H αποκατάσταση της δημοκρατίας



 38 χρόνια σήμερα από την αποκατάσταση της δημοκρατίας και η χώρα βρίσκεται στο σημείο μηδέν. Στηριγμένο σε πήλινα πόδια το μεταπολιτευτικό καθεστώς, κατόρθωσε να εξαυλώσει όλα τα θετικά επιτεύγματα των τελευταίων δεκαετιών και με την άφρονα πολιτική του έχει σκορπίσει την απογοήτευση και την απελπισία στη χώρα. Ποτέ η πατρίδα μας- ούτε μετά τον εμφύλιο-δεν βίωσε τέτοιο καθεστώς εξάρτησης και υποτέλειας και ποτέ το μέλλον της δεν ήταν τόσο δυσοίωνο.

Αναλογιζόμενοι, μπροστά στη επέτειο της 24^ης Ιουλίου, τα αίτια της σημερινής εθνικής συμφοράς πρέπει να κάνουμε όλοι την αυτοκριτική μας και ιδιαίτερα η αποκαλούμενη γενιά του Πολυτεχνείου, που ενώ υπερηφανεύεται-και δικαίως- ότι συνέβαλε τα μέγιστα στην πτώση του χουντικού καθεστώτος,  στην συνέχεια εκμαυλισμένη από τις σειρήνες της εξουσίας και του εύκολου πλουτισμού έχει τις περισσότερες ευθύνες για το σημερινό κατάντημα.

38, λοιπόν, χρόνια από την μεταπολίτευση και η χώρα οφείλει να κάνει τη μεγάλη της υπέρβαση με πρώτο βήμα την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και των συνταγματικών θεσμών που βιάζονται καθημερινά στο βωμό των απαιτήσεων της τρόικα και των λεγόμενων «αγορών»

Και αυτό- είναι ολοφάνερο- δεν μπορεί να γίνει από τους σημερινούς «κυβερνώντες» που τηρουμένων των αναλογιών παραπέμπουν στην κυβέρνηση Μαρκεζίνη των χουντικών αλλά από μια νέα γνήσια δημοκρατική εξουσία.
Αλλά για αυτό το ζήτημα το λόγο έχει μόνο ο κυρίαρχος λαός…