Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά στους κάμπους πέφτει χιόνι! Υπάρχει μια δημοσκόπηση για το θέμα του Μιχαήλ του αζοφίτη, που κάνει τον κ Μητσοτάκη να κλαίει με μαύρο δάκρυ. Για αυτό εμφανίστηκε ο καταιγισμός άρθρων που παρουσίασε χθες ο ΚΛΑΥΣΙΓΕΛΩΣ, τα οποία ανέλαβαν να κάνουν την μέρα νύχτα.
Κινήθηκαν από το «ναι, ακόμη και με τους Αζόφ είμεθα, προκειμένου να…» οι πιο ξεφωνημένοι/ες, μέχρι ότι φταίνε μεν όλοι οι άλλοι, εκτός από τον Μητσοτάκη, που αδικείται, βρε παιδί μου, σε αυτό το βαλκανικό milieu. Ευφυέστερος όλων ο κ Τσούκας Χαρίδημος αγνόησε τελείως ότι υπήρξε ο Μιχαήλ κι έγραψε ένα άρθρο (Καθημερινή 8/4) εντελώς απομιχαλοποιημένο.
Σε αυτό υμνούσε τον κ Ζελένσκι που διέψευσε όσους τον θεωρούσαν «κάτι σαν τον Χαϊκάλη ή τον Λαζόπουλο της Ουκρανίας» και ασκούσε κριτική με το σύστημα, ονόματα δεν λέμε οικογένειες δεν θίγουμε σε: «μικρόνοες στο ελληνικό Κοινοβούλιο, ανίκανοι να τιμήσουν την (και δική τους) παράδοση Εθνικής Αντίστασης, απείχαν από την ομιλία Ζελένσκι. Οι διστακτικοί υποστηρικτές του, από την άλλη, δεν έχουν το κουράγιο να σηκωθούν όρθιοι να τον χειροκροτήσουν με την καρδιά τους – εγκρίνουν ναρκισσιστικά μόνο τον πατριωτισμό που ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές τους.»
Μιχαήλ, όπως βλέπετε, πουθενά; Σωστός ο παίκτης …
ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΝ
Η όλη προσπάθεια απέδωσε ελάχιστα, δεδομένου ότι το διάγγελμα Ζελένσκι είχε νωρίτερα προβληθεί ως το κρυφό ατού, που ζηλότυπα ο κ Μητσοτάκης κρατούσε μακριά από όλους (κι από τον Δένδια, αν όχι κυρίως από αυτόν). Οπότε το μάλε βράσε που έγινε έχει την τζίφρα του σε κάθε παράγραφο. Πέραν της σαφούς καταγγελίας Τζάκρη, που δεν διαψεύστηκε, πως είχε δει το video αυτοπροσώπως ο κ Πρωθυπουργός.
Ο κ Ζελένσκι την δουλειά του έκανε και ευλόγως την έκανε στο πιο βολικό τοπίο των προθυμο-δεδομένων. Απευθυνόταν ωστόσο παντού κι όχι μόνο στο ελληνικό κοινό κι εξάλλου ήταν η δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες που επιχειρούσε να εκβιάσει πακετάροντας την συμπαράσταση στα αθώα θύματα με τον καθαγιασμό της δράσης των Αζόφ.
ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΟΔΟΣ
Την επομένη όμως ο κ Τσούκας επανέρχεται με νέο άρθρο, σε τελείως άλλο ύφος, αυτή την φορά στο Protagon. Δεδομένου ότι ο λογαριασμός πήγε όλος Μητσοτάκη, εκείνος στρέφεται πλέον εναντίον του κ Τσίπρα, τον οποίο μάλιστα εμπλέκει σε μια αντιπαραθετική σχέση όχι με τον αληθή αντίπαλο του αλλά με τον συμπαθή κ. Ζελένσκι.
Μάλιστα για τους πιο χοντροκέφαλους εξ ημών που ενδεχομένως δεν θα το πιάναμε με το πρώτο, τους βάζει σε «αντιπαράθεση» ακόμη και στην συνοδό εικόνα-κολάζ αλλά και στον τίτλο: «Τα «βρώμικα χέρια» του Ζελένσκι και ο ηθικός ναρκισσισμός του Τσίπρα».
Προφανώς έπεσε τηλέφωνο ότι τα μισόλογα δεν αρκούν, η ζημιά είναι μεγάλη…
Ο μέγας στρατηγικός νους, αφού λέει και πάλι τα ίδια περί μικρονοϊκών (αγαπημένο σχήμα λόγου είναι κι όχι παραλήρημα μεγαλείου) σύντομα μας ξεκαθαρίζει ότι πλέον « Με ενδιαφέρει όμως ο ηγέτης της λεγόμενης ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ενοχλήθηκε ο κ. Τσίπρας από την παραχώρηση χρόνου, από τον πρόεδρο Ζελένσκι, στην ομιλία του, σε έναν μαχητή του Τάγματος Αζόφ.»
Επιχειρηματολογεί εκτενώς ο επανακάμψας αρθρογράφος για να καταλήξει με ένα μεγαλοπρεπές ταρατατζούμ: «Οι άκαπνοι Τσίπρες υποδεικνύουν στους μπαρουτοκαπνισμένους Ζελένσκι με ποιους να μάχονται για τη λευτεριά τους!»
