Πάμε με χίλια κατά πάνω στον μαντρότοιχο, έλεγε την Πέμπτη το κύριο θέμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, παρουσιάζοντας την μελέτη των κκ Ατσαλάκη – Τσουμπρή για την πιθανολογούμενη εξέλιξη του δ’ κύματος.
Πολλοί πιστεύουν ότι από την πρόσφατη συνεδρίαση της Βουλής, θα μείνει στην μνήμη η ρήση Μητσοτάκη για τις διασωληνώσεις εκτός ΜΕΘ. Στην πραγματικότητα, κι αφού θα μεσολαβήσουν πολλές χιλιάδες άδικοι κι αποτρέψιμοι θάνατοι, οι άνθρωποι θα την θυμούνται ως την ευκαιρία που δόθηκε για μια τελευταία προσπάθεια ανάσχεσης του κακού κι η οποία δαπανήθηκε ασυλλόγιστα.
Δεν θα σχολιάσω την πρωθυπουργική ατάκα, που τα είπε όλα από μόνη της. Δεν θα ήθελα πάντως να είμαι στην θέση της κας Γκάγκα, που ανέλαβε να εξηγήσει το ρηθέν, και φυσικά δεν είπε τίποτε γιατί το ελαφρύτερο που θα μπορούσε να κάνει θα ήταν να επικαλεστεί προσωρινή θόλωση διανοίας του Πρωθυπουργού, λόγω στρες.
Η κυβέρνηση
Η κυβέρνηση αποφάσισε δύο πράγματα:
α) να μην πάρει σοβαρά υπ’ όψη τις προειδοποιήσεις, σαν κι αυτή της φιλικής προς αυτήν εφημερίδα, και να επιμείνει στο να παραπέμπει την αντιμετώπιση της επικείμενης απειλής σε βελτίωση του εμβολιασμού (too little, too late), η οποία και επαρκής ακόμη αν ήταν, έτσι κι αλλιώς θα απέδιδε από Φλεβάρη-Μάρτη.
Β) αντιθέτως αποφάσισε να πάρει στα σοβαρά τον κ Πολάκη, ο οποίος λίγο προ της ομιλίας του Πρωθυπουργού είχε υποδείξει ότι, βάσει στοιχείων τα οποία απέδωσε στον ΕΟΔΥ, ότι περίπου το 30% των πρόσφατων θανάτων σημειώθηκε σε ανθρώπους που «κοιμόταν ήσυχοι», βάσει της απατηλής διαβεβαίωσης της κυβέρνησης.
Ας υποθέσουμε ότι ο υπερβολικός Κρής είχε δίκιο έστω κατά το ήμισυ, πράγμα που θα υπολείπετο ακόμη και του 15% – 20% διασωληνωμένων εμβολιασμένων πλήρως (χωρίς τους νοσήσαντες και τους εμβολιασμένους ατελώς). Πάλι δεν δικαιολογούνται οι υλακές των αντιπάλων και οι οιμωγές των οικείων, ότι χρησιμοποιεί τάχα επιχειρήματα αντιεμβολιαστών. Η αλήθεια δεν είναι επιχείρημα κανενός άλλου, παρά του επιστήμονα και το ψέμα κανενός άλλου, παρά του κομπογιαννίτη. Δεν υπάρχουν βολικές κι άβολες αλήθειες.
Πώς ερμηνεύτηκε αυτό το απροσδόκητο αποτέλεσμα; Οι πλήρως εμβολιασμένοι είχαν προφανώς χάσει την ανοσία τους πριν το προβλεπόμενο (ο ΕΟΔΥ γνωρίζει το πόσο καιρό πριν είχαν κάνει την β’ δόση, όσοι χάθηκαν). Γι’ αυτό πήρε κατεπειγόντως το χθεσινό μέτρο της βράχυνσης της προθεσμίας για την αναμνηστική τρίτη δόση, στους τρείς μήνες. Δεν ήταν για την Όμικρον που θα μας κτυπήσει, αλλά για την δέλτα που μας κτυπάει συνεχώς από τον Ιούλιο χωρίς να κάνουμε τίποτε. Είναι μια προσπάθεια, κατά την κορύφωση των εορτών, να βρεθούν κάποιοι φρεσκο-εμβολιασμένοι μήπως περιοριστεί λίγο η διασπορά.
