Γράφει ο Στέφανος Καραμούτσιος
Διαβάζοντας με προσοχή στην προκήρυξη του Πνευματικού Κέντρου για τα κριτήρια που απαιτούνται για να προσληφθεί κάποιος ως δάσκαλος στα καλλιτεχνικά τμήματα του Οργανισμού, οδηγήθηκα στο συμπέρασμα ότι αυτά είναι τόσο αλλοπρόσαλλα, που ακόμη και ο διάσημος ισραηλινός βιολιστής Itzhak Perlman, εάν έκανε αίτησης πρόσληψης, είναι αμφίβολο, ότι θα προλαμβάνονταν!…
Και αφήνουμε μια αμφιβολία, γιατί ο Itzhak Perlman είναι και ΑΜΕΑ και αυτό μπορούσε να τον βοηθήσει στην συγκέντρωση των απαραίτητων μορίων, γιατί τα άλλα ξεχωριστά προσόντα του δεν θα μετρούσαν ή θα μετρούσαν ελάχιστα.
Και πώς να μετρούσαν, αφού για την πρόσληψη ενός δάσκαλου βιολιού για παράδειγμα, τα κοινωνικά κριτήρια είναι υπεραυξημένα- λες και πρόκειται για θέσεις διοικητικές και θέσεις βοηθητικού προσωπικού ΥΕ- και καταφανώς σε βάρος των καλλιτεχνικών προσόντων;
Αλλά και όταν ανατρέξουμε στον τρόπο που πριμοδοτούνται τα καλλιτεχνικά προσόντα, διαπιστώνουμε ότι αυτά στο Πνευματικό Κέντρο των Αρίστων αξιολογούνται με ένα πρωτότυπο τρόπο, που όμοιό του δεν συναντάς σε κανένα μέρος του κόσμου.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα ο τρόπος που αξιολογούνται τα προσόντα στο Ωδείο και στο εικαστικό τμήμα: Για την πρόσληψη ενός δασκάλου στο εικαστικό τμήμα το πτυχίο με άριστα στις αντίστοιχες σπουδές ισοδυναμεί με πτυχίο και διδακτορικό και είναι ανώτερο από το πτυχίο που συνοδεύεται με μεταπτυχιακό, ενώ για το ωδείο το πτυχίο με άριστα στις μουσικές σπουδές ισοδυναμεί με δίπλωμα!
Και αυτό, όταν και ο τελευταίος που έχει σχέση με τις μουσικές σπουδές, γνωρίζει ότι το δίπλωμα είναι ένας ανώτερος τίτλος σπουδών, που απαιτεί τη φοίτηση τουλάχιστον δύο ετών μετά την απόκτηση του πτυχίου και έχει σχέση με πιο εξειδικευμένες γνώσεις στο αντικείμενο των μουσικών σπουδών.
Όμως αυτό αποτελεί μια επουσιώδη λεπτομέρεια για τους εγκέφαλους του Πνευματικού Κέντρου και προσωπικά για τον δήμαρχο, που υπήρξε Πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου και ως κέρβερος ελέγχει σήμερα και την τελευταία λεπτομέρεια του Οργανισμού.
Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι ο Μωυσής Ελισάφ, ως πανεπιστημιακός δάσκαλος γνωρίζει περισσότερο από τους συνεργάτες του, τι ρόλο παίζουν οι τίτλοι σπουδών στην αξιολόγηση και στην εξέλιξη ενός επιστήμονα, το ζήτημα αποκτά σοβαρότερες διαστάσεις.
Τα ερωτήματα είναι αμείλικτα, και δυο είναι τα ενδεχόμενα για τις αλλοπρόσαλλες αυτές επιλογές:
– Ή όσοι βρίσκονται πίσω από αυτή την κατάπτυστη εγκύκλιο είναι ανίδεοι ή κινούνται εκ του πονηρού.
Και επειδή το πρώτο δεν ισχύει, γιατί αυτοί που ενέκριναν την προκήρυξη έχουν και γνώση και πείρα, μας αναγκάζουν να αποδεχτούμε το δεύτερο.
Οι υπεύθυνοι σχεδιάζουν εκ του πονηρού!
Ανέκαθεν το Πνευματικό Κέντρο με όποια νομική μορφή και ονομασία και αν είχε, ήταν μια δημοτική επιχείριση, όπου οι κατέχοντες την δημοτική εξουσία, έβρισκαν πεδίο πρόσφορο για να ασκήσουν το προσφιλές τους άθλημα, που δεν ήταν άλλο από αυτό που ονομάζουμε “ρουσφέτι” με τις προσωπικές εξυπηρετήσεις στην ημερήσια διάταξη και προς άγραν ψήφων.
Αυτή όμως την κατάσταση, που αποτελεί όνειδος για το πολιτικό σύστημα και τα αυτοδιοικητικά πράγματα του τόπου μας ο τωρινός δήμαρχος υποσχέθηκε να την κτυπήσει στη ρίζα της.
Ακόμη ηχούν στα αυτιά των Γιαννιωτών οι διακηρύξεις του Μωυσή Ελισάφ που εισέβαλε στο πολιτικό προσκήνιο της πόλης κραδαίνοντας μεταξύ άλλων την σημαία του εκσυγχρονισμού, της αξιοκρατίας και του ανηλεούς διωγμού του πελατειακού συστήματος.
Ένα χρόνο μετά όλα όσα συμβαίνουν στο δήμο αλλά και στο Πνευματικό Κέντρο αναιρούν όσα υποσχέθηκε ο δήμαρχος.
Το πελατειακό σύστημα όχι μόνο ζει και βασιλεύει αλλά πρωτοτυπεί σε παλαιοκομματικές μεθόδους και μια άλλη μια απόδειξη γι αυτό αποτελεί η εγκύκλιος για τις προσλήψεις στο Πνευματικό Κέντρο που τα κριτήρια φωτογραφίζουν συγκεκριμένους υποψήφιους με τόσο μεροληπτικό τρόπο, που ακόμη και ο διάσημος βιολιστής Itzhak Perlman είναι αμφίβολο, αν θα μπορούσε να προσληφθεί ως δάσκαλος βιολιού με τέτοιες σατανικές μεθοδεύσεις.
