Γιάννης Φερεντίνος, οφθαλμίατρος
Σε λίγες μέρες ο ιατρικός σύλλογος μας καλεί να ψηφίσουμε ώστε να εκλέξουμε τους βέλτιστους που θα εκπροσωπούν τους γιατρούς στην κοινωνία και την πολιτεία.
Κατά συνθήκη το εκλογικό σώμα του ιατρικού συλλόγου πρέπει να παρουσιάζει μια ομοιογένεια στα πλείστα χαρακτηριστικά τους όπως π.χ. έχουμε όλοι την ιατρική ιδιότητα και κοινός μας στόχος μας είναι να προασπίσουμε την υγεία των συνανθρώπων μας σε πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο επίπεδο.
Εργάζομαι στην πρωτοβάθμια περίθαλψη τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια με ταυτόχρονη απασχόληση στα πολυιατρείο του ΙΚΑ (νυν ΠΕΔΥ) και στο ιδιωτικό μου ιατρείο.
Τον τελευταίο χρόνο η πολιτεία στα πλαίσια αναδιάρθρωσης της πρωτοβάθμιας περίθαλψης μας υποχρέωσε να επιλέξουμε, είτε να παραμείνουμε στο ΠΈΔΥ σε αποκλειστική απασχόληση ή να εργαζόμαστε μόνο στα ιδιωτικά μας ιατρεία.
Κατά τη γνώμη μου σωστά ο νομοθέτης σκέφτηκε ότι δεν μπορούμε να κρατάμε «δυο καρπούζια σε μια μασχάλη» γιατί μπορεί να μας πέσουν ή γιατί η ώσμωση που δημιουργείται δεν είναι προς όφελος της υγείας των πολιτών.
Η ίδια πολιτεία που επέβαλε αυτή την εργασιακή σχέση σε μένα, δίνει το δικαίωμα στους γιατρούς που εργάζονται στην δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια περίθαλψη (πανεπιστημιακοί) να ασκούν παράλληλα και ιδιωτικό ιατρείο το οποίο είναι το κυρίαρχο στοιχείο της πρωτοβάθμιας υγείας (ρίξτε μια ματιά στις αγγελίες-διαφημίσεις ιατρών στις τοπικές εφημερίδες).
Είναι έργο των πανεπιστημιακών γιατρών η πρωτοβάθμια περίθαλψη;Τους πανεπιστημιακούς ταγούς κάθε βαθμίδας, κατά συνθήκη η πολιτεία τους επιλέγει ως τους βέλτιστους που θα προάγουν την έρευνα, την εκπαίδευση, την επιστήμη και την περίθαλψη στα νοσοκομεία τριτοβάθμιας περίθαλψης. Πρέπει την πνευματική και βιολογική τους ικμάδα να την κατευθύνουν σε αυτό το σκοπό, να αξιολογούνται για αυτό και να ανελίσσονται με βάση το πνεύμα τους και όχι τα χρόνια τους και να αμείβονται ανάλογα.
Αν αυτή είναι η αποστολή τους, με ποια λογική η πολιτεία δίνει το δικαίωμα σε πανεπιστημιακούς γιατρούς να λειτουργούν ιδιωτικά ιατρεία αναλισκόμενοι με την πρωτοβάθμια περίθαλψη ; Ο πανεπιστημιακός γιατρός- δάσκαλος, που πρέπει ο χρόνος του να «συνθλίβεται» στα εργαστήρια, στα αμφιθέατρα, στα συνέδρια, στα νοσοκομεία και στην εκπαίδευση των φοιτητών και των ειδικευομένων, δεν νομίζω ότι ταυτόχρονα μπορεί να θεραπεύει γρίπες και να γράφει γυαλάκια μυωπίας στο ιδιωτικό του ιατρείο. Εκτός και αν είναι… υπεράνθρωποι.
Μάλλον θα συμβαίνει το τελευταίο σύμφωνα με τον ιατρικό μας σύλλογο, γιατί δεν είδα καμιά ανακοίνωση που να αντιδρά σε αυτή τη διαφοροποίηση των μελών του.
Έτσι, νομίζω ότι η ψήφος μου δεν έχει καμία θέση στην ίδια κάλπη με την ψήφο των «υπερανθρωπων» όπως η πολιτεία και ο σύλλογος τους κρίνει. Για αυτό δεν θα πάω να ψηφίσω, καθότι «το λάδι με το ξύδι δεν συναθροίζονται», όπως με έμαθαν και στο δημοτικό σχολείο…
Πηγή: protagon.gr
