόλη της Άρτας, πάντοτε με αισιοδοξία και χαμόγελο. Αναζήτησε δουλειά, αρνούμενος να φύγει από την Ήπειρο, σε μια περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης και σε έναν τόπο με ριζωμένη τη φτώχεια, το βίωμα της ξενιτιάς και της εργατιάς.
Οικοδόμος από τα 15 του χρόνια, εργάτης σε εργοστάσιο στα 28, με όνειρα και βλέψεις πως κάποια στιγμή θα δημιουργήσει μια καλύτερη επαγγελματική ζωή. Στην κηδεία του, στο Αθαμάνιο Άρτας, εκατοντάδες κόσμου σπάραξαν για τον χαμό του, τα δημοτικά τραγούδια που τόσο αγαπούσε ήχησαν στα Τζουμέρκα όταν δεκάδες χείλη ψέλλιζαν με γοερό πόνο μια λέξη: Γιατί;»»
