Αγαπητέ Απόκαυκε,
Τι σκεφτόταν ο Κυριάκος Μακρυγιάννης και η υπέρκομψη, όταν ο ίππος της φρουράς διέβη υπερήφανος και αφόδευσε ακριβώς μπροστά τους;
Χάθηκε, ω Ζευ, ένα πέταγμα πουλιού, μια τρομερή βροντή ή μια σπάλα από σφάγιο; Ένας υπαινικτικός οιωνός τέλος πάντων κι όχι κάτι τόσο απροσχημάτιστο και προσβλητικό;
Δεν πειράζει Coulis, ήταν απλώς ένα ατυχές συμβάν εκ μέρους ενός κτήνους που έχει το ακαταλόγιστο. ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!
Του χρόνου βεβαίως σου ευχόμαστε η μπάντα να παιανίσει για Σας λίγο Χατζηδάκη, πάλι με αλογατάκια λόγω της ημέρας…
sir Takis, ο μάγος της κάλπης
