 |
Του Σ. Σκιαθίτη
Πέρασε μισός μήνας που η χώρα για πρωθυπουργό ακούει μα πρωθυπουργό δεν βλέπει .Κανένας μάλιστα υπεύθυνος παράγοντας δεν μας πληροφορεί με επίσημο τρόπο τι συμβαίνει με την υγεία του Πρωθυπουργού της χώρας και μάλιστα σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο. Αντίθετα ακούμε για συσκέψεις του κλινήρους Σαμαρά με τους Κουβέλη και Βενιζέλο και για αποφάσεις που παίρνονται πίσω από κλειστές πόρτες ιδιωτικών κατοικιών και μακράν της αίθουσας του υπουργικού συμβουλίου. Αλήθεια πώς νομιμοποιούνται οι Βενιζέλος και Κουβέλης να αποφασίζουν για τη χώρα, αφού πέραν της κομματικής ιδιότητας δεν έχουν καμία άλλη θεσμική θέση, αποποιηθέντες μάλιστα ευσχήμως τις υπουργικές ιδιότητες, όταν κάλλιστα θα μπορούσαν να τις έχουν; Άραγε θα κυβερνούν από το παρασκήνιο και όχι από το προσκήνιο, επαναφέροντας τη χώρα σε περιόδους της δεκαετίας του 50;
Δεν νοσεί λοιπόν επί της κλίνης η κυβέρνηση. Νοσεί κυρίως σε επίπεδο θεσμικής λειτουργίας και κοινοβουλευτικής νομιμοποίησης, αφού ακόμη δεν έχει λάβει και ψήφο εμπιστοσύνης και όλες οι αποφάσεις της έχουν το χαρακτήρα των πραξικοπηματικών ενεργειών. Δεν χρειάζεται και μεγάλη φιλοσοφία να το αντιληφτεί κανείς και ας ποιούν όλοι την νήσσαν.
Και είναι θλιβερό που συνταγμαλογούντες και συνταγματολόγοι(και έχουμε άφθονους) δεν ομιλούν για αυτή τη θεσμική δυσαρμονία. Και μια μικρή απορία. Αν ο κ. Σαμαράς δεν μπορέσει να εγερθεί εκ της πρωθυπουργικής κλίνης του, πότε θα αναγνωστούν και θα συζητηθούν οι περιβόητες προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης της εθνικής συμπαιγνίας; Ήδη εξαντλούνται και οι τελευταίες συνταγματικές προθεσμίες. Θα περιμένουμε πότε θα γίνει καλά ο πρωθυπουργός;
Μα τότε δεν θα έχουμε μονόφθαλμη κυβέρνηση μα τυφλή δημοκρατία..
