Σχολιάζει ο Παναγιώτης Τζανετής
Μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Λένε ότι αυτή η παροιμία είναι κινέζικης προέλευσης αν και τούτο αμφισβητείται. Σημαίνει πάντως ότι καλύτερα να δεις κάτι μία φορά, παρά να στο διηγηθούν εκατό. Οπότε έρχεται έμμεσα να παραινέσει: “Πίστευε όσα βλέπεις με τα μάτια σου κι όχι αυτά που λένε ότι είδαν οι άλλοι”. Ακόμη κι αν η Αστυνομία λέει ότι είδε άλλα; Ακόμη και τότε…
Τι θα ήταν χωρίς την εικόνα, το μπαλκόνι της Ικαρίας; Τι θα ήταν η λιγναδιάδα χωρίς τις φωτογραφίες με τις αγκωνιές και την παράδοξη για Πρωθυπουργό προσφώνηση σε έναν “άγνωστο”: “Δημήτρη μου!”; Με το βίντεο όμως μετατράπηκε δια μιας σε: “Δημήτρη μου, Δημήτρη μου, μου τόκλεισες το σπιτι μου!” Τι έννοια έχουν πια οι παντοειδείς περιγραφές για την πανδημία εν Ελλάδι, μετά το πρώτο επεισόδιο του ντοκιμαντέρ της κας Δώρας Αυγέρη “ΑΝΘΡΩΠΟΙ”, που είναι διαθέσιμο στο TVXS;
Λύσσα
Δεν την ήξεραν, άραγε, στην Κατεχάκη την παραπάνω παροιμία, όταν διέτασσαν καταδρομικές επιχειρήσεις εναντίον εχθρικής πλατείας; Δεν γνωρίζουν οι ‘Κλουζώ’ για τις δυνατότητες των σύγχρονων κινητών; Προφανώς τα ήξεραν όλα αλλά επιθυμούσαν την πάση θυσία μετατόπιση της εικόνας από την τραγωδία των νοσοκομείων στην φαρσοκωμωδία: “οι αναρχικοί διασπείρουν τον ιό και το κράτος μας σώζει” (με ΜΑΤ, όχι με ΜΕΘ). Ορθώς λοιπόν ο υπεύθυνος Πρωθυπουργός μόλις διάβασε τα δελτια του ΕΟΔΥ, αντέδρασε με αστραπιαία ταχύτητα και κίνησε τον ίππο που ακούει στο όνομα της αδεκάστου κας Σοφίας Νικολάου, στο νταμάκι Κουφοντίνα. Μετά ήρθε η σειρά των μαύρων πιονιών, που καλούνται Δέλτα …
Μια χαρά έχει σερβιριστεί αυτό το φαί συχνάκις, αρκετοί το έχουν καταπιεί αμάσητο και έχει πάρει και αστέρια Michelin σε σειρά βαθυστόχαστων ερευνών κοινής γνώμης. Όμως τι να σου κάνει κι ο chef Κυριάκος, αν ένας αχαίρευτος βοηθός έριξε στο εύγευστο μικροαστικό φαγητό ένα τόνο αλάτι και το έκανε λύσσα; Και σου λέει μετά ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι είναι λυσσώδης όλη η παράταξη. Ενώ ο αχαίρευτος βοηθός που λύσσαξε το φαγητό και τους κραζει τώρα ακομη κι η πιο πιστή πελατεία, είναι αναμαζωξιάρης. Μάλλιστα μέχρι πρόσφατα αγωνιούσε για την ευημερία της αριστεράς. Ας τον προφυλάξει λοιπόν κάποιος, όπως θα έλεγε και η αδελφή Θεοδώρα.
Θα μου πείτε δυο βουλευτές και έναν υπουργό έχει με την λοίμωξη, δεν έχει πάρει χαμπάρι, τι γίνεται στην Αθήνα; Βεβαίως και έχει, αλλά τι να σου πρωτοκάνει κι ο captain πια; Κάνει ό,τι το ανθρωπίνως δυνατό, όπως είπε ότι έκανε και στην Θεσσαλονίκη. Διέταξε την ορχήστρα του Τιτανικού και αυτή παίζει απτόητη, χαρούμενους σκοπούς. “Την Δευτέρα θα πετάξουμε αετό, με λοκντάουν ανοιχτό!” Κι αν τους πεις τίποτε σου λένε, να ο Συριζα φταίει που δεν λήγει το λοκντάουν. Οι δε ακτιβιστές του με αυτοθυσία κολλάνε αναμεταξύ τους, μόνο και μόνο για να το διασπείρουν και να εκθέσουν έτσι τον κυβερνήτη.
Μην πείτε πάλι ότι ταίζει ληγμένα την εξαίρετο πελατεία του. Δεν ακούτε τους καθηγητές Ιατρικής που βγαίνουν στα κανάλια και μεγάθυμοι διαβεβαιώνουν ότι φέτος το Πάσχα το τζατζίκι θα είναι δυνατό κι όχι light; Οι άνθρωποι που εγώ γνωρίζω, ιδιαίτερα οι λεγόμενες “ευάλωτες ομάδες” αγωνιούν για το αν θα είναι ζωντανοί το Πάσχα. Δεν γνωρίζω κανέναν τους, που να αγωνιά για το αν θα κάνει Πάσχα στο βουνό ή στην θάλασσα. Ίσως όμως να πέφτω σε φοβιτσιάρηδες.
(*) Οι Πλαταιείς ήταν πιστοί σύμμαχοι των Αθηναίων κι όχι εχθρικοί τρομοκράτες. “Ω, αρακτέλληνες Πλαταιείς”, ήταν η βροντώδης προσφώνηση που απηύθυνε στους πολυπληθείς και επι ώρες αρακτούς στην πλατεία Χαλανδρίου, θαμώνες κατά την δεκαετία του 70, ένας ποιητής, προκειμένου να αποσπάσει την προσοχή τους, προτού απαγγείλει.