Παγκόσμια πρωτοτυπία θα πει κανείς ότι είναι το τρίμηνο αλλά να υπενθυμίσω ότι τέτοια ήταν και η θερινή άφρων τουριστική πολιτική καθώς και η τρέχουσα προσπάθεια να υποκατασταθεί το χριστουγεννιάτικο λοκ-ντάουν με ξόρκια. Παγκόσμια πρωτοτυπία θα είναι δυστυχώς κι αυτό που θα πάθουμε, πηγαίνοντας με χίλια στον μαντρότοιχο, ξεκαρδισμένοι με τα λεγόμενα του κ Μητσοτάκη.
Αντίθετα, κανείς δεν πήρε στα σοβαρά την υποτιθέμενη μάχη των απόντων σοφών. Εξάλλου, ο παραδοσιακός σοφός κ Σωτήριος Τσιόδρας τήρησε τις δέουσες αποστάσεις, γιατί μόνο οι έξω από τον χορό ξέρουν πολλά τραγούδια.
Η συζήτηση περί υποχρεωτικότητας είναι κι ευρωπαική και με αυτή την έννοια δεν μπορεί να θεωρηθεί ένας φθηνός κυβερνητικός αντιπερισπασμός. Μια πιο προσεκτική ματιά ωστόσο δείχνει ότι κανείς δεν βρίσκεται στην δική μας απελπιστική θέση και έτσι δεν έχει την δική μας ανάγκη μέτρων κατεπείγουσας απόδοσης.
Οι «άλλοι» έχουν το περιθώριο να σχεδιάζουν για τον Μάρτη κι όσοι θεωρούν ότι δεν το έχουν, συνοδεύουν τα περί υποχρεωτικότητας με άμεσες αυστηρές περιοριστικές ρυθμίσεις. Μια ακόμη μικροδιαφορά, είναι ότι οι Γερμανοί περιμένουν για να αποφασίσουν την υποχρεωτικότητα, την γνωμάτευση της επιτροπής Βιοηθικής. Εδώ η επιτροπή της κας Βαγενά ρωτήθηκε; Ή θα αποχαιρετίσει … μαζί με τον κ. Μόσιαλο κι αυτή;
Επίλογος στα γραφεία
Η σύλληψη του να περάσει κανείς τον Βορίδη από δεξιά, προτείνοντας δρακόντεια μέτρα κι ευρύτερο πεδίο εφαρμογής της υποχρεωτικότητας, υποτροπιάζει μετά την θερινή πλειοδοσία σε μέτρα κατά των ανεμβολίαστων υγειονομικών. Υποκρύπτει μια συνεχή διάθεση παροχής διαπιστευτηρίων στο σύστημα, εκλιπαρώντας ματαίως την επιείκεια του. Σε κάποιους διαφεύγει ίσως η ληστρική του φύση.
Εκείνες οι απόψεις, δεν δοκιμάστηκαν ποτέ στην φωτιά της μάχης αλλά παρέμειναν στο υγρό θερμό περιβάλλον του πολίτ μπιρώ. Όσοι, λόγω θέσης, τις πήγαν μια βόλτα από τα νοσοκομεία, τρέχουν ακόμη και στην υποτροπή αυτή δεν θέλουν ούτε να ακούσουν κουβέντα. Οπότε δαιμονοποιούνται, με συνοπτικές διαδικασίες, ως ημιπολάκηδες.
Πόσο αστείο θα ήταν, αν δεν ήταν τόσο τραγικό! Πρόκειται για φαινόμενο λοιμώδους πολιτικού αυτισμού. Όποιος τα πιστεύει πράγματι αυτά, δεν έχει παρά να τα πάει μια βόλτα αυτή την φορά στην πλατεία ενός χωριού και να τα εξηγήσει στον λαό, τον οποίο υπηρετεί χωρίς να τον γνωρίζει εκ του σύνεγγυς. Τότε θα γελάσει ακόμη κι ο άπελπις κ Μητσοτάκης …
*Η φωτο έχει αποσπάσει διεθνές βραβείο. Απεικονίζει περιήγηση νεαρών γόνων της, στα ερείπια της Βηρυτού κατά την επομένη του βομβαρδισμού της, ως να αφορούσε άλλους.
