Ν. Κοτζιάς
Δημοκρατία δεν υπάρχει χωρίς διάλογο. Χωρίς αντιπαράθεση, ακόμα και σύγκρουση απόψεων. Κάθε δημοκρατική συζήτηση διευκολύνει όλες τις πλευρές να εμβαθύνουν σε ένα θέμα και να αναστοχαστούν περισσότερο σε αυτό. Η κατάργηση της δημοκρατίας του διαλόγου μπορεί να γίνει τόσο με απαγορεύσεις όσο και με φωνές, συχνά με την δολοφονία χαρακτήρων όσων έχουν να πουν κάτι δημιουργικό, αλλά και κάθε πρωτότυπης ιδέας. Όποιος δεν συντάσσεται με τις κυρίαρχες γραμμές και δεν υποτάσσεται σ’ αυτές «εκτελείται».
Πρόκειται για πράξεις που εμποδίζουν να παραχθούν νέες σκέψεις, να εμφανιστούν νέα πρόσωπα με ποιότητα στην πολιτική.
Όλο και πιο συχνά καταγράφεται το φαινόμενο να επιβιώνουν πολιτικοί που η ειδίκευσή τους είναι να τσακώνονται, να υβρίζουν τον απέναντί τους, να παθιάζουν τους «ακόλουθούς» τους, ώστε να τους δένουν και ως ψηφοφόρους στις επόμενες εκλογές.
Δεν ενδιαφέρονται να αναζητηθούν λύσεις στα προβλήματα της χώρας που συσσωρεύονται. Να γίνει διάλογος για τις εναλλακτικές που πρεσβεύει κάθε πλευρά.
Η επικοινωνία έχει τεθεί υπεράνω της ουσίας. Η αλήθεια ποδοπατάται στο όνομα της σκοπιμότητας. Πραγματικά γεγονότα διαψεύδονται με μεγάλη ευκολία.
Υποστηρίζω ότι υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων στον δημόσιο βίο που τείνουν να φέρουν τα προβλήματα στο περιορισμένο μέτρο τους. Εκεί που χρειάζεται επιστημονική γνώση και ανάλυση, πρόταση και σχέδιο, χρησιμοποιούν γενικολογίες, αστήρικτες κατηγορίες και εξυπνακισμούς.
2. Συρρίκνωση – Παρακμή – Άμεσες Ανάγκες
Ο τόπος βρίσκεται σε μια πορεία παρακμής. Αρμοί της τείνουν να σαπίσουν. Οι αριθμοί, από το δημογραφικό μέχρι το ΑΕΠ βρίσκονται σε συρρίκνωση. Η χώρα βρίσκεται σε μια πολύπλευρη κρίση, ηθική, κοινωνική, στα εθνικά, αλλά πολλοί λίγοι ασχολούνται σταθερά και δημιουργικά με τα πραγματική της προβλήματα. Περισσότεροι είναι εκείνοι που φορτίζουν αρνητικά την ατμόσφαιρα στην ελληνική πολιτική σκηνή.
Χάνουν το μέτρο στην εκφορά του λόγου τους. Κάποιοι, λίγοι, καταφεύγουν σε μεθόδους υποκόσμου και παρακράτους και τους χρησιμοποιούν χωρίς αναστολές.
Κάποιοι εκτελούν συμβόλαια για λογαριασμό τρίτων με τους οποίους συναλλάσσονται. Έχουν ειδικευτεί στο να αλλοιώνουν την βιογραφία και τον λόγο των ενοχλητικών με ποταπά επιχειρήματα. Ύβρεις, ψέματα, συκοφαντίες και δυσφημιστικά μηνύματα δημοσιεύονται στα ΜΜΕ, αλλά και σε ορισμένα σόσιαλ-μίντια.
Όλα αυτά κάνουν την δημοκρατία του διαλόγου ακόμα πιο αναγκαία.
Δεν είναι κύρια οι προσωπικές διαφορές και οι «κακοί» χαρακτήρες που οδήγησαν στην επανεμφάνιση και σε ένα βαθμό κυριαρχία της ύβρης και της μικροπολιτικής.
