 |
Η έρευνα συγκυρίας των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, με
ημερομηνία Ιούλιος 2012, έγινε από τη Διεύθυνση Στρατηγικής και Οικονομικής
Ανάλυσης της Εθνικής.
Από την έρευνα συγκυρίας προκύπτει ότι:
Α. Το μέγεθος της κρίσης έχει οδηγήσει το 50% περίπου του εταιρικού τομέα των
ΜμΕ να θεωρεί πρωταρχικό του στόχο την επιβίωση ενώ λιγότερο του 25% να
προσανατολίζεται σε πορεία ανάπτυξης. Συγκεκριμένα. οι μικρές επιχειρήσεις
αντιμετωπίζουν κυρίως προβλήματα ρευστότητας, ως αποτέλεσμα της ανατροπής του
συναλλακτικού κυκλώματος στην Ελλάδα που στηριζόταν κυρίως σε πιστώσεις
προμηθευτών.
Β. Οι αντιδράσεις των ΜμΕ στην κρίση είναι πλέον διαρθρωτικού χαρακτήρα (κυρίως
μείωση καταστημάτων και προσωπικού και στροφή σε νέα προϊόντα και αγορές) –
σημάδι ενδεικτικό των δομικών ανακατατάξεων που διενεργούνται στην οικονομία.
Συγκεκριμένα, οι βασικές αντιδράσεις των επιχειρήσεων είναι (i) η μείωση των
παραγγελιών σε ποσοστό 61%, (ii) η καθυστέρηση πληρωμών σε δάνεια ή προμηθευτές
σε ποσοστό 46% και (iii) οι απολύσεις σε ποσοστό 43%.
Γ. Οι βραχυπρόθεσμες στρατηγικές επιλογές των ΜμΕ για το επόμενο 6μηνο
συνοψίζονται σε αφ’ ενός μείωση των επενδύσεων, προσωπικού και τιμών και αφ’ ετέρου
αύξηση καινοτομικής δραστηριότητας και εξαγωγών. Ενώ το 40% των ΜμΕ ήδη εξάγει
κάποιο μέρος της παραγωγής του, το μέσο ποσοστό εξαγωγών είναι χαμηλό (κοντά
στο 25%) – καθιστώντας έτσι κρίσιμη την υιοθέτηση πολιτικών στήριξης των
εξαγωγών ώστε να προσεγγισθεί το επίπεδο κρίσιμης μάζας που θα οδηγήσει σε
σημαντικά κέρδη. Παρά την υφεσιακή συγκυρία, υπάρχουν ΜμΕ που έχουν κάνει την
υπέρβαση ακολουθώντας αναπτυξιακές κατευθύνσεις. Το υγιές αυτό κομμάτι των ΜμΕ
αποτελείται από επιχειρήσεις (i) με σημαντική συμμετοχή ιδίων κεφαλαίων στη
χρηματοδότηση των επενδύσεων τους, (ii) με χαρακτηριστικά εξωστρέφειας και
καινοτομίας και (iii) με ελεγχόμενο κύκλωμα συναλλαγών (εμπορικό κύκλο).
Α. Το μέγεθος της κρίσης έχει οδηγήσει το 50% περίπου του εταιρικού τομέα των
ΜμΕ να θεωρεί πρωταρχικό του στόχο την επιβίωση ενώ λιγότερο του 25% να
προσανατολίζεται σε πορεία ανάπτυξης. Συγκεκριμένα. οι μικρές επιχειρήσεις
αντιμετωπίζουν κυρίως προβλήματα ρευστότητας, ως αποτέλεσμα της ανατροπής του
συναλλακτικού κυκλώματος στην Ελλάδα που στηριζόταν κυρίως σε πιστώσεις
προμηθευτών.
Β. Οι αντιδράσεις των ΜμΕ στην κρίση είναι πλέον διαρθρωτικού χαρακτήρα (κυρίως
μείωση καταστημάτων και προσωπικού και στροφή σε νέα προϊόντα και αγορές) –
σημάδι ενδεικτικό των δομικών ανακατατάξεων που διενεργούνται στην οικονομία.
Συγκεκριμένα, οι βασικές αντιδράσεις των επιχειρήσεων είναι (i) η μείωση των
παραγγελιών σε ποσοστό 61%, (ii) η καθυστέρηση πληρωμών σε δάνεια ή προμηθευτές
σε ποσοστό 46% και (iii) οι απολύσεις σε ποσοστό 43%.
Γ. Οι βραχυπρόθεσμες στρατηγικές επιλογές των ΜμΕ για το επόμενο 6μηνο
συνοψίζονται σε αφ’ ενός μείωση των επενδύσεων, προσωπικού και τιμών και αφ’ ετέρου
αύξηση καινοτομικής δραστηριότητας και εξαγωγών. Ενώ το 40% των ΜμΕ ήδη εξάγει
κάποιο μέρος της παραγωγής του, το μέσο ποσοστό εξαγωγών είναι χαμηλό (κοντά
στο 25%) – καθιστώντας έτσι κρίσιμη την υιοθέτηση πολιτικών στήριξης των
εξαγωγών ώστε να προσεγγισθεί το επίπεδο κρίσιμης μάζας που θα οδηγήσει σε
σημαντικά κέρδη. Παρά την υφεσιακή συγκυρία, υπάρχουν ΜμΕ που έχουν κάνει την
υπέρβαση ακολουθώντας αναπτυξιακές κατευθύνσεις. Το υγιές αυτό κομμάτι των ΜμΕ
αποτελείται από επιχειρήσεις (i) με σημαντική συμμετοχή ιδίων κεφαλαίων στη
χρηματοδότηση των επενδύσεων τους, (ii) με χαρακτηριστικά εξωστρέφειας και
καινοτομίας και (iii) με ελεγχόμενο κύκλωμα συναλλαγών (εμπορικό κύκλο).
