Η Ελλάδα της ήσσονος προσπάθειας

  Ενώ η φύση στάθηκε απλόχερη με τις απαράμιλλες φυσικές ομορφιές που μας χάρισε, ετούτος ο λαός λες και είναι καταδικασμένος να ζει μέσα στη μιζέρια της ήσσονος προσπάθειας. Παντού τα μνημεία της προχειρότητας, της τσαπατσουλιάς, της τακτικής του «άρπα-κόλλα», των εγκαταλειμμένων δρόμων όχι μόνο από την κεντρική διοίκηση αλλά και από τους τοπικούς άρχοντες, της έλλειψης και του στοιχειωδέστερου σεβασμού προς τους επισκέπτες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η μαγευτική Σκιάθος, που την επισκέπτονται εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες από όλο τον κόσμο και που οι δρόμοι πρόσβασης προς τις ασύγκριτες ακρογιαλιές της είναι γεμάτες από λακκούβες σε ένα οδικό δίκτυο λίγων χιλιομέτρων.

Και όμως ο τοπικός δήμος, φαντάζομαι, ότι θα βάζει στα ταμεία του αρκετά από τα τέλη που πρέπει να πληρώνουν τόσες τουριστικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο νησί. Άσφαλτος όμως έχει να πέσει σε πολλούς δρόμους εδώ και δέκα ίσως χρόνια . Μια βόλτα στον Ασέληνο και τον Βρομόλιμνο αυτά τα μνημεία της φύσης είναι αρκετά για να δείξουν το μέγεθος της φιλοπατρίας των τοπικών αρχόντων, επιχειρηματιών αλλά και κατοίκων. Δεν αδιαφόρησαν όμως οι τοπικοί άρχοντες να καταλάβουν όλες τις πλαζ και να νοικιάζουν τις «ξαπλώστρες» προς 4 ευρώ την μία, που με την ανάλογη ομπρέλλα κοστίζει 8 ευρώ..

Και ύστερα διαμαρτύρονται που οι ξένοι διαλέγουν άλλους τουριστικούς προορισμούς! Η Ελλάδα της ήσσονος προσπάθειας που περιμένει να την σώσει η Μέρκελ και ο Σόιμπλε…

Απόκαυκος εν Σκιάθω