Δεν είναι κύρια οι προσωπικές διαφορές και οι «κακοί» χαρακτήρες που οδήγησαν στην επανεμφάνιση και σε ένα βαθμό κυριαρχία της ύβρης και της μικροπολιτικής.
Αυτές οι μέθοδοι χρησιμοποιούνται προκειμένου να πιεστούν οι αντίπαλοι, να αμαυρωθούν αυτοί και το έργο τους. Να εκφοβηθούν, ακόμα και να εκβιαστούν όσοι δεν υποκύπτουν στις λάσπες των ειδικών στα ψέματα και στις συκοφαντίες. Όσο δε, οι φορείς των ύβρεων και της συκοφαντίας μένουν ατιμώρητοι, θα συνεχίζουν τις μονόπλευρες λασπολογίες τους. Εκείνοι δεν έχουν πρόβλημα να είναι λερωμένοι από τη λάσπη που παράγουν. Πιστεύουν ότι θα νικήσουν όλους εμάς που υπηρετούμε πιστά τον κανόνα και την κουλτούρα της δημοκρατίας. Που μάθαμε να προσπαθούμε να πείσουμε τους άλλους με επιχειρήματα και θετικές πρακτικές.
Αποτελεί πρόβλημα δημοκρατίας να μη διακρίνουν πολλοί τη διαφορά ανάμεσα σε μια απαιτούμενη από τη δημοκρατία αντιπαράθεση ιδεών και πολιτικών και στην ύβρη.
Αποτελεί πρόβλημα δημοκρατίας να μη διακρίνουν πολλοί τη διαφορά ανάμεσα σε μια απαιτούμενη από τη δημοκρατία αντιπαράθεση ιδεών και πολιτικών και στην ύβρη.
Να μην αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει διαφορά κουλτούρας και αξιών και αρχών ανάμεσα σε αυτόν που επιθυμεί να λογοκρίνει, να καλύψει με δυνατή φωνή ή και να αποσιωπήσει και σε εκείνον που με παρρησία βάζει τις σκέψεις του ανοικτά πάνω στο τραπέζι, που θέλει να εξηγήσει, να εμπλουτίσει την αναγκαία αναζήτηση.
Και τα χειρότερα συμβαίνουν, όταν εγκλωβιστεί κανείς στην αυταπάτη ότι μπορεί να «γλιτώσει» την χώρα, αν σηκώσει λευκή σημαία στους υβριστές, στους επιπόλαιους και επιφανειακούς, αν υποχωρήσει σε αυτούς. Και έχουν μεγάλη όρεξη οι επαγγελματίες λασπολόγοι να διαδίδουν τις ύβρεις και να μην λογοδοτούν. Επιπόλαιοι και αρνητές της αλήθειας φαντασιώνονται και «αντιλαμβάνονται» τον εαυτό τους ως τον μέγιστο πολιτικό ή δημοσιογραφούντα.
Μέσα σε μια τέτοια ατμόσφαιρα υποχωρεί η ποιότητα της δημοκρατίας, υποβαθμίζεται ο δημόσιος λόγος, αποτρέπονται νέοι ταλαντούχοι πολίτες να ασχοληθούν με την Πολιτική. Κάποιοι θέλουν με τη βρωμιά τους να ισοπεδώσουν τους καθαρούς και ταυτόχρονα να παριστάνουν τις αθώες περιστέρες. Υπάρχει ανάγκη αντίστασης σε αυτή την ατμόσφαιρα. Έτσι, ώστε να δυναμώσει ένα μέτωπο για περισσότερη δημοκρατία και για δημόσιο διάλογο με ποιότητα, υπευθυνότητα και επιχειρήματα. Με στόχο την αναγέννηση της κοινωνίας μας.
