 |
| Βίκυ Σταμάτη |
Σχολιάζει ο Πάκης Καραστεφάνου,πασοκολόγος εκ περιτροπής
Ο Βενιζέλος και ο Λοβέρδος μιλάνε φαίνεται στον λαό των λωτοφάγων και ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίζονται ότι αυτοί ξωπέταξαν τον Άκη από το ΠΑΣΟΚ Αυτοί δηλαδή που φτιάχνανε τους νόμους, αυτοί που οργάνωναν την υπεράσπιση του στις προκαταρκτικές , αυτοί που συνέγραφαν τα πορίσματα, αυτοί που κληρονομούσαν τον μηχανισμό του κοκ. Σύντροφοι, μη σκοτώνεστε για το ποιος έστειλε τον κ Άκη στο σπίτι του. Η καλλίπυγος Εύα Καιλή και οι Θεσσαλονικείς τον έθεσαν εκτός Βουλής και όχι καμία ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, κάθε άλλο. Η Εύα τον προσπέρασε σε σταυρούς και ο Άκης έμεινε από πίσω να θαυμάζει ως χάνος το θέαμα. Κάπως έτσι έμεινε εκτός Βουλής και φυσικά κανείς τότε δεν πρόβλεπε ούτε την πρωτοφανή κρίση ούτε τις σημερινές ανάγκες του συστήματος να πετάξει σαβούρα, πριν βουλιάξει αύτανδρο. Η Εύα πάντως που τον αποστράτευσε ήταν η μοιραία γυναίκα και όχι η Βλαχάρα
Αντίθετα λοιπόν από τα παραμυθάκια όσων προσπαθούν οψίμως να τινάξουν την σκόνη, ο Άκης υπήρξε σημαία την οποία κουνούσαν επί δεκαετίες διάφορα τέκνα του που είναι σήμερα υπουργοί του Παπαδήμου ή εξαπτέρυγα του Βενιζέλου. Μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα: Ο κ Όθωνας, του οποίου οι υφιστάμενοι συνέλαβαν τον Άκη, διορίστηκε από τον Άκη νομάρχης Ηρακλείου σε ηλικία 29 ετών με μόνο του προσόν ότι ήταν βοηθός του κ. Σμπώκου. Η ιέρεια του Βενιζελισμού κα Τόνια Αντωνίου υπήρξε επί μακρόν γραμματέας της Νεολαίας και μετά βουλευτής, αγωνιζόμενη σταθερά από το γραφείο του και όχι από το γραφείο της στον ΟΤΕ. Η Μαριλίζα, η χαμηλοβλεπούσα, μπήκε στην πολιτική ως Γ.Γ. Εμπορίου, όταν υπουργός της ήταν ο Άκης και μετέπειτα ονοματίστηκε «Χιονάτη» στο συνέδριο του 1999, γιατί ήταν η playmaker της γραμμής Άκη περί λευκού. Ο ΥΦΥΠ κ Μωραίτης δεν ξέρω τι άλλο έχει κάνει στη ζωή του εκτός από βοηθός του Άκη και πάει λέγοντας… Γιατί για όλους αυτούς κανένας μεγαλοδημοσιογράφος δεν μας φωτίζει στο δίλημμα μας: Ήταν άραγε ηλίθιοι ή ήταν στο κόλπο; Αντίθετα όλοι μας ταίζουν το παραμυθάκι με τη Βλαχάρα, που τάχα παρέσυρε στην ακολασία τον τίμιο αγωνιστή στα γεράματα του! Άρα, μας εξηγούν, δεν έπασχε το σύστημα – συμμορία, απλώς ένας λεβέντης του την πάτησε στα ύστερα από γεροντοέρωτα. Κάτι μεμονωμένο δηλαδή …
