Εσύ, πόχεις την κόλαση στα μάτια σου, το Σατανά
στα χείλη κι απ’ την πέτρα της καρδιάς σου κάτω φίδι,
που ο κόρφος σου τους αφελείς είναι πλασμένος να πλανά
και να πληγώνει ανύποπτες καρδιές, όμοιος λεπίδι,
στα χείλη κι απ’ την πέτρα της καρδιάς σου κάτω φίδι,
που ο κόρφος σου τους αφελείς είναι πλασμένος να πλανά
και να πληγώνει ανύποπτες καρδιές, όμοιος λεπίδι,
ω χάλκινο άγαλμα, αίνιγμα, Σίβυλλα, πέτρα ζωντανή,
μια δύναμη τυφλή που μπρος στο δρόμο σου με βγάζει,
την πληγωμένη μου καρδιά τη λιώνει φρίκης ηδονή,
κάτω απ’ το πέλμα σου, μοιραία γυναίκα, όταν σφαδάζει.
Γιώργος Βαφόπουλος
μια δύναμη τυφλή που μπρος στο δρόμο σου με βγάζει,
την πληγωμένη μου καρδιά τη λιώνει φρίκης ηδονή,
κάτω απ’ το πέλμα σου, μοιραία γυναίκα, όταν σφαδάζει.
Γιώργος Βαφόπουλος
