Ο Τοξοβόλος σχολιάζει την υποδοχή Ντούσκου
Για μια ακόμη φορά η πόλη των Ιωαννίνων αποδεικνύει ότι έχει αλωθεί από τα πανηγύρια και τα κλαρίνα. Η κουλτούρα της πόλης και η παιδεία των πολιτών της φάνηκε περίτρανα στην τελετή της υποδοχής του χρυσού Ολυμπιονίκη Στέφανου Ντούσκου. Δεν είναι μόνο σημεία των καιρών αλλά και σημεία των αυτοδιοικητικών.
Η εκδήλωση για τον Χρυσό Στέφανο, φτωχή, χωρίς δείγματα πραγματικής οργάνωσης αντίστοιχου γεγονότος. Ούτε πανηγυράκι της προκοπής.
Η πόλη των Ιωαννίνων σε τίποτα δεν θύμιζε ημέρα υποδοχής Ολυμπιονίκη. Αστόλιστη πόλη, χωρίς ανάλογες μουσικές επιλογές, χωρίς εθνικά σύμβολα, χωρίς καμία Ελληνική σημαία, την στιγμή μάλιστα που στις αποθήκες της υπάρχει πλούσιο υλικό στολισμού για την επέτειο της 21ης Φεβρουαρίου και είναι ικανό να στολίσει την Λ. Δωδώνης.
Μάλλον κανείς από τους διοργανωτές δεν κατάλαβε το ειδικό βάρος της εκδήλωσης, κανείς μάλλον δεν κατάλαβε ότι υποδεχόμασταν Ολυμπιονίκη, πώς να το κατανοήσουν άλλωστε, αφού μόνο για χορούς και πανηγύρια είναι μαθημένοι.
Η Πόλη δυστυχώς δεν ήταν εκεί, ελάχιστοι αγνοί περήφανοι συμπολίτες βγήκαν να τον υποδεχτούν, και μια χούφτα αυτοδιοικητικών παραγόντων, Βουλευτές, που έχουν μάθει καλά τον ρόλο τους, της φωτογράφισης και της προσπάθειας κλεψίματος της λάμψης από τον κάθε Νικητή.
Μια υποδοχή μάλλον για φωτογράφιση με τον Ολυμπιονίκη όλων των πολιτικών παραγόντων, για χρήση στους προσωπικούς λογαριασμούς στο Fb και το Ιnstagram, όπως φάνηκε άλλωστε λίγα λεπτά μετά το τέλος της εκδήλωσης, όπου γέμισε από τους ίδιους και τους συνεργάτες τους με μότο και αγωνία «ήμουν και εγώ στην υποδοχή του Στέφανου».
Μια υποδοχή κατώτερη των περιστάσεων αλλά ευτυχώς ένας Ολυμπιονίκης με Λάμψη και σεμνότητα απαράμιλλη. Ένα παιδί με ποιότητα και χαμόγελο, μια ομορφιά Ελληνική που πηγάζει από μέσα του.
Μπράβο ρε Στέφανε και καληνύχτα σε εμάς τους υπόλοιπους.
