Τα μονοθεματικά δελτία περί covid 19 πρέπει να αποφεύγονται προ της κατακλίσεως, γιατί συνδέονται με διαταραχές ύπνου!
Ακούγοντας ότι οι τύχες της πανδημίας και της Επιτροπής Τσιόδρα πέρασαν πλέον υπό τον αυστηρό έλεγχο του Υπουργού Μπουμπούκου, ταράχτηκα. Ευτυχώς όμως, λόγω της βραδινής υπερσίτισης του εγκλεισμού, βρέθηκα σύντομα «στας αγκάλας του Μορφέως».
Όσο και αν ανήκω στους ατρόμητους της πανδημίας, φαίνεται ότι αυτή η είδηση με τον Υπουργό Ανάπτυξης υπήρξε ύπουλο χτύπημα. Είδα στον ύπνο μου ότι ο Σπυρίδων – Άδωνις ανέβηκε στο τραπέζι της Επιτροπής και χοροπηδούσε κρατώντας ένα πάκο φυλλαδίων οίκων καλλονής που κινδυνεύουν να χάσουν πελατεία από τους δερματολόγους. Ωρυόταν προς τον μειλίχιο Τσιόδρα: «Τα λιγουρεύεστε ε, τα λιγουρεύεστε;» Ξύπνησα κάθιδρος…
Κατάλαβα ότι ευθυνόταν η τηλεοπτική συσκευή που παρέμενε αναμμένη και κοβιντολογούσε. Αναφερόταν πια στα σχέδια για άνοιγμα των γυμνασίων και λυκείων της μικροβιολόγου Κεραμέως που μας έλεγε ότι «δεν κολλάει στα σχολεία…» Της έκλεισα τον ήχο!
Με πήρε πάλι ο Μορφέας και είδα πως ήμουν πάλι μαθητής στο Κολλέγιο και ότι με υποδεχόταν στην πύλη, από όπου έβγαινε κάποτε χαμογελαστή η Βουγιουκλάκη στο κάμπριο του ΄50, δυο φιγούρες: Ήταν η υπουργός Μενδώνη ντυμένη ως Παναγία των Παρισίων, κρατώντας ένα self test και πίσω της, ως Κουασιμόδος, ακολουθούσε ένας μεσήλικας που άπλωσε το χέρι του να με χαιδέψει. Καταλaβαίνετε ποιος ήτανε … Μπρρρρρ Ξύπνησα με αίσθημα επικείμενου θανάτου.
Ήπια νερό και συνήλθα κάπως. Βεβαιώθηκα ότι δεν είχα πάθει έμφραγμα, χασμουρήθηκα και αναζήτησα πάλι τον Μορφέα.
Αυτή την φορά είδα πως γέρασα και ο ψηλός με πήρε από το χεράκι και με έβαλε σε ένα μέγκα κέντρο για να εμβολιαστώ. Ξαφνικά όμως μου την πέσανε οννεδίτες και μου αρπάξανε το εμβόλιο, οπότε έντρομος άρχισα να καλώ σε βοήθεια τον νόμο. Εδώ είναι το πιο παράξενο: οι βουλευτές του κόμματος μου με κοιτούν περιφρονητικά για τις λεγκαλιστικές μου αυταπάτες, ενώ καταθέτουν ερωτήσεις στην Βουλή και ζητάνε εισαγγελέα, δύο βουλευτές του ΚΙΝΑΛΛ. Χριστός και Απόστολος!
Την έκλεισα την ρημάδα και ξανάπεσα. Αυτός ο αρχαιοπρεπής Μορφέας μου είχε σπάσει πια τα νεύρα. Ίσως να έφταιγε ο Πίπης που έγινε Άδωνις ή ο Μένανδρος που έγινε Μένιος
Δεν ανήκω στο 3% (που ανησυχεί για τα ελληνοτουρκικά) Όμως οι απέναντι, μας λένε ακόμη Γιουνανιστάν και μου την σπάνε. Τους είδα λοιπόν να υποδέχονται τον υψηλό επισκέπτη κ Δένδια με πανώ που ανέγραφε: « Καλώς ήρθατε, μελλοντικέ ηγέτη του Φουρθιωτιστάν!» Βέβαια ο ψύχραιμος και χιουμορίστας Κερκυραίος τους αντιμετώπισε, στο όνειρο μου, με φλέγμα διευκρινίζοντας ότι δεν φιλοδοξεί να ηγηθεί της trash TV αλλά μόνον της trash ΝΔ.
Έβαλα καφέ και παραιτήθηκα των περαιτέρω προσπαθειών με τας αγκάλας του Μορφέα. Την άλλη ημέρα αξημέρωτα έσπευσα στην θειά μου που ξέρει από όνειρα και πανδημίες (είναι φαν του καθηγητή Αυγουλομάτη, λόγω ποντιακού χιούμορ).
Της έθεσα λοιπόν το θέμα του Μορφέως και μου απάντησε η Ποντία μ’ ένα ανέκδοτο:
“Ο λογιώτατος γυμνασιάρχης επαρχιακής πόλεως επισκέφθηκε κάπως αργά τον οίκο του θρησκευτικού ηγέτη της περιοχής. Τον υποδέχθηκε ο μετρίας ευφυίας υπηρέτης και του ανακοίνωσε ότι ο ηγέτης έχει ήδη πλαγιάσει. Ο γυμνασιάρχης απογοητευμένος αναφώνησε:
– Ω, βρίσκεται ήδη στας αγκάλας του Μορφέως
για να εισπράξει την απάντηση του υπηρέτη:
– Δεν ξέρω πως τον λένε, πάντως ναύτης είναι!”
Ραμόν Ονειρεβάμενος