Μέσα σε μια τέτοια ατμόσφαιρα υποχωρεί η ποιότητα της δημοκρατίας, υποβαθμίζεται ο δημόσιος λόγος, αποτρέπονται νέοι ταλαντούχοι πολίτες να ασχοληθούν με την Πολιτική. Κάποιοι θέλουν με τη βρωμιά τους να ισοπεδώσουν τους καθαρούς και ταυτόχρονα να παριστάνουν τις αθώες περιστέρες. Υπάρχει ανάγκη αντίστασης σε αυτή την ατμόσφαιρα. Έτσι, ώστε να δυναμώσει ένα μέτωπο για περισσότερη δημοκρατία και για δημόσιο διάλογο με ποιότητα, υπευθυνότητα και επιχειρήματα. Με στόχο την αναγέννηση της κοινωνίας μας.
Πρόκειται για ένα καθήκον που αφορά όλους τους πολίτες που δεν επιθυμούν να αποδιοργανωθεί η δημοκρατία, οι δημοκρατικοί θεσμοί και ο δημόσιος δημοκρατικός χώρος από τους φορείς μεθόδων μικροπολιτικής, ψέματος και ύβρεων. Πρέπει να ανακοπεί η πορεία παρακμής της χώρας και να οδηγήσουμε την Ελλάδα στην αναγέννησή της.
Από ορισμένες πλευρές οι σημερινές συνθήκες μου θυμίζουν την περίοδο 1963-1965. Δεν είναι ανάλογες, αλλά έχουν ορισμένες αντιστοιχίες.
Από ορισμένες πλευρές οι σημερινές συνθήκες μου θυμίζουν την περίοδο 1963-1965. Δεν είναι ανάλογες, αλλά έχουν ορισμένες αντιστοιχίες.
Εμείς, οι παλαιότεροι, πλέον, που ζήσαμε την ατμόσφαιρα πριν το πραξικόπημα της χούντας, την ίδια τη χούντα και τους κινδύνους που πέρασε αργότερα η δημοκρατία μας, οφείλουμε να υπερασπιστούμε μια διαφορετική ποιότητα για τη δημόσια ζωή του τόπου. Να επιβάλουμε το μέτρο και την ευθύνη. Να μην επιτρέψουμε να γίνει η χώρα ζούγκλα.
Ανάλογα είναι λάθος, και άξιο απορίας, όταν δημοκρατικές δυνάμεις, ακόμα και αριστερές, αντιμετωπίζουν τη διαφορετικότητα ως εχθρότητα ή επιβάλλουν στα μέσα που έχουν μαζί τους φιλικές σχέσεις λογοκρισία στην άλλη άποψη.
Ανάλογα είναι λάθος, και άξιο απορίας, όταν δημοκρατικές δυνάμεις, ακόμα και αριστερές, αντιμετωπίζουν τη διαφορετικότητα ως εχθρότητα ή επιβάλλουν στα μέσα που έχουν μαζί τους φιλικές σχέσεις λογοκρισία στην άλλη άποψη.
Οι πολιτικές διαφορές πρέπει να αρθρώνονται με την κουλτούρα του διαλόγου, με πολιτισμό, αξίες και αρχές. Κάθε διαφορετική συμπεριφορά στο μόνο που μπορεί να συμβάλλει είναι στην αποδιάρθρωση του Πολιτικού Λόγου και του ορθολογισμού εκείνης της σκέψης που είναι πιστή στον διαφωτισμό και στον λόγο του ανατρεπτικού αύριο.
Οφείλουμε να υπερασπιστούμε την δημοκρατική μέθοδο, τον δημοκρατισμό στον δημόσιο διάλογο, την ίδια τη δημοκρατία απέναντι σε αντιδημοκρατικές μεθόδους και ύβρεις. Για τη διασφάλιση μιας δημοκρατικής κουλτούρας συνολικά και κουλτούρας διαλόγου ειδικότερα.
Η δημοκρατία χρειάζεται οξυγόνο. Έχει ανάγκη από πνευμόνια που γεμίζουν δημοκρατισμό, ιδέες, αναστοχασμό, διάλογο και αντιπαράθεση ώστε να δρουν σωτήρια και αναγεννητικά για την ίδια την κοινωνία.
το άρθρο δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ
το άρθρο δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ
