Μια “βόλτα” στο πολιτικό παρελθόν της σύμπραξης Ελισάφ- Γκόντα

Από τον Σεπτέμβριο του 2019 στο πηδάλιο του δήμου Ιωαννιτών βρίσκεται ο Μωυσής Ελισάφ, που αν και η παράταξή του ονομάζεται ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ο ίδιος και αρκετοί από όσους συμπλέουν μαζί του δεν είναι χθεσινοί στα αυτοδιοικητικά πράγματα της πόλης μας, απεναντίας έχουν ένα πολύ πλούσιο παρελθόν. 

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο συνασπισμό δυνάμεων που συγκρότησαν την νέα δημαρχιακή Αρχή έχει το δίδυμο Γκόντα- Ελισάφ με τον πρώτο να έχει καταγράψει μια οκταετία στον δημαρχιακό θώκο και τον δεύτερο αρκετά χρόνια στα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου είτε ως αντιπολιτευόμενος είτε ως συμπολιτευόμενος.

Είμαι ένας Γιαννιώτης που αν και δεν έχω ασχοληθεί ποτέ ενεργά με τις υποθέσεις του δήμου και αν και δεν γνωρίζω προσωπικά τους Γκόντα και Ελισάφ, όμως γνωρίζω πολύ καλά τα έργα και τις ημέρες των δύο σήμερα συμπορευομένων αυτοδιοικητικών παραγόντων.

Προχθές που άκουγα στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου τον δήμαρχο Ελισάφ να μιλά για το Γιαννιώτικο σαλόνι και να υποστηρίζει πως τώρα είναι επισκέψιμο, θυμήθηκα τα όσα έκανε ως δημοτικός σύμβουλος της αντιπολίτευσης ο κ. Ελισάφ, όταν είχε κηρύξει τον πόλεμο στον κ. Γκόντα, που ως δήμαρχος είχε την τόλμη να εκμισθώσει το πίσω τμήμα του πάρκου σε γιαννιώτες επιχειρηματίες, οι οποίοι κυριολεκτικά πλήρωσαν με την οικονομική καταστροφή τον αντιπολιτευτικό οίστρο και τις ενέργειες του τότε δημοτικού συμβούλου της αντιπολίτευσης Μωυσή Ελισάφ.
Μπορεί σε αυτή την πόλη πολλοί να ξεχνούν αλλά εγώ θυμάμαι το φωτογραφικό υλικό που απέστελνε αυτός και οι συνοδοιπόροι του στον τοπικό τύπο, για την «απίστευτη παρανομία» των επιχειρηματιών να τοποθετήσουν ξύλινο καλαίσθητο deck για να φτάνουν πιο εύκολα οι πολίτες στο πολύ ήρεμο τότε και καλαίσθητο χώρο με την λιμνούλα στο Πάρκο Πυρσινέλλα, κάτι που ο κ. Ελισάφ θεωρούσε ως έγκλημα καθοσίωσης.

Έχοντας την τύχη να μένω στον συνοικισμό που υπάρχει στο Γιαννιώτικο σαλόνι, συνηθίζω πολλές φορές να κατεβαίνω με τα πόδια στην πόλη και μαυρίζει η ψυχή μου, όταν περνώ έξω από το στρατόπεδο Βελισσαρίου. 

Τότε είναι που θυμάμαι ποιοι πολέμησαν με νύχια και με δόντια τις προσπάθειες του τότε δημάρχου Γκόντα, που είχε καταφέρει να πετύχει την παραχώρηση του σχεδόν 60% με 65% της έκτασής του από το Υπουργείο ΕΘνικής Άμυνας, ενώ ο αγαπητός σημερινός Δήμαρχος έδινε τη μάχη του κατά αυτής της απόφασης και της μη υλοποίησης της, με αποτέλεσμα να χαθεί για πάντα αυτή η μοναδική ευκαιρία για την πόλη μας.

