Θωμάς ΝούσιαςΠαλιά οι χούντες έπαιρναν την εξουσία με τανκς. Τώρα με τα ΜΜΕ. Με δικά μας λεφτά ελέγχουν την ενημέρωση, κάνουν τη νύχτα μέρα, αποσπούν την ψήφο μας και λειτουργούν σαν στρατός κατοχής.
Κάποτε τα πραξικοπήματα ήταν στρατιωτικά. Τώρα είναι κοινοβουλευτικά και δικαστικά.
Μετά τη Novartis, το ΚΕΕΛΠΝΟ, τα εξοπλιστικά, το χρηματιστήριο, το Βατοπέδι, τα δομημένα ομόλογα, αθώοι όλοι και για τη Siemens.
Η ίδια η εταιρεία παραδέχεται την ενοχή της, εμείς όμως τη βγάζουμε λάδι. Πώς αλλιώς θα κουκουλώναμε τις μίζες των δικών μας; Ελεύθεροι οι λήσταρχοι, στο σκαμνί οι εισαγγελείς που ερευνούν τη λεηλασία.
Στην υπόλοιπη Ευρώπη, οι πολιτικοί που πιάνονται με τη γίδα στην πλάτη καταδικάζονται σε φυλάκιση (Μπερλουσκόνι, Σαρκοζί), καρατομούνται από τους ίδιους τους βουλευτές τους ή εξαναγκάζονται σε παραίτηση (Τζόνσον, Κουρτς) ή εγκαταλείπουν τη χώρα τους (βασιλιάς Χουάν Κάρλος).
Οι Έλληνες πολιτικοί, αντίθετα, νομιμοποίησαν την ατιμωρησία τους: ασυλίες, παραγραφές, νόμος περί (μη) ευθύνης υπουργών.
Δηλώνουν «όλα στο φως» για τις υποκλοπές. Και την ίδια στιγμή καταστρέφουν τα ενοχοποιητικά στοιχεία και φιμώνουν τους μάρτυρες.
Κυνικότατα, χωρίς να τηρούν ούτε τα προσχήματα.
Αποφασίζομεν και διατάσσομεν. Κοινοβουλευτική δικτατορία.
Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Το πολίτευμα και το Κράτος Δικαίου προστατεύονται από τις αυθαιρεσίες της εξουσίας με τη Βουλή, τη Δικαιοσύνη, τον Τύπο.
Σε αδιέξοδο και σε πολιτική ανωμαλία φτάνουμε σε περίπτωση που αυτές οι δικλείδες ασφαλείας δεν λειτουργούν. Όπως τώρα.
Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία κάνει την πάπια μπροστά στα απανωτά πραξικοπήματα. Οι κυβερνητικοί βουλευτές χειροκροτούν και συμπράττουν. Βάζουν πάνω απ’ όλα τη θεσούλα τους με τις παχυλές αποδοχές και τα «τυχερά» τους. Ο όρκος που έδωσαν πήγε περίπατο.
Κατώτεροι των περιστάσεων και οι άλλοι δύο θεσμοί-εγγυητές.
Βαθιά διαβρωμένη και εξαρτημένη η Δικαιοσύνη, γλείφουν εμετικά τους ισχυρούς αντί να τους ελέγχουν τα Μέσα Ενημέρωσης.
Ηθικός αυτουργός, συνεργός και συνένοχος στα κακουργήματα σε βάρος της Δημοκρατίας, της χώρας και του λαού, ο Έλληνας πολίτης.
Τίποτα δεν θα γινόταν χωρίς την ψήφο του και την ανοχή του. Και τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει την απάθειά του.
Κάθε νοήμων και έντιμος άνθρωπος βράζει από οργή όταν τον εξαπατούν, τον προσβάλλουν, τον καταληστεύουν, λεηλατούν τη χώρα του και ρημάζουν τη ζωή του.
Αν θεωρεί ότι δεν τον αφορούν όλα αυτά και δεν αντιδρά, ή απελπιστικά χαμηλής νοημοσύνης είναι ή περιμένει μήπως περισσέψει και γι’ αυτόν κανένα ψίχουλο από το μεγάλο φαγοπότι.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυΐα για να αντιληφθεί κανείς πως για όλα όσα κάνουν τη ζωή του Έλληνα κόλαση, η αιτία είναι μία: η σαπίλα στην πολιτική, τη Δικαιοσύνη, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα ΜΜΕ, την Εκκλησία.
Για όλα χωρίς εξαίρεση. Από τις ληστρικές ανατιμήσεις σε ρεύμα, καύσιμα, σουπερμάρκετ, μέχρι τη διάλυση της δημόσιας υγείας και τις συντάξεις πείνας.
Όποιος πιστεύει ότι για τα βάσανά μας φταίνε πάντα οι κακοί γείτονες, η διεθνής συγκυρία, ο ανάδρομος Ερμής και οι εξωγήινοι, είναι άξιος της μοίρας του.
