Όταν προκαλείται στύση κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής διέγερσης, μια ουσία που ονομάζεται μονοξείδιο του αζώτου (ΝΟ) απελευθερώνεται στο σπηλαιώδες σώμα του πέους Αγορα Σιαλις Ελλάδα Αθήνα. Αυτή η απελευθέρωση του μονοξειδίου του αζώτου οδηγεί σε αύξηση ενός μεσολαβητή που επιτρέπει τη στύση.
Uncategorized

Οι 5.329 υπονομευτές του Κυριάκου Μητσοτάκη

 


Α κ ρ ο θ ι γ ώ ς

 Σχολιάζει ο Παναγιώτης Τζανετής

Πανικό φαίνεται να έχει προκαλέσει στους κυβερνώντες η είδηση της εισαγγελικής έρευνας για τη διαχείριση της πανδημίας στην Θεσσαλονίκη. Δεν εξηγείται αλλιώς η εμμονή τους να στιγματίζουν ως προδοτική την κριτική που δέχονται για τη διαχείριση του δεύτερου πανδημικού κύματος στην Βόρεια Ελλάδα αντί να απαντούν επί της ουσίας και με στοιχεία.

Το αρχικό ερώτημα είναι άλλωστε απλό: πόσοι ασθενείς απεβίωσαν εκτός ΜΕΘ στις πληγείσες περιοχές της βόρειας Ελλάδας; Όσο δεν απαντά η κυβέρνηση, απαντά η σιωπή της.

Φαίνεται όμως ότι η εικόνα του ανέμελου τουρίστα που επεδείκνυε όλο το καλοκαίρι ο πρωθυπουργός έχει εντυπωθεί για τα καλά στους Έλληνες και το επιτελείο του το γνωρίζει. Ερωτώμενος στη χθεσινή συνέντευξη στον Αντ1 για την εισαγγελική έρευνα, δεν αρκέστηκε στην γνωστή κασέτα του «κανένα σχόλιο» και του «κάναμε ό,τι ήταν δυνατόν».

Ζηλεύοντας μάλλον την δόξα άλλων τηλεπωλητών πολιτικών, πρότεινε έναν ιλουστρασιόν χάρτη που δείχνει ότι η Ελλάδα (του δίμηνου lockdown) είναι επιτέλους κίτρινη. Συγκλονισμένος από την επιτυχία του, κάλεσε να παύσει η συζήτηση για τους νεκρούς, που «υπονομεύει την εικόνα της χώρας».

Πώς να αισθάνθηκαν εκείνη την στιγμή όσοι έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα από τον κορωνοϊό; Είδαν τον άνθρωπο που είχε δώσει όρκο στο σύνταγμα να τους προστατεύει -και που πολλοί ίσως και να τον είχαν επιλέξει για αυτόν τον ρόλο- να ακυρώνει πλήρως τα ερωτήματα τους για πως ακριβώς έφθασαν στον θάνατο οι αγαπημένοι τους.

Πέραν όμως του ηθικού και νομικού σκέλους της διαλεύκανσης των αιτιών των χιλιάδων θανάτων, μεγάλη εντύπωση προκαλεί και η ευκολία με την οποία ο πρωθυπουργός έσπευσε ναδαφνοστεφανωθεί εκ νέου για τις επιδόσεις του. Ενόσω η πανδημία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και ο εμβολιασμός προχωρά με ρυθμούς χελώνας, ο ίδιος φαίνεται να μην διαβλέπει κανένα περιθώριο βελτίωσης της υγειονομικής πολιτικής του, καθότι έγινε «ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό».

Με λίγα λόγια, αφού ο ίδιος ο πρωθυπουργός είναι απόλυτα ικανοποιημένος με τους πέντε χιλιάδες νεκρούς του δεύτερου κύματος, δεν υπάρχει κανένα εχέγγυο ότι δεν θα ζήσουμε αντίστοιχη ή χειρότερη τραγωδία και στο τρίτο κύμα, όταν κι άλλες περιοχές βρεθούν στο επίκεντρο.

Η συζήτηση για το τι πήγε στραβά στην βόρεια Ελλάδα δεν είναι μόνο ηθική υποχρέωση της συντεταγμένης πολιτείας απέναντι στους νεκρούς της. Είναι ταυτόχρονα ο μόνος τρόπος να αποφευχθούν οι ίδιες αστοχίες και στο επόμενο πανδημικό κύμα.

Προς το παρόν, το μόνο μάθημα που φαίνεται να λαμβάνουν οι αρμόδιοι από την καταστροφή του Νοεμβρίου είναι ότι οι εισηγήσεις τους προς την κυβέρνηση πρέπει να γίνονται γραπτά και με αριθμό πρωτοκόλλου. Ειδάλλως, και καθότι δεν υπάρχει νόμος περί ευθύνης επιδημιολόγων, διατρέχουν τον κίνδυνο να τους καλέσει ο εισαγγελέας.

Η πραγματικότητα είναι εξαιρετικά απλή

Μια ακόμη κυβέρνηση του δυτικού κόσμου υπέστη συντριπτική ήττα σ’ αυτή την πανδημία, που ευτυχώς όμως περιορίστηκε σε μια περιοχή της χώρας. Πέραν των γνωστών ευθυνών, λόγω αμεριμνησίας και απρονοησίας, η πολιτική αξιολόγηση δεν γίνεται με τους αριθμούς και τις συγκρίσεις τους.

Το ότι έγινε μαζική διαλογή είναι προφανές και εξάλλου ήταν αναπόφευκτο. Όποια δε κριτική κι αν ασκηθεί για την πλημμελή προετοιμασία, πάντα θα υπάρχει ο αντίλογος, πως κάθε σύστημα έχει όρια και μπορεί να υπερκεραστεί.
Ακόμη κι αν φτιάξει ένα κράτος το σύστημα που να ‘αντέχει’ σε πανδημίες τέτοιας έντασης, πάντα μπορεί να γίνει ένας σεισμός 9 Ρίχτερ ή ένα τσουνάμι με 230.000 θύματα που θα το καταβάλει. Άρα πάντα θα πρέπει να υπάρχουν και αξιόπιστες διαδικασίες διαλογής. Αυτό ονομάζεται ‘ιατρική καταστροφή’ και σημαίνει με απλά λόγια ότι αιφνιδίως η ζήτηση υπηρεσιών περίθαλψης υπερέβη δραματικά την υφιστάμενη προσφορά, οπότε ασκήθηκε διαλογή (triage).

Κι αφού αυτά «συμβαίνουν και εις τας καλυτέρας των οικογενειών», και όντως συνέβησαν με αυτή την πανδημία σε πολλές χώρες του κόσμου, γιατί η κυβέρνηση και χθες ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε μια συνέντευξη διαγγελματικού τύπου, προσπάθησε να κάνει το μαύρο, άσπρο;

Γιατί απελπισμένα ζητά να εξοβελιστούν από την επικαιρότητα τα πέντε χιλιάδες θύματα και να μην συζητάμε για νεκρούς; Γιατί να συζητάμε άραγε, για το ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα; Γιατί οι επιστήμονες συνεχίζουν να ανέχονται αποφθέγματα περί ανύπαρκτης διαλογής από χείλη ανθρώπων που προφανώς δεν έχουν ξεφυλλίσει ούτε τα περιεχόμενα εγχειριδίου Επείγουσας Ιατρικής;

Το κάνει, γιατί απλώς δεν έπραξε το καθήκον της. Δεν κήρυξε την περιοχή σε κατάσταση καταστροφής (επίταξη ιδιωτικού τομέα, συμμετοχή ενόπλων δυνάμεων, ουσιώδη επιδημιολογική επιτήρηση) προτιμώντας να υπερασπιστεί το μύθο της πανέτοιμης και των 1000+1 ΜΕΘ και γι’ αυτό, μεταξύ άλλων, δεν καθόρισε με σαφήνεια και διαύγεια ενιαία κριτήρια διαλογής!

Αυτό θα σήμαινε την εφαρμογή ενός από τα διαθέσιμα συστήματα αντικειμενικοποιημένης αποτίμησης της βαρύτητας κάθε ασθενούς, εξ όσων εμφάνιζαν μια τέτοια ανάγκη, κεντρική διαχείριση και αυστηρό έλεγχο για την ισονομία, ανάμεσα σε συγκρίσιμες περιπτώσεις.

Αντιθέτως, προτίμησε να γίνει η δουλειά στα μουλωχτά μανιπουλάροντας πρόσωπα και ανάγκες, υποδυόμενη ότι κανείς δεν στερήθηκε κλίνη ΜΕΘ (κι οι λίστες του ΕΚΑΒ με τα ανικανοποίητα σχετικά αιτήματα;) Διατήρησε μάλιστα για τον εαυτό της την πολυτέλεια να στείλει στο τέλος τον λογαριασμό, στους θεράποντες.

Ο πολιτικός στόχος

Η ελπίδα της είναι ότι ΜΜΕ, δικαιοσύνη και μια αμήχανη αντιπολίτευση θα επιτρέψουν την αποκάλυψη της πραγματικότητας να γίνει αργότερα και σε ασφαλές περιβάλλον.

 Γιατί η αλήθεια αργά η γρήγορα θα αναδειχθεί Ιδανικά, αυτό θα γίνει σε κάποιο λαμπρό συνέδριο σε κεντρικό ξενοδοχείο, όπου τα στοιχεία θα ανακοινωθούν και θα διερμηνευθούν κατάλληλα, υπό τα χειροκροτήματα των παρευρισκομένων.

 Στην πρώτη σειρά θα χειροκροτεί ενθουσιωδώς την επιστήμη, ο επανεκλεγείς Πρωθυπουργός.Έτσι το σκέπτεται, και γι΄ αυτό μελετά το πώς ο κ Σημίτης κατάφερε κάτι αντίστοιχο, όταν πρόλαβε την πολιτική καταστροφή από το Χρηματιστήριο, κάνοντας πρόωρα τις εκλογές στις 9 Απρίλη του 2000! 

Για τους φιλίστορες υπενθυμίζω, πως η πρόφαση ήταν ότι η κριτική της αντιπολίτευσης έθετε σε κίνδυνο … την ένταξη στην ΟΝΕ!
 

σχετικές αναρτήσεις

1 από 1.162

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *