 |
Ο Γερμανός …Σιδέρης Τασιάδης
Το ασημένιο ολυμπιακό μετάλλιο στο ατομικό σλάλομ του κανόε καγιάκ κατέκτησε ο Σιδέρης Τασιάδης. Το όνομά του μπορεί να μη λέει τίποτα στους έλληνες φιλάθλους, καθώς δεν είναι μέλος της ελληνικής αποστολής στο Λονδίνο, αφού ο 22χρονος αθλητής εκπροσωπεί στους 30ούς Ολυμπιακούς Αγώνες τη Γερμανία, τη χώρα όπου μεγάλωσε και η οποία του έδωσε τη δυνατότητα να αναδειχθεί πέρυσι πρωταθλητής Ευρώπης και φέτος ασημένιος Ολυμπιονίκης. Ο Τασιάδης έκανε την καλύτερη επίδοση στον ημιτελικό με 98,94. Στον τελικό κατέβασε τον χρόνο του σε 98,09, αλλά τον ξεπέρασε ο Γάλλος χρυσός Ολυμπιονίκης το 2000 στο Σίδνεϊ και το 2004 στην Αθήνα Τονί Εστανγκέ (97,06).
Ο Τασιάδης γεννήθηκε στο Αουγκσμπουργκ της Γερμανίας αλλά ο πατέρας του Τάσος Τασιάδης είναι Ελληνας από τα Κόμαρα του Εβρου. Ενα μικρό χωριουδάκι 700 κατοίκων στο τρίγωνο της Ελλάδας με τη Βουλγαρία και την Τουρκία. Ελληνίδα είναι και η μητέρα του Μαρία που γεννήθηκε στην περιοχή της Ζώνης λίγο πιο νότια. Ηταν μετανάστες στη Γερμανία αλλά όταν ο Σιδέρης έγινε 5 χρονών επέστρεψαν για μόνιμη εγκατάσταση στα Κόμαρα όπου ζει ακόμη και σήμερα ο παππούς του. Εκεί πρωτοπήγε σχολείο ο ασημένιος Ολυμπιονίκης του Λονδίνου Σιδέρης. Η ζωή δεν ήταν όμως εύκολη και πέντε χρόνια μετά ξαναπήραν οικογενειακώς τον δρόμο της μετανάστευσης.
Την περασμένη Κυριακή που ο Τασιάδης πήρε την πρόκριση για την επόμενη φάση, οι Γερμανοί δημοσιογράφοι δυο πράγματα ενδιαφέρθηκαν να μάθουν. Αν είναι Ελληνες οι δυο του γονείς ή προέρχεται από μικτό γάμο και αν στο βάθρο των νικητών εκτός από τη γερμανική σημαία θα σηκώσει και την ελληνική. Στο σπίτι του Σιδέρη ακόμη και σήμερα μιλάνε ελληνικά και οι γονείς με την αδερφή του στα ελληνικά τον επευφημούσαν όταν διεκδικούσε το μετάλλιο στο «Lee Valley White Water Cente» του Λονδίνου.
Ο Σιδέρης ήταν ωστόσο ξεκάθαρος ότι στο Λονδίνο αγωνίζεται για τη χώρα που τον ανέδειξε τελικά Ολυμπιονίκη. «Θα κρατήσω μόνο την γερμανική σημαία» απάντησε με ειλικρίνεια στο «Protagon». Στην ερώτηση γιατί όχι και την ελληνική, ο 22χρονος Ολυμπιονίκης ήταν ξεκάθαρος: «Γιατί πολύ απλά, η Ελλάδα ποτέ δεν μου προσέφερε τίποτα. Ούτε ένα τηλέφωνο δεν με πήρε ποτέ ένας υπεύθυνος για τις κατά καιρούς επιτυχίες μου. Δεν με διεκδίκησε κανείς. Δεν βοήθησε την οικογένειά μου, η οποία μετανάστευσε για να μπορέσει να με μεγαλώσει σωστά».
Και ο Σιδέρης Τασιάδης συμπλήρωσε: «Αντίθετα, η Γερμανία με ανακάλυψε, με ανέδειξε, μου έδωσε όλα τα εφόδια για να αναπτυχθώ αθλητικά. Η Γερμανία με δέχθηκε και με αποδέχθηκε, αυτή με έκανε αυτό που είμαι. Εκεί μένω, εκεί μεγάλωσα και ζω, εκεί έβγαλα σχολείο, εκεί προπονούμαι καθημερινά. Μου παρείχαν προπονητή και ασφάλεια, μου εξασφάλισαν και το επαγγελματικό μου μέλλον. Τον Σεπτέμβριο θα διοριστώ και επισήμως στην Αστυνομία και όταν με το καλό σταματήσω τους αγώνες, ξέρω ότι θα έχω μια σταθερή δουλειά. Θα ήταν ασέβεια προς αυτήν την χώρα να ανεβάσω στο βάθρο οτιδήποτε άλλο πέρα από την γερμανική σημαία».
Στην εύλογη απορία αν αισθάνεται Ελληνας ή Γερμανός, ο Σιδέρης Τασιάδης δεν θέλησε να προσποιηθεί. Διευκρίνισε ότι η Ελλάδα και φυσικά υπάρχει κάπου στην καρδιά του, αλλά ως δεύτερη πατρίδα. «Πάνω από όλα νιώθω Γερμανός. Μπορεί να μην αρέσει, αλλά αυτή είναι η αλήθεια» ανέφερε.
Και επειδή κάποιοι «πατριώτες» ίσως σπεύσουν να του καταλογίσουν διάφορα, καλό είναι να ακούσουν την απάντησή του στην ερώτηση πώς τον αντιμετώπισαν και πώς κέρδισαν οι Γερμανοί τον γιο δυο ελλήνων μεταναστών οι οποίοι κατέφυγαν στη χώρα τους διεκδικώντας μια καλύτερη ζωή από εκείνη την οποία βίωναν στον ακριτικό Εβρο.
«Στη Γερμανία δεν αντιμετώπισα ποτέ κανένα πρόβλημα εξαιτίας της ελληνικής καταγωγής μου. Υπάρχει απόλυτος σεβασμός. Γνωρίζω βέβαια τα προβλήματα που υπάρχουν στην Ελλάδα και ειλικρινά εύχομαι να τα ξεπεράσετε», υπογράμμισε ο Σιδέρης.
Γεωργάκης Γιάννης
