Στις 16 Αυγούστου του 1936, το Μεταξικό καθεστώς, μόλις 12 μέρες μετά την εγκαθίδρυσή του, ακολουθώντας το παράδειγμα του ναζιστικού καθεστώτος, προχώρησε σε μια άκρως σκοταδιστική ενέργεια.Διοργάνωσε μαζικό κάψιμο βιβλίων σε όλη την Ελλάδα.
Στα μέσα του Αυγούστου του 1936, το καθεστώς με την επίσημη στήριξη της ηγεσίας της εκκλησίας, διοργάνωσε μαζικό κάψιμο βιβλίων σε μεγάλες πόλεις. Στη Θεσσαλονίκη (μπροστά στο Λευκό Πύργο), στην Αθήνα (στους Στύλους του Ολυμπίου Διός και στα Προπύλαια), στον Πειραιά (στο Πασαλιμάνι), δημοσιεύοντας μάλιστα προσκλήσεις σαν την παρακάτω, προς τους εθνικόφρονες νέους της εποχής, προκειμένου να πάρουν μέρος:
«Η Εθνική Φοιτητική Νεολαία Πειραιώς προβαίνουσα εις την εξαφάνισιν δια πυράς ολοκλήρου σειράς κομμουνιστικών εντύπων την προσεχή Κυριακήν και ώραν 8 μ.μ. και εν τη πλατεία Πασαλιμανίου Πειραιώς προσκαλεί άπαντας τους εθνικόφρονας νέους, όπως προσέλθουν εν τη πλατεία Τερψιθέας 7 μ.μ. ίνα εν σώματι μεταβούν και συμμετέχουν εις την τελετήν»
Η φιλομεταξική εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «ΤΟ ΦΩΣ», έγραφε στις 15 Αυγούστου:
«Τεράστια πυρά θα εξαγνίσει αύριον την πόλιν από το μίασμα των ερυθρών εντύπων»
Η έννοια του «κομμουνιστικού εντύπου» όμως ήταν σχετική, αφού μαζί με τα κλασικά έργα των Μαρξ, Λένιν, Λούξεμπουργκ, στάλθηκαν στην πυρά ακόμα και βιβλία όπως «Τα Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου, η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, ο «Επιτάφιος» του Περικλή, έργα του Καζαντζάκη, του Μυριβήλη, του Τολστόι, του Ντοστογιέφσκι, του Ανατόλ Φρανς, του Φρόϊντ και πολλών ακόμα.Κάηκαν βιβλία ακόμη και του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη!
Κατά τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου, 445 τίτλοι βιβλίων ήταν απαγορευμένοι.
