Ο χειρότερος χειμώνας της πανδημίας στην Ελλάδα, παρά τα εμβόλια

 

Παναγιώτης Τζανετής

Εαρινή Ισημερία…Σήμερα τελειώνει επισήμως ο χειμώνας. Η πανδημία είναι πλέον το 9ο σημαντικότερο πρόβλημα μιας κοινής γνώμης χειραγωγημένης και θνήσκουσας. Ωστόσο τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα. Ο Μάρτιος είναι σχετικώς βελτιωμένος ως προς το καταστροφικό τρίμηνο που προηγήθηκε με την έμφαση στο «σχετικώς», δεδομένου ότι ο φόρος αίματος κι αυτού του μήνα θα υπερβεί τους 1.500 νεκρούς!

Ο χειμώνας που πέρασε (21/12/2021: 20.055 και 20/3/22: 26.937) είχε σχεδόν 7.000 απώλειες. Είναι χαρακτηριστικό ότι είχε υπερδιπλάσια θύματα από τον περσινό (21/12/2020: 4.257 και 21/3/2021: 7.421), όταν είχαν σημειωθεί 3.164 απώλειες.

Σύγκριση του περσινού χειμώνα και του φετινού:

Πέρσι (χωρίς εμβόλιο)

Φέτος (με εμβόλιο)

Ακόμη όμως κι από τις αποτυχημένες ΗΠΑ, κατά το τελευταίο έτος (μετά την έλευση του εμβολίου και την απομάκρυνση Τράμπ) είμαστε σημαντικά χειρότεροι! Συγκεκριμένα, κατά το τελευταίο έτος οι απώλειες των ΗΠΑ είναι 435.385 ενώ οι ελληνικές είναι 19.553. Αυτό εκφραζόμενο ανά εκατομμύριο πληθυσμού σημαίνει για το ετήσιο διάστημα 18/3/2021 έως 18/3/2022: Ελλάδα 1.892/εκατομ πληθυσμού vs. ΗΠΑ 1.302/εκατομ πληθυσμού!

ΟΙ ΗΠΑ διαφέρουν από τις υπόλοιπες ασθμαίνουσες οικονομίες. Συνυπάρχει αφενός μια ισχυρή οικονομία με αντιστοίχως αυξημένες δαπάνες περίθαλψης κι αφετέρου οι ιδιαίτερα οξυμένες ανισότητες στο σύστημα περίθαλψης (πράγμα που έχει αναδειχθεί ψηλά και στην εσωτερική πολιτική τους ατζέντα – Obamacare). Το σημείο αυτό ελληνικής υπεροχής που φιλοδοξεί να το εξαλείψει η «μεταρρυθμιστική» πολιτική Μητσοτάκη- Πλεύρη

Η στρατηγική αποτυχία του δόγματος της ατομικής ευθύνης, εκφράστηκε μεν με μια ανοικτή πολιτική κοινωνικού δαρβινισμού επί Τραμπ ωστόσο αφορά και σε πολλά πάγια χαρακτηριστικά που παραμένουν. Το απόλυτο contrast με την αποτυχία των ΗΠΑ σε αυτό το σημείο υπήρξαν οι σκανδιναβικές χώρες (παρά την παραπλανητική αρχική εξαίρεση της Σουηδίας).

Παρότι οι ΗΠΑ έχουν χαμηλότερο εθνικό ποσοστό εμβολιασμού από την Ελλάδα έχουν καλύτερα ποσοστά στις κρίσιμες ομάδες, οπότε η δυσμενής επίδραση αυτού του παράγοντα θεωρείται παρόμοια.

Ενδιαφέρον είναι τέλος ότι σε κάποιες Πολιτείες των ΗΠΑ (με χαμηλή έκθεση, απομονωμένες και με μεγάλη ετερογένεια όσον αφορά στον εμβολιασμό) παρατηρούνται «φαινόμενα τύπου Πλεύρη».

Η περίοδος Πλεύρη

Συνολικά, η «μαύρη περίοδος Πλεύρη» σηματοδοτείται από τον επικείμενο διπλασιασμό, μέσα στον Μάρτιο, των θυμάτων Κι αυτό σε λιγότερο από επτά (7) μήνες θητείας του νέου υπουργού.

