Ξεκίνησε τον εργασιακό του βίο δένοντας διαμάντια στην Αθήνα- μια δουλειά πολύ μοναχική και σκληρή για όσους γνωρίζουν- για να καταλήξει στην πόλη που γεννήθηκε, τα Γιάννενα, προσφέροντας ως βιολόγος τις γνώσεις στη Δημοτική Επιχείρηση Λίμνης και στη συνέχεια στον Φορέα Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδας, μια δουλειά επίσης απαιτητική, αν αναλογιστούμε τα προβλήματα αλλά και τη σημασία που έχει η Παμβώτιδα για τα Γιάννενα και όχι μόνο.
Ο Κονιτσιώτης την καταγωγή Λάζαρος Νάτσης που από το 2014 είναι επικεφαλής της δημοτικής παράταξης “Γιάννενα, πολίτες για την Ανατροπή” στο Δημοτικό Συμβούλιο του δήμου Ιωαννιτών είναι στον ΣΥΡΙΖΑ Ιωαννίνων ένας άνθρωπος, μια ολόκληρη κατηγορία, που δεν συναντάς πια στα πολιτικά κόμματα.
Ένας άνθρωπος ήρεμος, εσωστρεφής, που απεχθάνεται τις δημόσιες σχέσεις, παραδοσιακός αριστερός με πρώτο σταθμό της πολιτικής του δράσης την ΚΝΕ και από χρόνια στέλεχος του Συνασπισμού και στη συνέχεια του ΣΥΡΙΖΑ Ιωαννίνων.
Και όπως αυτοί που δεν γνωρίζουν δεν δίνουν σημασία στους ακατέργαστους πολύτιμους λίθους, έτσι και στον ΣΥΡΙΖΑ ο Λάζαρος Νάτσης δεν αξιολογήθηκε ποτέ σωστά από τους συντρόφους του, με αποτέλεσμα στις τελευταίες εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη της νέας Νομαρχιακής να μην εκλεγεί σε αυτή, πέφτοντας θύμα των φατριών και των ομαδοποιήσεων.
Ήταν οι ίδιοι άνθρωποι που υπονόμευσαν την υποψηφιότητά του στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές και που προτίμησαν το ανώτερο καθοδηγητικό όργανο της πόλης να μην έχει στη σύνθεσή του και τον μοναδικό εκλεγμένο σε ένας καίριας σημασίας χώρο, όπως είναι ο δήμος Ιωαννιτών.
Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες, κάτι που όμως δεν πτόησε τον μοναχικό καβαλάρη του ΣΥΡΙΖΑ που αύριο είναι υποψήφιος για την Κ.Ε. του κόμματος στην περιφέρεια της Ηπείρου.
Αν για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι εκ των ων ουκ άνευ απαραίτητη η διεύρυνση- προσωπικά διαφωνούμε με τον τρόπο- εξ ίσου απαραίτητη είναι και η εκλογή ανθρώπων σαν τον Λάζαρο, που μακριά από αυτοπροβολές και δημόσιες σχέσεις, καταθέτουν το δικό τους πολιτικό στίγμα και ήθος σε ένα κόμμα που τους χρειάζεται όλους, όντας πια πολυσυλεκτικό, όπως το απαιτούν οι πολιτικές περιστάσεις.