 Αλλά και όταν κατεβαίνοντας την Δωδώνης, φτάνω έξω από το Ξενοδοχείο Grand Serai, αναπολώ τους αγώνες που έδωσε κατά του σημερινού συνοδοιπόρου του Ν.Γκόντα, όταν ο τελευταίος ως Δήμαρχος προχωρούσε σε μια σημαντική για την πόλη
παρέμβαση, την κατασκευή, δηλαδή, από ιδιώτη του ξενοδοχείου, με αντάλλαγμα
870,000,00€ τον χρόνο που θα ενίσχυαν τα ταμεία του Δήμου και χωρίς βέβαια να χάνει ο
Δήμος Ιωαννιτών την ιδιοκτησία του ακινήτου.

Ενός ξενοδοχείου, τις υπηρεσίες του οποίου απολαμβάνει μετά την ανέγερσή του ο κ. Ελισάφ, όταν φιλοξενεί προσωπικότητες που επισκέπτονται την πόλη μας στα επιστημονικά συνέδρια που διοργανώνει ο ίδιος ή  που συμμετέχει.

Πραγματικά, όταν ανατρέχω στο παρελθόν δεν μπορεί να μη σκεφτώ ότι αυτός και οι συνοδοιπόροι του κατάφεραν με περισσό παραλογισμό να μη προχωρήσουν τις δύσκολες οικονομικές εποχές σε μείωση του ενοικίου κατά 20%, που ζητούσε η εταιρία, που έχει μισθώσει το ακίνητο, και δεν άκουσε ο αγαπητός καθηγητής τις προτάσεις του πρώην Δημάρχου Ν.Γκόντα, που πρότεινε ως καλύτερη λύση τη μείωση του 20%του ενοικίου, με δεδομένο ότι μέσω των δικαστηρίων και λόγω οικονομικής κρίσης η εταιρία θα κατάφερνε μεγαλύτερη μείωση, όπως και έγινε και χάθηκαν μηνιαία από τον Δήμο Ιωαννιτών πάνω από 300,000,00€.
Αλλά και όταν ακούω τον δήμαρχο να μιλά για το μέλλον αυτής της Πόλης δεν μπορώ να μην θυμηθώ, τον με μανία αγώνα που έδωσε για την μη κατασκευή του υπογείου Πάρκινγκ στην κεντρική πλατεία, θεωρώντας τότε ότι είναι ένα έργο από ανθρώπους των συμφερόντων και από ένα δήμαρχο «διαπλεκόμενο» με ομάδα συγκεκριμένων επιχειρηματιών.
Και μου έρχονται στη μνήμη μου οι σκληρές δηλώσεις του, ειπωμένες με έντονο ύφος και χωρίς ντροπή, οι καταγγελίες του εναντίον όσων δεν ήταν μαζί του, οι επισκέψεις του στους εισαγγελείς για τον σημερινό συνοδοιπόρο Ν.Γκόντα και για άλλους.

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι ειπώθηκε κατά τις ώρες που οι Ελισάφ και Γκόντας έδωσαν τα χέρια τους για να συνεργαστούν για το καλό της πόλης και αν ο πρώτος ζήτησε συγγνώμη από το δεύτερο για όσα του καταλόγιζε στο παρελθόν. Άλλωστε ακόμη περιμένουμε να μάθουμε το περιεχόμενο του προγράμματος της συνεργασίας τους.

Όμως αυτό που θα είχε μεγαλύτερη πολιτική σημασία θα ήταν η δημόσια αυτοκριτική του σημερινού δημάρχου για όσα πρέσβευε και έκανε στο παρελθόν και η έκφραση δημόσιας συγγνώμης για ένα παρελθόν που θέλει να μην το θυμάται κανένας.

Τότε ίσως να είχαν κάποια σοβαρότητα οι κατηγορίες που εκτοξεύει για ανίερες συμμαχίες που τον αντιπολιτεύονται. Εκτός και αν με τον όρο αυτό εννοεί το πολιτικό του παρελθόν, που σε κάθε βήμα θα το βρίσκει μπροστά του, αφού δεν έχει το πολιτικό θάρρος να κάνει αυτοκριτική.

Ο Τοξοβόλος

Σημείωση: Οι απόψεις που εκφράζονται δεσμεύουν μόνο τον αρθρογάφο και όχι το σάιτ μας, στο οποίο φιλοξενείται κάθε άποψη που συμβάλλει στον δημόσιο προβληματισμό.