Γιάννενα: Πρώτα στα άρματα, στα γρόσια και στον …δήμαρχο

Aγαπητέ Απόκαυκε,

Χρόνια τώρα τα Γιάννενα είχαν χάσει τον βηματισμό τους, το ήθος, την παιδεία, τον πολιτισμό τους. Μπορεί να ζούμε σε μια δύσκολη εποχή αλλά έχουμε την ευτυχή συγκυρία στα Γιάννενα να έχουμε βρει επιτέλους την χαμένη μας ταυτότητα.

Τα Γιάννενα, βρήκαν το τοπόσημο τους, αυτό που θα μπορεί να μας συνοδεύει για πάντα, αυτό που όλοι θα αναγνωρίζουν παντού, τα Γιάννενα βρήκαν επιτέλους το brand name τους, βρήκαν τον Δήμαρχο τους, τον πατέρα, τον θείο τους, τον παππού τους, τον γιατρό, τον κοσμοπολίτη, τα βρήκαν όλα σε ένα, ποτέ κανένα προϊόν δεν είχε τόσα πολλά, το δικό μας πλέον τα έχει όλα. 

 
Ονειρεύομαι, λοιπόν, τις στιγμές εκείνες που καθισμένος κοντά στο τζάκι θα ακούω ιστορίες, για τον άνθρωπο που ήθελε να αλλάξει τα πάντα και τα κατάφερε, άλλαξε το κεντρικό ρολόι με τον πανύψηλο και απείρου κάλλους σμιλεμένο ανδριάντα του, άλλαξε τον Βενιζέλο και τον Κωλέττη και τοποθέτησε αυτόν που η ιστορία το ήθελε, τον ΕΑΥΤΟ του. 

Ονειρεύομαι τους Γιαννιώτες κάθε ηλικίας να τρέχουν στα γκαλντερίμια, να ραίνουν με δαφνόφυλλα τον δικό τους Μεσσία, που τελικά τα κατάφερε να τα αλλάξει όλα και επιτέλους τα Γιάννενα μας έχουν πλέον για έμβλημα την κεφαλή του, τη σοφία του, το πνεύμα του, την έμπνευση του, τις δημοκρατικές του αρχές.
Ονειρεύομαι να ακούω τις ιστορίες που θέλουν τον Μεσσία  μας να διώχνει τα κλαρίνα από τον αστικό ιστό και να αναδεικνύει την μουσική μας παράδοση σε κάθε γωνία της πόλης, πάντα χρωματισμένη με την δική του στεντόρια φωνή. 

Ονειρεύομαι, ονειρεύομαι, ονειρεύομαι και με πιάνει πανικός μήπως ξυπνήσω…

Ο τοξότης