Τάκης Λιδωρικιώτης
Πώς τα βλέπει ο κοινός νους
Ακούγοντας ένας απλός άνθρωπος τον ωτακουστή Μαυρίκη να διηγείται ότι ο Κων/νος Μητσοτάκης κρυφάκουγε αυτοπροσώπως τον πολιτικό του αντίπαλο, ίσως να γέλασε…
Ακούγοντας ότι ο γιος του, ο Κυριάκος, πήρε Δευτέρα πρωί-πρωί, μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας, την ΕΥΠ στο Μαξίμου κι άλλαξε το νόμο για να βάλει ντε και καλά τον δαιμόνιο Κοντολέοντα, το γέλιο θα του κόπηκε…
Μετά τις χθεσινές παραιτήσεις και την απέλπιδα προσπάθεια damage control της νέας προσωπικής-οικογενειακής εμπλοκής σε υποκλοπές, αντιλαμβάνεται σίγουρα ότι η προσωπική παρακολούθηση του αντιπάλου αποτελεί ένα είδος οικογενειακής διαστροφής…
Στην ιατρική το λένε σύνδρομο οικογενειακούς κατανομής, κάτι σαν τον σακχαρώδη Διαβήτη.
Εικασία του ίδιου κοινού νου
Γιατί θεωρήθηκε ως θηριώδης αντίπαλος, χρήζων παρακολούθησης ο νεαρός κ. Ανδρουλάκης;
Προφανώς, γιατί είναι πλαστή η εικόνα του Πρωθυπουργού ως ψύχραιμου παίκτη που τάχα ελέγχει το παιγνίδι με περισσή αυτοπεποίθηση. Αυτού που η αγάπη του λαού στις δημοσκοπήσεις είναι τόση που του επιτρέπει ακόμη και την μεγαλόκαρδη-ριψοκίνδυνη αναβολή των προώρων εκλογών, χάριν εθνικής υπευθυνότητας. Τρίχες …
Αντιθέτως, η βακτηρία του Λοβέρδου ήταν το άπαν του σχεδιασμού και προς χάριν αυτής έγιναν όλα αυτά.
Ως γνωστόν η κρίσιμη καμπή στην προσπάθεια του συστήματος να εκλεγεί ο κατάλληλος υποψήφιος στο ΚΙΝΑΛ ήταν το να περάσει στον β’ γύρο ο Λοβέρδος. Για να πεταχτεί έξω ο ισχυρότερος υποψήφιος, θα χρειαζόταν κάποιο χτύπημα κάτω από την μέση, στα λεγόμενα θέματα της ιδιωτικής ζωής. Στα περί κακοποιητικής συμπεριφοράς αναζητούσαν την τεκμηρίωση τους με τις παρακολουθήσεις, νομότυπες και παράνομες.
Ακραίο σενάριο από αυτά που αρέσουν στους απλοϊκούς;
Πάντως η κυβερνητική παραδοχή πως «ναι ρε κύριος, ορθά τα λέει το Ευρωκοινοβούλιο ότι σας παρακολουθούσε κι η ΕΥΠ αλλά φταίει που μας το είχε ζητήσει μια ξένη δύναμη γιατί είστε κινεζόφιλος! Κι εμείς να ξέρετε το κάναμε με βαριά καρδιά, ενώ δεν το είπαμε ούτε καν στον Κούλη που παρίστανε τον πολιτικό προιστάμενο».
Ε, αυτό είναι ακόμη πιο ακραίο σενάριο!
Το ό,τι μάλιστα η Εύα Καιλή, το alter ego του Λοβέρδου, ήταν η πρώτη που επιχείρησε να γειώσει το όλο θέμα, γιατί πίστεψε πως της έχει συμβεί κι αυτηνής;
Ε, αυτό πια κι αν είναι ακρότατο
Βέβαια, αν το καλοσκεφθεί ο έκπληκτος «κανείς», αντιλαμβάνεται ότι σε ένα τόσο πνιγηρό περιβάλλον στο εσωτερικό της χώρας μόνο κάπως έτσι θα μπορούσε να τσακίσει το πόδι του. Απ’ έξω και λόγω εμπλοκής κάποιου που δεν τον είχε στο χέρι, όπως εν προκειμένω το Ευρωκοινοβούλιο.
Η Συνεργασία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ κι οι γελοιογραφίες
Η αυτοκρατορία αίφνης κλονίζεται, οπότε για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει κανένα δίλημμα Πυρ κατά βούληση, οι πάντες, από παντού και προς κάθε χαίνουσα πληγή!
Σκληρό ροκ εξ αρχής, αν και στον κρίκο των αποκαλύψεων φαίνεται να λείπει ακόμη κάποιος κρίσιμος κρίκος.
Η συγκυβέρνηση ΝΔ- ΚΙΝΑΛ αρχίζει από εκεί που πλασαριζόταν ως κάτι αυτονόητο να ακούγεται σχεδόν γκροτέσκα. Γιατί είναι λιγάκι δύσκολο να συνεργαστεί ο κ. Ανδρουλάκης με τον παρ’ολίγον πολιτικό δολοφόνο του, με αυτόν που τον παρακολουθούσε για να βρει στοιχεία, προκειμένου να τον γελοιοποιήσει την κατάλληλη στιγμή, ώστε να επωφεληθεί ο εσωκομματικός του αντίπαλος.
Ωστόσο ένα λεπτό σημείο θα είναι η προσπάθεια του ΚΙΝΑΛ να οριοθετηθεί έστω τεχνητά κι από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, προκειμένου να μην λυθεί εκ των πραγμάτων και πριν την ώρα του, το θέμα των μετεκλογικών συνεργασιών.
Ευλόγως, ο κ Ανδρουλάκης επιθυμεί όχι μόνο να επωφεληθεί όσων του συνέβησαν αλλά να συνεχίσει το βολικό αμφίστομο παίγνιο της πολύφερνης νύφης.
Ο κ. Τσίπρας, ως γκράντ μαίτρ μαιτρ της πολιτικής τακτικής έχει μετασυνεδριακά την πλήρη ευχέρεια επιλογής κινήσεων, έτσι ώστε αυτό το κλίμα σύγκλισης, που διαμορφώθηκε αιφνιδίως, να διαφυλαχθεί, να παγιωθεί στην πορεία προς τις κάλπες και φυσικά να είναι αυτό που θα κρίνει τις εξελίξεις!
Φυσικά, μετά το ρήγμα της δεύτερης δεκαετίας του αιώνα που παραλίγο να οδηγήσει στην πλήρη απορρόφηση του ΠΑΣΟΚ, ο δρόμος θα είναι δύσβατος.
Εκκρεμεί η αποκατάσταση του ψυχικού χάσματος εντός της δημοκρατικής παράταξης κι αυτό δεν θα γίνει αυτόματα, όπως περιγράφουν οι σολωμικοί στίχοι: «Το χάσμα που άνοιξε ο σεισμός, ευθύς εγέμισ’ άνθη!»
