“Θεσμική εκτροπή η εξαγγελία για αλλαγή του Κανονισμού της Βουλής”
Την έντονη αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε η διακήρυξη των τριών συνεργαζόμενων κομμάτων στην κυβέρνηση και, η αναφορά για την αλλαγή του Κανονισμού της Βουλής, θέση την οποία η βουλευτής Α΄Αθήνας του κόμματος, Ζωή Κωνσταντοπούλου χαρακτήρισε ως «θεσμική εκτροπή».
Η κ. Κωνσταντοπούλου αναφέρεται στη διακήρυξη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, που έχει χαρακτηριστεί ως «οδικός χάρτης» και στην αναφορά για την αλλαγή του Κανονισμού της Βουλής, ώστε «να προσαρμοστεί η άσκηση του νομοθετικού έργου και ο κοινοβουλευτικός έλεγχος στις νέες συνθήκες των κυβερνήσεων συνεργασίας», επισημαίνοντας ότι: «Η εξαγγελία αυτή συνιστά, από μόνη της, θεσμική εκτροπή και αποτελεί ομολογία ότι στόχος είναι και πάλι, η δημιουργία “Κυβερνητικής Βουλής”, σε πλήρη αναντιστοιχία με τους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς». Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ τονίζει, επίσης, ότι η βουλή πρόκειται να εκλέξει το προεδρείο της με μυστική ψηφοφορία και προσθέτει ότι «το να προκαταλαμβάνεται το τι θα πράξει ένα μη εκλεγέν ακόμη Προεδρείο μιας μη συγκροτηθείσης Βουλής, κατά τρόπον ώστε να παρίσταται εντελώς εικονική η λειτουργία των θεσμών, είναι ενδεικτικό της πλήρους απαξίωσης του Συνταγματικού και Δημοκρατικού θεσμικού πλαισίου».
Το ίδιο ισχύει, υπογραμμίζει η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, για την προεξόφληση όχι μόνον της αλλαγής του Κανονισμού της Βουλής- κατά πλήρη περιφρόνηση της συνταγματικά κατοχυρωμένης ελευθερίας συνείδησης και ψήφου των βουλευτών- αλλά και για το περιεχόμενο αυτής της αλλαγής, δηλαδή «να προσαρμοστεί η άσκηση του νομοθετικού έργου και ο Κοινοβουλευτικός Έλεγχος στις νέες συνθήκες των κυβερνήσεων συνεργασίας».
Η φράση αυτή, σημειώνει η κ. Κωνσταντοπούλου, είναι αποκαλυπτική της πρόθεσης να φαλκιδευθεί η δυνατότητα κοινοβουλευτικού ελέγχου από την αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και από την ελάσσονα αντιπολίτευση. Και βέβαια, όχι μόνον δεν αναβαθμίζεται έτσι η λειτουργία του Κοινοβουλίου, αλλά υποβαθμίζεται ακόμη περισσότερο, σε πλήρη στοίχιση με την πρακτική ψήφισης των Μνημονίων, που μετέτρεψε το Κοινοβούλιο σε διακοσμητικό στοιχείο και απομάκρυνε τη Βουλή από τη ζωντανή πραγματικότητα της κοινωνίας.
