Γράφει ο Πάκης Γκαλοπάκης
Αναρωτιέμαι τι μένει να αποδείξει και σε ποιόν ο περιπλανώμενος μάγος κ Σαμαράς; Με ένα κόμμα πολύχρωμη κουρελού και με βοηθούς Λοβέρδους, Βενιζέλους και το κακό συναπάντημα θα επιχειρήσει να υλοποιήσει την ίδια πολιτική που κατάπιε το σχήμα Παπαδήμου των 260 βουλευτών
Φαίνεται ότι οι επερχόμενες εκλογές θα έχουν μερικές σημαντικές διαφορές σε σύγκριση προς τις πρόσφατες ατελέσφορες. Υπάρχει μάλλον ομοφωνία στις εξής διαπιστώσεις:
Κατ’ αρχάς αυτή την φορά υπάρχει ανοικτό ερώτημα για την πρώτη θέση, την οποία στις προηγούμενες είχε κατοχυρωμένη ο κ Σαμαράς.
Η υγεία του δικομματισμού βελτιώθηκε με την υποκατάσταση του ΠΑΣΟΚ από τον ΣΥΡΙΖΑ αφού αναμένεται ότι περίπου θα διπλασιαστεί το άθροισμα των δύο κύριων πόλων και θα υπερβεί το 55%.
Η κυβέρνηση συνεργασίας ωστόσο πάλι θα απαιτεί την συνεργασία (ή έστω την ανοχή) ενός εκ των ΚΚΕ, ΠΑΣΟΚ, Καμένου. Η ΔΗΜΑΡ μάλλον δεν θα επαρκεί από μόνη της ως κυβερνητικός εταίρος…
Ο κ. Αντ. Σαμαράς έχει ανοίξει ήδη τα περισσότερα χαρτιά του. Επανένταξε όσους τον σκυλόβριζαν ποιώντας την ανάγκη φιλοτιμία. Κινητοποίησε κάθε διαθέσιμο μέσο προκειμένου να απειλήσει τους ψηφοφόρους στα πεδία της έλλειψης σταθερότητας, της μη κυβερνησιμότητας και της διακυβευομένης ευρωπαικότητας. Ειδικότερα, πίεσε αρκετά τον Καμμένο δείχνοντας ότι κι αυτός παζαρεύει πονηρά και κρυφά και εξόντωσε τον Καρατζαφέρη. Έχει λοιπόν εκμεταλλευτεί το πολωτικό κλίμα για να λεηλατήσει τους όμορους χώρους πολύ περισσότερο από ότι το έχει κάνει ο λιγότερο έτοιμος ΣΥΡΙΖΑ Είναι αμφίβολο αν η περαιτέρω επίταση της εμφυλιοπολεμικής κινδυνολογίας κομίζει κέρδη μπροστά σε ένα εκλογικό σώμα που δείχνει να μετακινείται ανέτως από την Χρυσή Αυγή προς τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ με αποτέλεσμα να τρίζουν τα κόκαλα του Στρατάρχη Παπάγου!
Το ΠΑΣΟΚ πρόκειται να πιεστεί πολύ τις επόμενες δυο εβδομάδες, γιατί συνεχίζει να στερείται ‘reason why’, γιατί η εικόνα διάλυσης επιτείνεται με την πάροδο του χρόνου και γιατί το ακροατήριο του δεν είναι εκπαιδευμένο σε συνθήκες «χαμένης ψήφου». Οι λιγοστές επιστροφές οίκτου δεν πρόκειται να ισοσταθμίσουν τις σημαντικές εκροές του. Τα υπόλοιπα κόμματα αναμένεται ότι θα συμπιεστούν ακόμη περισσότερο. Τα εκτός Βουλής μέχρι εξαφανίσεως αλλά και τα εντός αυτής θα συρρικνωθούν σημαντικά
Ο φρέσκος ΣΥΡΙΖΑ υπερέχει όχι μόνο ηθικά αλλά με τη φόρα που του έδωσε η προηγούμενη μάχη υπερέχει και σε ψυχολογία Επίσης υπερέχει σε κρίσιμα τμήματα του εκλογικού σώματος όπως στην Αττική, στους νέους, στους δημόσιους υπάλληλους και στους ανέργους.
Το ΚΚΕ θα αντιμετωπίσει ένα πρωτοφανώς δυσμενές αποτέλεσμα, ιδιαίτερα αν το περάσει και ο Κουβέλης.
ΠΡΩΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: οι διαρροές του Καμένου μετά την αποδόμηση της εικόνας του ασυμβίβαστου που επέφερε η φάση των διερευνητικών εντολών, και την οποία γλύτωσε με μεγάλη προσπάθεια ο Τσίπρας, θα κατευθυνθούν πίσω στην άσπλαχνη δεξιά μητέρα ή θα προχωρήσουν μπροστά αναζητώντας τον επόμενο «ασυμβίβαστο» αντιμνημονιακό. Αν συμβεί, έστω και εν μέρει, το δεύτερο τότε η επιτευχθείσα αποδόμηση Καμένου θα πάει χαμένη δεδομένου ότι ο κ Σαμαράς θα μοιραστεί τα λάφυρα με τον βασικό του αντίπαλο, τον κ Τσίπρα.
ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: οι πιεζόμενοι από το δίλημμα ΠΑΣΟΚοι πρόκειται να κινηθούν προς συντηρητικότερες κατευθύνσεις ή θα τους πιάσει το αντιδεξιό τους γινάτι και θα αναφωνήσουν “καλύτερα Τσιπρέικο σαρίκι παρά την τιάρα του Σαμαρά”;
ΤΡΙΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ & ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ: Όποιος ψηφίσει με κριτήριο την αξιοπιστία του ποιος θα διαπραγματευτεί με την Μέρκελ λογικά θα επιλέξει Τσίπρα γιατί οι αντίπαλοι του είναι στο συγκεκριμένο σημείο αναξιόπιστοι μέχρι κωμωδίας. Κάποιοι όμως πρόκειται να ψηφίσουν με κριτήριο την ηρεμία, την σταθερότητα και την διατηρησιμότητα της κυβερνητικής λύσης. Κυρίως εκεί ελπίζει ο κ Σαμαράς γιατί θεωρεί ότι αυτοί θα κρίνουν την μάχη, χωρίς ωστόσο να τεκμηριώνει το γιατί πιστεύει ότι θα τους μονοπωλήσει.
Η τυχόν επικράτηση του Τσίπρα έστω και με μία ψήφο θα οδηγήσει σε κονιορτοποίηση του υφιστάμενου πολιτικού σκηνικού, αφού οι παραιτήσεις Σαμαρά & Παπαρήγα θα είναι απλώς θέμα χρόνου. Δεδομένης και της απελπιστικής κατάστασης του ΠΑΣΟΚ ο νεαρός κ Τσίπρας θα βρεθεί παντοδύναμος τόσο έναντι πολιτικών αντιπάλων, εσωτερικών και εξωτερικών όσο και έναντι των ιδίων των φίλων του. Θα έχει λοιπόν ευκαιρία και χρόνο για το δικό του ραντεβού με την ιστορία για να αποδείξει αν είναι πια κάτι παραπάνω από κνιτάκι του ενενήντα!
Αναρωτιέμαι τι μένει να αποδείξει και σε ποιόν ο περιπλανώμενος μάγος κ Σαμαράς; Με ένα κόμμα πολύχρωμη κουρελού και με βοηθούς Λοβέρδους, Βενιζέλους και το κακό συναπάντημα θα επιχειρήσει να υλοποιήσει την ίδια πολιτική που κατάπιε το σχήμα Παπαδήμου των 260 βουλευτών; (οι άλλοι δύο εταίροι Παπανδρέου και Καρατζαφέρης έχουν ήδη ξοφλήσει). Με τον έτσι κι αλλιώς θριαμβευτή Τσίπρα απέναντι καθώς και την μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων, αφού χορτάσουν συγχαρητήρια από τον Μπαρόζο και φιλάκια από την Λαγκάρντ σε πόσες εβδομάδες υπολογίζουν ότι θα ξαναρχίσουν τη συζήτηση για τις επόμενες εκλογές; Γιατί λοιπόν όποιος διαλέξει με κριτήριο τη σταθερότητα και την κυβερνησιμότητα πρέπει να προτιμήσει το θνησιγενές σχήμα του κ Σαμαρά και όχι την παροχή μιας σοβαρής ευκαιρίας στον ελπιδοφόρο κ Τσίπρα; Γιατί άραγε να φοβίσουν τον ψηφοφόρο οι μυστηριώδεις συνιστώσες που θα φέρει μαζί του ένας ηγέτης αρκετά ισχυρός, αφού έχει ήδη εξασφαλίσει θέση στην ιστορία και να εμπιστευτεί, αντιθέτως, τον τρικλίζοντα κ Σαμαρά που έχει ως δεξί δεκανίκι του την Ντόρα και αριστερό τον Βενιζέλο; Ποιος φανατικός υπέρμαχος της ηρεμίας μπορεί να διακρίνει σε αυτό το θίασο την εγκυρότητα και την αξιοπιστία που δεν βρίσκει τάχα στον κ Τσίπρα;
