Κάου – μπόηδες και ινδιάνοι στην Νέα Σμύρνη

Παναγιώτης Τζανετής
 

Οι μεν

Οι αληθινά φτωχοί στην κρίση
απειλήθηκαν ακόμη και με φυσική εξόντωση. Αυτοκτονίες, θάνατοι από
μαγκάλια, τροφή από κάδους, μυριάδες άστεγοι, γεμάτα ιδρύματα &
νοσοκομεία από απόκληρους διαλυμένων οικογενειών δίπλα σε πιο
παραδοσιακές κατηγορίες όπως μειονότητες, μετανάστες, ψυχικά πάσχοντες
κλπ.

Σήμερα τους χαμογελά η επιστροφή της πείνας. Είναι πολλοί αλλά
πολιτικά περιθωριακοί, επηρεάζουν συνήθως λίγο έως ελάχιστα. Στοίχημα
τους: η επιβίωση  άνευ όρων!

Ακολουθεί
ο πολυπληθές στρώμα δημοσίων υπαλλήλων  συνταξιούχων, διασωθέντων
μικρομεσαίων  και αγροτών που γνωρίζουν καλά ότι δεν ανήκουν στους
εκλεκτούς. Ευελπιστούσαν ωστόσο σε κάποια βελτίωση είτε λόγω πελατειακών
σχέσεων είτε λόγω της θρυλούμενης μεγέθυνσης της πίττας. Προσβλέπουν
κυρίως στην αντιπολίτευση, όπως παλιότερα στο ΠΑΣΟΚ, γιατί θυμούνται
πότε χόρτασαν ψωμί, πότε εξασφάλισαν αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής και
εργασίας καθώς και πότε βρήκαν πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες υγείας
& παιδείας. 

Στοίχημα τους: η αξιοπρεπής κάλυψη, βιοτικών αναγκών
τους!

Οι δε

Η αληθινά ιθύνουσα τάξη γελούσε ανέκαθεν
με αυτό το κράτος  και το παρέκαμπτε σε κάθε εκδοχή του (περίθαλψη,
εκπαίδευση, ασφάλεια κλπ). Συχνά δεν κατοικεί κάν εδώ και πολιτικά δεν
αγωνιά ιδιαιτέρως. Στοίχημα τους: η αρπαγή του εθνικού πλούτου! Πολιτικά
πιο ενεργή είναι η απάνω τάξη, των υπηρεσιών, των κρατικοδίαιτων
επιχειρηματιών και των χρυσοκάνθαρων του δημοσίου.  Αριθμεί μερικές
εκατοντάδες χιλιάδες και την συναντάς κυρίως σε συγκεκριμένα προάστια
και σε μερικά νησιά.

Θεωρεί ότι κακοπέρασε με τους προηγούμενους,
γιατί με την φορολογική πολιτική, τους στέρησαν πέντε έως δέκα χιλιάδες,
ετησίως. Αυτό σήμανε ένα ελαφρώς φθηνότερο  SUV ή κάποιο ταξίδι
λιγότερο σε εξωτικό προορισμό. Δεν έχει πολιτικά διλήμματα. Στοίχημα
της: η ευδαιμονία της κατανάλωσης!

Και οι ενδιάμεσοι

Μεσαία τάξη καλείται η  διάσημη  ομάδα “νοικοκυραίων” που συμπληρώνει
το άνω ενα τρίτο της κοινωνίας. Συγγενεύει στενά με τους μικρομεσαίους
και  έτσι υποβόσκει μεταξύ τους η χρόνια αμοιβαία αντιπάθεια των
συγγενών. Παρότι βρίσκεται πολύ εγγύτερα προς τους μικρούς αισθάνεται
ψυχολογικώς κολλητή με τους απάνω. Τις διακυβεύσεις των πτωχών εξαδέλφων
τις αντιμετωπίζει με ύφος ξινό γιατί αυτή δεν σκόπευε ποτέ της να
κάτσει στην ίδια ουρά με… μετανάστες, Ρομά ή φτωχούς ούτε και να πάει
στο ίδιο σχολείο.

Τις περισσότερες από αυτές τις κρατικές
φροντίδες μπορεί να τις αγοράζει. Δεν θυμάται πια από που προήλθε παρά
μόνο το που πρέπει να φθάσει. Φοβάται δε οτιδήποτε μπορεί να απειλήσει
την επερχόμενη ευημερία της και ας είναι αυτή μια φενάκη. Στοίχημα της: η
κάλυψη των ψυχολογικών της αναγκών!

Έκρινε τις πρόσφατες
εκλογικές αναμετρήσεις και αποτέλεσε την ασπίδα της ΝΔ, ούσα πρόθυμη να
υποστηρίξει παροδοξολογίες και παραμένοντας κολλημένη με το χθές.

 Δύο
χρόνια μετά ωρύεται ακόμη: “να πέσει ο Τσίπρας πάση θυσία! Τώρα που
πρόκειται να γίνουμε εμείς πλούσιοι, βρήκαν να έρθουν οι κομμουνιστές;”

Ματαιοπονούν
όσοι προσπάθησαν να τους πείσουν, ότι αδίκως έκριναν τα επιτεύγματα του
αντιπάλου ή ότι τζάμπα μασήσανε για Πρέσπες & προσφυγικό. Απαντούν
με ανέκδοτα για αρίστους και μητσοτακική αξιοκρατία, με πλήρη συναίσθηση
ότι ψεύδονται αλλά για καλό σκοπό (που αγιάζει όλα τα μέσα).