Αντίστοιχα ήταν τα αποτελέσματα και στην διεθνή κατάταξη. Αυτή την εβδομάδα προβλέπεται ότι θα περάσουμε σε θνητότητα το Βέλγιο και την Ιταλία.

Από 31/8 έχουμε επίσης υπερβεί σε θνητότητα: Παραγουάη, Μεγάλη Βρετανία, Ρωσία, Ουκρανία, Μεξικό, Μαρτινίκα, Τυνησία, Χιλή, Πολυνησία, Σουρινάμ, Γουαδελούπη. Ισπανία, Πορτογαλία, Γαλλία Εκουαδόρ Ουρουγουάη, Ανδόρρα, Παναμά, Βολιβία, Λιχτενστάιν, Νότιο Αφρική, Σουηδία και Aruba. Ο συνολικός πληθυσμός όλων αυτών των χωρών προσεγγίζει το ένα δισεκατομμύριο.

Αντιθέτως από 31/8 μας έχει περάσει μόνο η μικρή χώρα του Τρίνινταντ-Τομπάκο.

Προηγούνται πλέον σε θνητότητα μόνο οι εξής πληθυσμοί:

• 120 εκατομμύρια ανατολικοευρωπαίοι (16 χώρες, οι πλείστες σχετικά μικρού μεγέθους, πχ οι 5 εξ αυτών προέρχονται από την τέως Γιουγκοσλαβία). Είναι χώρες με χαμηλά επίπεδα εμβολιασμού ενώ αναμένονται κι οι επιπλέον δυσμενείς επιπτώσεις του πολέμου.
• 350 εκατομμύρια Νοτιο-αμερικάνοι:  πρόκειται για 4 πολυπληθείς χώρες (Βραζιλία 215, Κολομβία 52, Αργεντινή 46, Περού 34) με σχετικά υψηλό ποσοστό εμβολιασμού.
• και τέλος τα 334 εκατομμύρια των ΗΠΑ, με την τεράστια διακύμανση των πολιτειακών χαρακτηριστικών τους και μεταξύ αυτών και του ποσοστού εμβολιασμού.

Η ετερογενής περίπτωση των ΗΠΑ είναι ξεχωριστή για πολλούς λόγους:

Αποτελούν τους τελευταίους εκπροσώπους του αναπτυγμένου κόσμου στην ομάδα των «αποτυχημένων» χωρών στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Στις ΗΠΑ ήδη κρίθηκαν καθοριστικά οι πολιτικές τους εξελίξεις από την πανδημία.

Προηγούνται πλέον σε θνητότητα μόνο οι εξής πληθυσμοί:

• 120 εκατομμύρια ανατολικοευρωπαίοι (16 χώρες, οι πλείστες σχετικά μικρού μεγέθους, πχ οι 5 εξ αυτών προέρχονται από την τέως Γιουγκοσλαβία). Είναι χώρες με χαμηλά επίπεδα εμβολιασμού ενώ αναμένονται κι οι επιπλέον δυσμενείς επιπτώσεις του πολέμου.
• 350 εκατομμύρια Νοτιο-αμερικάνοι:  πρόκειται για 4 πολυπληθείς χώρες (Βραζιλία 215, Κολομβία 52, Αργεντινή 46, Περού 34) με σχετικά υψηλό ποσοστό εμβολιασμού.
• και τέλος τα 334 εκατομμύρια των ΗΠΑ, με την τεράστια διακύμανση των πολιτειακών χαρακτηριστικών τους και μεταξύ αυτών και του ποσοστού εμβολιασμού.

Η ετερογενής περίπτωση των ΗΠΑ είναι ξεχωριστή για πολλούς λόγους:

Αποτελούν τους τελευταίους εκπροσώπους του αναπτυγμένου κόσμου στην ομάδα των «αποτυχημένων» χωρών στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Στις ΗΠΑ ήδη κρίθηκαν καθοριστικά οι πολιτικές τους εξελίξεις από την πανδημία.

