Στέφανος Τζουμάκας
Νοιώθω απέραντη θλίψη και συγκίνηση. Για τους νέους που κάηκαν. Για το θρήνο των γονιών τους που τους αναζητούν στα συντρίμμια. Για τους βαριά τραυματισμένους και τους αγνοούμενους. Εκφράζω την ειλικρινή μου συμπαράσταση στους χαροκαμένους οικείους.
Ήδη έχει τεθεί θέμα υπηρεσιακής ευθύνης του αρμόδιου σταθμάρχη. Ωστόσο, αυτό δεν αναιρεί τις σημαντικές ελλείψεις στις υποδομές όπως τηλεχειρισμός, συστήματα ασφαλείας και φωτοσήμανση του σιδηροδρομικού δικτύου αλλά και ελλείψεις στο προσωπικό.
Είχαν αγοράσει το ηλεκτρονικό σύστημα πρόληψης και αποφυγής στο να κινείται μια αμαξοστοιχία στην ίδια σιδηροδρομική γραμμή με τραίνο αντίθετης κατεύθυνσης. Και δεν το εγκατέστησαν.
Επί δέκα και πλέον λεπτά το δύο τρένα κινούνταν μετωπικά στην ίδια γραμμή. Κανένας από τους εργαζόμενους δεν είχε την τεχνική δυνατότητα να εντοπίσει αυτό που συνέβαινε και να αποτρέψει τη σύγκρουση των τραίνων, την απώλεια τόσων ανθρώπινων ζωών.
Σε μια εποχή που μια απλή εφαρμογή στο κινητό, μας οδηγεί στο προορισμό μας με απόλυτη ακρίβεια…
1. Η ιδιωτικοποίηση ήταν και είναι κρατικοδίαιτη. Το δημόσιο βλάπτεται με μεθοδευμένη υποτίμηση. Ένα από τα αποτελέσματα είναι ότι τα ολιγοπώλια και τα μονοπώλια αποκτούν πλούτο και με την εξαγορά καθώς και με την εκτίναξη του κόστους σε βάρος των χρηστών.
2.Το Ελληνικό δημόσιο προέβη -διαχρονικά- σε μεγάλες δαπάνες για τη διάνοιξη και αναμόρφωση των σιδηροδρομικών δικτύων και αμαξοστοιχιών. Οι Δημόσιες υπηρεσίες του ΟΣΕ είχαν ως αρχή την ασφαλή μεταφορά.
Με τη σύμβαση πώλησης η ιταλική εταιρεία ανέλαβε τη διαχείριση και τη συντήρηση. Ενώ οι υπηρεσίες του Δημόσιου – ως ΟΣΕ – ανέλαβαν το μεγάλο φορτίο των δαπανών στις υποδομές του δικτύου πλέον των 500 χιλιομέτρων. Επίσης, το δημόσιο ανέλαβε το σύστημα ασφαλούς διαδρομής, τη λειτουργία συστημάτων σηματοδότησης καθώς και το έλεγχο της λειτουργίας και των υποχρεώσεων της ιδιωτικής εταιρίας.
Τα Σωματεία στο Σιδηρόδρομο και η Π.Ο.Σ επεσήμαναν και πριν είκοσι ημέρες την ανεύθυνη και βλαπτική πρακτική της κυβέρνησης, του ΟΣΕ και της HELLENIC TRAIN που δεν ανέλαβαν τις ευθύνες τους.
3. Στις ΗΠΑ οι άνθρωποι είχαν ως βασικές δημόσιες υπηρεσίες -στην αχανή εν λόγω χώρα-το ταχυδρομείο, το τρένο, το τηλέφωνο. Η ιδιωτικοποίηση γενικεύθηκε με τη λαφυραγώγηση του Δημόσιου πλούτου στο τομέα των μεταφορών και των επικοινωνιών με τις πρώτες συνέπειες στα ταχυδρομεία. Ακολούθησε ο σιδηρόδρομος και οι επικοινωνίες. Εξαγοράστηκαν από μονοπωλιακά δίκτυα.
4.Στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης – για δεκαετίες- οι δύο πρώτες μετοχές ήταν των δημόσιων σιδηροδρόμων και των δημόσιων ταχυδρομείων. Ακολούθησαν οι ιδιώτες- αγοραστές επέβαλαν υψηλό κόστος, μονοπωλιακές πρακτικές, καρτέλ και κατευθυνόμενο χρηματιστηριακό τζόγο.
5.Στη Χώρα μας, είναι σε έντονη αμφισβήτηση η απαξίωση δημόσιων αγαθών, η ολιγοπωλιακή καρτελοποίηση κόστους στη τηλεφωνία, στις μεταφορές, με ακριβότερο το κόστος μεταφοράς από την αξία των προϊόντων και με απώλειες ανθρώπων. Οι ευθύνες πρέπει να αποδοθούν.