Ο κ Τσίπρας δεν είναι παρά ένας ταπεινός πρώην Πρωθυπουργός και φορέας της εμπιστοσύνης μόνο του ενός εκ των τριών ψηφοφόρων του 2019, ο τιμητής, άραγε, που μπαρουτοκαπνίστηκε; Αν δεν πρόλαβε, γιατί θα είχε και τις δουλειές του, γιατί δεν πετάγεται να δώσει ένα χεράκι εναντίον του Πούτιν ή γιατί εκεί που χρόνια σιτίζεται δεν σκέφτηκε να διοργανώσει ένα αντάρτικο στον κατεχόμενο Πενταδάκτυλο;
Από τότε που τον θυμάμαι, μπαρουτοκαπνίζεται πάντα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, υπερασπιζόμενος τον εκάστοτε ηγέτη της δεξιάς και λιθοβολώντας τον εκάστοτε ηγέτη της δημοκρατικής παράταξης.
Χρήσιμος δεν λέω κι ο ρόλος του ανεμουρίου αλλά προς τι βρυχάται ο λέων;.
ΑΜΠΕΛΟΦΙΛΟΣΟΦΙΕΣ και ΠΑΧΥΛΗ ΑΓΝΟΙΑ
Σε αυτό το δεύτερο άρθρο, όπου έχει πάρει πλέον την γραμμή, παίζει και φουλ του Μιχαήλ με επιχειρήματα της πλάκας που βαριέμαι να τα αναφέρω όλα.
Για παράδειγμα, αγνοεί ακόμη κι ότι ο «ήρως» Στεπάν Μπαντέρα Εβραίους και Πολωνούς αμάχους εξόντωνε στην Δυτική Ουκρανία, από αυτούς που υποστηρίζουν τον Ζελένσκι και οι ανοησίες ότι τον έθρεψε ο κτηνώδης Στάλιν προσκρούουν στην λεπτομέρεια ότι η σημερινή δυτική Ουκρανία μέχρι το 1939 ήταν μέρος του προπολεμικού πολωνικού κράτους. Και τι μας λέει καπάκι ο πολυμαθής: «Απαιτεί ηθική οξύνοια, ιστορική παιδεία, και θαρραλέα ευθυκρισία το να βλέπεις την εικόνα…»
Όχι απλώς πεπαιδευμένος αλλά κι ο μοναδικός μεταξύ αδαών…
Εν συνεχεία αμπελοφιλοσοφεί ως εξής: «. Κανείς δεν έχει χέρια καθαρά, όταν χρησιμοποιεί βία. Όπως συμβαίνει συχνά σε κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας, το Τάγμα Αζόφ είναι συγχρόνως φάρμακο και δηλητήριο μαζί. Αυτή η πολιτική-ηθική αμφισημία του μπερδεύει τους καλοπροαίρετους, ενώ δίνει τροφή για ηθική αυτο-δικαίωση στους κακοπροαίρετους.»
Πιο κάτω γκαζώνει πια επικίνδυνα: «Ο ηθικά ναρκισσευόμενος σχεδιάζει τη μάχη του Άλλου επί χάρτου και τον καλεί να τη δώσει. Εξιδανικεύει αυτοδικαιωτικά τόσο τον Άλλο όσο και τη μάχη, την οποία αντιμετωπίζει ως θεατής. Δεν επιδιώκει την εκφορά σύνθετης ηθικοπολιτικής κρίσης, η οποία θα ταράξει τα οικεία διανοητικά σχήματά του, αλλά να δείξει την ηθική ανωτερότητά του. Δεν τον νοιάζει ο Άλλος τον νοιάζει ο εαυτός του.»
Κι όμως δεν το τερμάτισε ακόμη, είχε κι άλλο. Αφού παρομοίασε τον Μιχαήλ με τους βίαιους αγωνιστές Γρίβα και τον Βελουχιώτη, πράγμα κατανοητό για δεξιάντζα, παραληρεί πλέον ανοικτά: «Νομίζετε ότι μπορεί να πολεμά κανείς αθώα; Νομίζετε ότι ο εβραϊκής καταγωγής, ρωσόφωνος Ζελένσκι μπορεί να μάχεται μόνο με αυτούς που επιλέγει; Νομίζετε ότι οι μάχες επιβίωσης κερδίζονται μόνο με τους αψεγάδιαστους;» Μεταξύ άλλων κι ο Κολοκοτρώνης μας εξηγεί ο εμβριθής είχε διαφορετική γνώμη!
Θεωρώντας ότι δικαιώνει την σφαγή της Τριπολιτσάς, εκεί όπου ο Σολωμός, σχεδόν δύο αιώνες πριν, έχει αφιερώσει καμιά τριανταριά στροφές του ΥΜΝΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, προσπαθώντας να αποσείσει το άγος. Ο κ. Τσούκας αγκαλιά με τον Μιχαήλ για τις ανάγκες του Κυριάκου ανεβαίνει στην μηχανή του χρόνου και πάει στην Τριπολιτζά να σφάξει Τούρκους, όσο ο Κυριάκος θα τρώει λαυράκι στο Βόσπορο με τον Ταγίπ τον ειρηνοποιό.
Νομίζω πως κατάλαβα ποιος είχε αυτή την ιδέα πέρυσι με τον Κυριάκο φουστανελά και την Ούρσουλα, Μπουμπουλίνα. Επίσης κατάλαβα ότι πρέπει να γίνουν εκλογές το συντομότερο, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που κινδυνεύουν να κόψουν αλυσίδα…
Ο τοξοβόλος του Βυζαντίου
Τα «βρώμικα χέρια» του Ζελένσκι και ο ηθικός ναρκισσισμός του Τσίπρα