Ακόμη όμως κι από τις αποτυχημένες ΗΠΑ, κατά το τελευταίο έτος (μετά την έλευση του εμβολίου και την απομάκρυνση Τράμπ) είμαστε σημαντικά χειρότεροι! Συγκεκριμένα, κατά το τελευταίο έτος οι απώλειες των ΗΠΑ είναι 435.385 ενώ οι ελληνικές είναι 19.553. Αυτό εκφραζόμενο ανά εκατομμύριο πληθυσμού σημαίνει για το ετήσιο διάστημα 18/3/2021 έως 18/3/2022: Ελλάδα 1.892/εκατομ πληθυσμού vs. ΗΠΑ 1.302/εκατομ πληθυσμού!

ΟΙ ΗΠΑ διαφέρουν από τις υπόλοιπες ασθμαίνουσες οικονομίες. Συνυπάρχει αφενός μια ισχυρή οικονομία με αντιστοίχως αυξημένες δαπάνες περίθαλψης κι αφετέρου οι ιδιαίτερα οξυμένες ανισότητες στο σύστημα περίθαλψης (πράγμα που έχει αναδειχθεί ψηλά και στην εσωτερική πολιτική τους ατζέντα – Obamacare). Το σημείο αυτό ελληνικής υπεροχής που φιλοδοξεί να το εξαλείψει η «μεταρρυθμιστική» πολιτική Μητσοτάκη- Πλεύρη

Η στρατηγική αποτυχία του δόγματος της ατομικής ευθύνης, εκφράστηκε μεν με μια ανοικτή πολιτική κοινωνικού δαρβινισμού επί Τραμπ ωστόσο αφορά και σε πολλά πάγια χαρακτηριστικά που παραμένουν. Το απόλυτο contrast με την αποτυχία των ΗΠΑ σε αυτό το σημείο υπήρξαν οι σκανδιναβικές χώρες (παρά την παραπλανητική αρχική εξαίρεση της Σουηδίας).

Παρότι οι ΗΠΑ έχουν χαμηλότερο εθνικό ποσοστό εμβολιασμού από την Ελλάδα έχουν καλύτερα ποσοστά στις κρίσιμες ομάδες, οπότε η δυσμενής επίδραση αυτού του παράγοντα θεωρείται παρόμοια.

Ενδιαφέρον είναι τέλος ότι σε κάποιες Πολιτείες των ΗΠΑ (με χαμηλή έκθεση, απομονωμένες και με μεγάλη ετερογένεια όσον αφορά στον εμβολιασμό) παρατηρούνται «φαινόμενα τύπου Πλεύρη».

Συμπεράσματα:

Ποτέ η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν προσπάθησε να καλύψει τις κοστοβόρες ανάγκες που αναδείκνυε η πανδημία. Αυτό υπήρξε ανέκαθεν σαφές είτε αφορούσε στην ενίσχυση του ΕΣΥ είτε στα μέτρα κατά της διασποράς (λεωφορεία, σχολεία κλπ) είτε στην αποτελεσματική επιδημιολογική επιτήρηση (συνταγογράφηση PCR) κλπ. Όλο τον πρώτο χρόνο κέρδιζε χρόνο, παίζοντας με τα «φθηνά» μέτρα περιορισμού.

Μετά όμως το Γ’ κύμα, επήλθε η πλήρης πρόταξη των αναγκών της οικονομίας δεδομένου ότι αλλιώς απειλείτο η δημοσκοπική της ευημερία. Αυτό οδήγησε στην προσχηματική προβολή του πολύτιμου εμβολίου ως πανάκειας κι άλλοθι για να αποφύγει όχι πια μόνο τις υπόλοιπες υποχρεώσεις αλλά ακόμη και τα μέτρα περιορισμού. Κι όλα αυτά ενώ γνώριζε ότι και στον εμβολιασμό οι επιδόσεις της μόνο «θαύμα» δεν συνιστούσαν.

Η επιδίωξη λύσης δια της μαζικής νόσησης συμβολίστηκε με την εκχώρηση και του Υπουργείου Υγείας στον κ Γεωργιάδη (Μη ΣΩΣΟΥΝΕ!). Η ίδια πολιτική, τύπου ανατολικής Ευρώπης, συνεχίζεται απρόσκοπτη παρότι μεσολάβησε ο διπλασιασμός των απωλειών! Η πλήρης έλλειψη αντανακλαστικών από την πολιτική, τα ΜΜΕ και την ακαδημαϊκή κοινότητα αφήνει αδιευκρίνιστο το ποιες ακόμη επιδόσεις θανατηφόρου διασυρμού θα πραγματωθούν .