Η απρόβλεπτη αποχώρηση της Φώφης Γεννηματά από την κούρσα διαδοχής δημιουργεί νέα δεδομένα στο ΚΙΝΑΛ, δεδομένα που έχουν άμεσες επιπτώσεις και στο ευρύτερο πολιτικό σκηνικό, μιας και το ΚΙΝΑΛ αποτελεί τον εν δυνάμει συνέταιρο μιας κυβερνητικής συμμαχίας με ένα από τα δυο μεγάλα κόμματα.
Με δεδομένες τις κεντρόφυγες τάσεις τόσο σε επίπεδο στελεχών, όσο και σε επίπεδο οπαδών που οι μεν θέλουν το ΚΙΝΑΛ κυβερνητικό εταίρο σε μια κυβέρνηση με την ΝΔ και οι δε να συμπράττει με τον ΣΥΡΙΖΑ και όσες δυνάμεις είναι αντιδεξιές, είναι βέβαιο ότι στις επόμενες εβδομάδες το ΚΙΝΑΛ θα αποτελέσει το θέατρο όπου θα συγκρουστούν πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα που έχουν κάθε λόγο να ποδηγετούν τις πολιτικές εξελίξεις.
Όχι πως αυτό δεν γινόταν μέχρι τώρα αλλά με την αποχώρηση της κ. Γεννηματά οι επεμβάσεις στο ιστορικό αυτό κόμμα θα πάρουν τη μορφή χιονοστιβάδος με όλα τα ενδεχόμενα να είναι ανοιχτά.
Μπορεί ο Ανδρέας Λοβέρδος και οι συν αυτώ, που αποτελούν τον πολιορκητικό κριό της κυβερνητικής παράταξης για την άλωση του ΚΙΝΑΛ, να βλέπουν να αναπτερώνονται οι ελπίδες τους, αφού αποχωρεί ένας σοβαρός αντίπαλος όμως στο DNA του κόμματος υπάρχουν ακόμη ισχυρά αντιδεξιά και μάλιστα αντιμητσοτακικά κύτταρα.
Με τα σημερινά δεδομένα είναι πιθανότατο να αναβληθούν οι εσωκομματικές εκλογές του Δεκέμβρη, γιατί θα ήταν άκομψο, ενώ η σημερινή πρόεδρος θα δίνει σκληρή μάχη για τη ζωή της, οι δελφίνοι επίσημα να διαγκωνίζονται για τη διαδοχή της, όμως στο παρασκήνιο είναι βέβαιο ότι η μάχη θα ενταθεί.
Και επειδή η κατάσταση στη χώρα βαίνει συνεχώς επιδεινούμενη, είναι πολύ πιθανόν και μπροστά στο αδιέξοδο να αναζητηθεί ως έσχατη λύση ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.
Μια λύση μεταβατική που όμως μπορεί να συμβάλει θετικά στις διεργασίες για την επιδιωκόμενη ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να ηττηθεί το Μητσοτακικό καθεστώς.