Ποτέ δεν τα
είχαν πιστέψει! Απλώς έπρεπε να φύγουν  οι ανήθικοι.και να επιστέψει η
κανονικότητα. Να εξασφαλιστούν τα  εισοδήματα τους από περικοπές «για να
μη γίνουν επιδόματα».

Η μεσαία τάξη
για τους πιο κάτω παραδέχεται ότι ζουν άθλιας ποιότητας ζωή, κυρίως όμως
φταίει γι αυτό ο κακός τους χαρακτήρας & οι άφρονες επιλογές τους.
Είναι δηλαδή επαξίως άθλιοι και πάντως δεν θα τους σώσει η θυσία της
μεσαίας τάξης που κόπιασε τόσο για να φτιαχτεί, και είδε το Χάρο με τα
μάτια της επί ΣΥΡΙΖΑ. Παραδέχεται  ότι για κάθε πρόσφυγα που αυτοκτονεί,
πολλών άλλων η ομαλή ένταξη υπονομεύεται, για κάθε κλεφτρόνι που
φυλακίζεται αυστηρά ενισχύεται το οργανωμένο έγκλημα.

Επίσης, για
κάθε έφηβο που εγκαταλείπει την εκπαίδευση απειλείται η ασφάλεια της
μεσαίας τάξης και για κάθε πιτσιρικά που  ξεβρακώνεται στην Πατησίων
ενισχύονται οι αντικοινωνικές συμπεριφορές. Γνωρίζουν οι νοικοκυραίοι
ότι αν στην μεταμνημονιακή ανόρθωση επωφεληθούν μόνο οι «προικισμένοι»,
οι «ημέτεροι» ή οι έχοντες «την ατομική ικανότητα», τα απόνερα θα
πνίξουν πολλούς από τους πιο κάτω Οπότε μόνο ο κ. Χρυσοχοϊδης, ο
υπουργός της Μεσαίας Τάξης, θα εμποδίσει τα απόνερα να φθάσουν στην δική
της αυλή ή τουλάχιστον έτσι η μεσαία τάξη νομίζει. Αυτός ο νέος μιλάει
στην  φοβισμένη ψυχή της.

Σκηνοθέτης και κάστινγκ

Δεδομένου ότι ο κ
Λιγνάδης έχει χρόνο, αν και όχι ελεύθερο, δύναται το Μαξίμου να του
αναθέσει την απόδοση της σύγχρονης τραγωδίας: ” Η Νέα Σμύρνη καίγεται”

Στους
δρόμους διχασμένοι οι ΜΕΝ, αναμετρώνται μέχρι θανάτου. Ο παρολίγον
Φλόυντ με μεταπτυχιακά, επισκιάστηκε.

 Τώρα, ο εκπρόσωπος των
φτωχοδιαβόλων, κ. “ΙΝΔΙΑΝΟΣ”, μάχεται με πλήθος έφιππων έντρομων
καουμπόυδων. Δηλαδή, κάποιων δημοσίων υπαλλήλων που πίσω από τα
μαρσαρίσματα και την φαντεζί εξάρτηση, προσπαθούν να κρύψουν τον πανικό
τους και την αγωνία τους, αν όσοι τους θεωρούν έτσι κι αλλιώς
αναλώσιμους, τους βλέπουν πλέον κι ως Ιφιγένειες που θα φέρουν τον ούριο
άνεμο.

Στα μπαλκόνια διχασμένοι οι μεσαίοι, οι μισοί χειροκροτούν
ακόμη το ιππικό του Χρυσοχοίδη που θα τους σώσει (σήμερα απο τον κορωνοιό, χθες από τους εισβολείς του Έβρου και αύριο από τα απόνερα της
κοινωνικής καταστροφής και της απώλειας κάθε συνοχής).

Οι άλλοι μισοί
ωστόσο φασκελώνουν και γιουχάρουν είτε γιατί χόρτασαν δούλεμα απο το
ΣΚΑΙ είτε γιατί για κάποιον δικό τους ψάχνανε μονάδα εντατικής Θεραπείας
ή γιατί βάλανε οριστικό λουκέτο στο μαγαζί τους. Ολίγιστοι εξ αυτών για
την ελευθερία ή τα δικαιώματα (χρονιάρες ημέρες …)

ΟΙ ΔΕ δεν
είναι κάν παρόντες. Συλλυπούνται απο μακριά τα θύματα που προκάλεσαν και
αμέσως μετά σπεύδουν περιδεείς να  μελετήσουν δημοσκοπήσεις. Στο
ενδιάμεσο, συριζολογούν μετ’ ευτελείας. Μετά τρέμουν και μην κολλήσουν
τίποτε, τώρα που δεν δέχεται covid το ΥΓΕΙΑ και φρακάρισε ακόμη κι η VIP
ΜΕΘ του Ευαγγελισμού. 

Τι βλακεία, να μην εμβολιαστούν κι αυτοί
παρατύπως!